Cesar Luis Menotti | ||
![]() César Luis Menotti w 1977 roku. | ||
Biografia | ||
---|---|---|
Nazwisko | Cesar Luis Menotti | |
Narodowość | Srebrzyk | |
Narodziny | 5 listopada 1938 | |
Lokalizacja | Rosario ( Argentyna ) | |
Skaleczenie | 1,88 m (6 ′ 2 ″ ) | |
Poczta | Napastnik | |
Ścieżka zawodowa 1 | ||
Lata | Klub | 0M.0 ( B. ) |
1960 - 1963 | CA Rosario Central | |
1964 | Racing Club | |
1965 - 1966 | Boca Juniors | |
1967 - 1968 | Generałowie z Nowego Jorku | |
1968 | Santos FC | |
1969 | Atlético Juventus | |
Reprezentacje narodowe 2 | ||
Lata | Zespół | 0M.0 ( B. ) |
1963 | Argentyna | 2 (0) |
Wyszkolone zespoły | ||
Lata | Zespół | Statystyki |
1970 | Newell's Old Boys | |
1971 - 1974 | CA Huracan | |
1974 - 1982 | Argentyna | |
1983 - 1984 | FC Barcelona | |
1986 - 1987 | Boca Juniors | |
1987 - 1988 | Atletico Madrid | |
1989 | CA River Plate | |
1990 - 1991 | CA Peñarol | |
1991 - 1992 | Meksyk | |
1993 - 1994 | Boca Juniors | |
1996 - 1997 | CA Independiente | |
1997 | UC Sampdoria | |
1997 - 1999 | CA Independiente | |
2002 | CA Rosario Central | |
2004 | CA Independiente | |
2006 | CF Puebla | |
2007 | Estudiantes Tecos | |
1 Oficjalne zawody krajowe i międzynarodowe. 2 oficjalne mecze (w tym mecze towarzyskie zatwierdzone przez FIFA). |
||
César Luis Menotti (ur5 listopada 1938w Rosario ), nazywany El Flaco ( „Chudy”), były argentyński futbol zawodnik i trener .
Był trenerem w piłce nożnej Argentynie od 1974 do 1982 roku . Był mistrzem świata w 1978 roku .
Menotti grał w argentyńskim klubie Rosario Central jako pomocnik.
Uważany był za eleganckiego, ale nieefektywnego gracza.
Nosił również koszulkę argentyńskiej selekcji i Santos FC (brazylijskiego klubu Pelé ).
Po zakończeniu swojej kariery Menotti wziął udział w Mistrzostwach Świata 1970 w Meksyku na miejscu . Zafascynował go styl reprezentacji Brazylii i postanowił rozpocząć karierę trenerską.
Pierwsze sukcesy odniósł w Huracanie, z którym zdobył mistrzostwo metropolii w 1973 roku .
Po niepowodzeniu na mundialu w 1974 roku argentyńska federacja (AFA) powierzyła mu stanowisko trenera narodowego.
Przygotowania do świata 78, które zamierzała zorganizować Argentyna, nie przebiegały w spokojnej atmosferze, zwłaszcza od 1976 r. I przejęcia władzy przez wojsko. W 1975 roku dwie wiodące kluby Buenos Aires Boca Juniors i Plate Kalifornia River odmówił, aby ich gracze dostępne do wyboru. Menotti musiał losować z puli graczy z prowincji Santa Fé i Córdoba . Zaufał takim graczom jak Daniel Passarella , Oswaldo Ardiles , Mario Kempes , Alberto Tarantini , Américo Gallego , Leopoldo Luque … Zawodnikom, którzy przez wiele lat stanowiliby trzon reprezentacji.
Gdy zbliżało się wielkie spotkanie w 1978 roku, obserwatorzy ostro skrytykowali wybory Menottiego, polegające na pomijaniu uznanych graczy, takich jak Norberto Alonso i Ricardo Bochini, lub preferowaniu bramkarza Ubaldo Fillola od Hugo Gattiego .
Odprawił też w ostatniej chwili młodego cudownego dziecka w wieku zaledwie 18 lat: Diego Armando Maradony .
Mistrzostwa Świata 1978Zespół startowy Menottiego wyglądał następująco: Fillol - Olguín , Galván , Passarella , Tarantini - Ardiles , Gallego , Valencia - Houseman , Luque , Kempes .
Ta drużyna ledwo pokonała Węgry i Francję wynikiem 2-1. Przegrali trzeci mecz z Włochami 1: 0 , co oznaczało drugie miejsce w grupie. Jeśli Luque został uznany za najlepszego argentyńskiego gracza w pierwszej rundzie, Kempes nie strzelając żadnej bramki nie zawiódł.
W drugiej rundzie w Rosario Menotti zastąpił Valencia i Housemana z Danielem Bertonim i Oscarem Ortizem, a następnie zepchnął Kempesa z powrotem do pomocy. Na pozycji numer 10 napastnik FC Valence odzyskał równowagę, strzelając dublet, co zapewniło przekonujące zwycięstwo z Polską (2: 0).
Po remisie 0: 0 z Brazylią Argentyna wiedziała, czego się spodziewać przed spotkaniem z Peru : tylko zwycięstwo co najmniej 4 bramkami pozwoli jej awansować do finału, wyprzedzając Brazylię o różnicę bramek.
Argentyńczycy odnieśli sukces w tym wyzwaniu, wygrywając 6: 0 (w tym po podwójne dla Kempesa i Luque). Krążyły pogłoski o ustalonym meczu między dwoma zespołami, ale nic tego nie udowodniło.
Finał z Holandią był prawdopodobnie najlepszym meczem zespołu Menottiego. Mario Kempes otworzył wynik w drugiej połowie i chociaż dołączył do bramki Holendra Dicka Nanninga , Argentyna znalazła środki do wygrania w dogrywce, dzięki kolejnemu golowi Kempesa i golowi Daniela Bertoniego .
Dlatego Menotti odnosi sukcesy w swoim zakładzie, oferując swojemu krajowi radość z pierwszego Pucharu Świata, a ponadto u siebie, na swoim stadionie Monumental w Buenos Aires.
Od 1978 do 1982 rokuW 1979 roku Menotti wziął udział w Mistrzostwach Świata Juniorów w Japonii, w których zwyciężyła argentyńska selekcja do lat 20, prowadzona przez Diego Maradona .
W 1980 Menotti and the Selection wzięło udział w Mundialito w Urugwaju , konkursie, w którym wzięły udział kraje, które wygrały mistrzostwa świata. Albiceleste przegrał w finale z kraju gospodarza.
Aby przygotować się do obrony tytułu mistrzostw świata w 1982 roku, Menotti zdecydował się zachować tę samą linię obrony, co w 1978 roku i włączyć do ataku kilku nowych graczy, głównie Diego Maradonę , Ramona Diaza , Jorge Valdano i Juana Barbasa .
Argentyna zamierzała podejść do Mundialu 1982 w bardzo specyficznym kontekście. Wojna o Falklandy właśnie zakończyła się porażką argentyńskiej potęgi, gdy rozpoczął się mundial.
Mistrzostwa Świata 1982Pomimo ostrzeżeń Menottiego, który uważał swojego pierwszego przeciwnika, Belgię , za bardzo niebezpieczną drużynę, Argentyna była zaskoczona pierwszym meczem (0-1) na Camp Nou w Barcelonie .
Argentyński trener ustawił się w formacji: Fillol - Olguín, Galván, Passarella, Tarantini - Ardiles, Gallego, Maradona - Bertoni, Díaz, Kempes .
Argentyna odzyskała zdrowie, pokonując Węgry 4: 1 ( Diego Maradona strzelił wtedy swoje pierwsze dwa gole na mundialu), a następnie Salwador 2: 0.
Dopiero druga w swojej grupie wpadła w bardzo trudną grupę w drugiej rundzie rozgrywanej na stadionie Sarria w Madrycie : znalazła się w towarzystwie Włoch i Brazylii, a do półfinałów kwalifikowała się tylko jedna drużyna.
W meczu z Włochami zdominowała pierwszą połowę, ale ostatecznie straciła 2 gole do 1, po tym jak Włoch Claudio Gentile dał Diego Maradonie szok .
Mecz z Brazylią przerodził się w chaos. Nigdy w rytmie Argentyńczycy zostali pokonani 3: 1, a Maradona został wyrzucony z boiska pod koniec meczu.
Tym razem Argentyna zdecydowanie straciła tytuł. Menotti ufał kręgosłupowi roku 1978, ale obrońcy Olguín i Galván, 4 lata starsi, byli wolniejsi, a zawodnik taki jak Mario Kempes był poza formą.
Po tej porażce było oczywiste, że Menotti musiał zrezygnować ze swojego miejsca. Przedstawiono nazwiska Carlosa Griguola , Omara Pastoriza i Carlosa Bilardo .
Dobry występ Bilarda z Estudiantes w tym roku (zwycięstwo w Metropolitan Championship ) wygrał dzień.
Po hiszpańskim mundialu Menotti został zatrudniony przez FC Barcelona w tym samym czasie co Diego Maradona . Jednak przez większą część sezonu był kontuzjowany, a Barcelona nie była mistrzem ani w latach 1982-1983, ani w następnym. Menotti opuścił Barcelonę w 1984 roku ze skromnym rekordem (zwycięstwo w Copa del Rey ).
W latach osiemdziesiątych Menotti zajmował stanowisko trenera Boca Juniors i River Plate , nie zajmując więcej niż drugie miejsce.
W latach 90. wyjechał na wygnanie do Urugwaju, aby przejąć Peñarol , do Meksyku, by trenować drużynę narodową, a nawet do Włoch w Sampdorii . Te krótkie doświadczenia były mieszane pod względem wyników.
Jego ostatni dobry wynik jako trener sięga 1996 roku , drugie miejsce w mistrzostwach z Independiente .
Od 2006 roku César Luis Menotti jest trenerem meksykańskiego klubu Puebla.
Pora roku | Klub | mecze | Cele |
---|---|---|---|
1960-1963 | CA Rosario Central | ? | ? |
1964 | Racing Club | ? | ? |
1965-1966 | Boca Juniors | ? | ? |
1967-1968 | Generałowie z Nowego Jorku | ? | ? |
1968 | Santos FC | ? | ? |
1969 | Clube Atlético Juventus | ? | ? |
Kropka | Zespół | Uzyskane tytuły |
---|---|---|
1970 | Newell's Old Boys | |
1972-1973 | Club Atlético Huracán | Metropolitan Championship 1973 |
1974-1982 | Argentyńska selekcja narodowa | 1978 Świat Cup i 1979 U-20 World Cup |
1983-1984 | FC Barcelona | 1983 Kinga Cup , 1983 Spanish Super Cup i 1983 Puchar Ligi |
1986-1987 | Boca Juniors | |
1987-1988 | Atletico Madrid | |
1989 | CA River Plate | |
1990-91 | Peñarol Montevideo | |
1991-1992 | Narodowa selekcja Meksyku | |
1996-97 | CA Independiente | |
1997 | Sampdoria Genoa | |
1997-1999 | CA Independiente | |
2002 | Rosario Central | |
2004 | CA Independiente | |
2006 | CF Puebla | |
2007 | Estudiantes Tecos |