Pełne imię i nazwisko | Charles Bowen Nicholl |
---|---|
Narodziny |
19 czerwca 1870 w Llanegwad ( Walia ) |
Śmierć |
9 lipca 1939 r w Tiverton ( Anglia ) |
Poczta | Przed |
Kropka | Zespół | M ( Pkt ) |
---|---|---|
???? - ???? | Cambridge University RUFC Llanelli RFC Blackheath RC London Welsh Barbarians |
? (?) |
Kropka | Zespół | M ( Pkt ) b |
---|---|---|
1891-1896 | ![]() |
15 (0) |
a Tylko oficjalne zawody krajowe i kontynentalne.
b Tylko oficjalne mecze.
Charles Bowen „Boomer” Nicholl , urodzony dnia19 czerwca 1870w Llanegwad i zmarł dalej9 lipca 1939 rw Tiverton (Devon) jest walijskim międzynarodowym zawodnikiem rugby . Gra na przedniej pozycji zarówno w drużynie narodowej, jak iw klubie Llanelli RFC . Hill ma 15 czapek. Brał udział w pierwszym brytyjskim turnieju wygranym przez Walię zdobywając potrójną koronę .
Boomer Nicholl jest znany jako napastnik „bez kompromisów”. Jest opisywany jako „ Najznakomitszy członek najmniej zasłużonego college'u… lubiący palić i koneser ożywczych trunków, w których dominuje siła, a nie delikatność bukietu ”… Miłośnik tytoniu i koneser orzeźwiających drinków, w których dominuje siła, a nie delikatność bukietu ”).
Nicholl urodził się w Llanegwad w Carmarthenshire w 1870 roku kontynuował naukę w Llandovery College przed studia w Queens' College (Cambridge) w 1890 roku ukończył z BA w 1893 roku i zajął się Master of Arts w 1906 Podczas gdy w Cambridge, wygrał pięć występów na Uniwersytecie Cambridge przeciwko Oksfordowi (zwanego „ niebieskim ”), cztery w rugby w latach 1890–1893 i jeden w lekkoatletyce w 1893 r. Po odejściu z zespołu. University, Nicholl został przez dwie osoby asystentem nauczyciela w Blair Lodge School. lata przed kontynuacją przez cztery lata w Aravon School w Bray.
W 1902 roku Nicholl przyjął święcenia diakonatu anglikańskiego w katedrze w Lincoln, a rok później przyjął święcenia kapłańskie. Od 1902 do 1908 był proboszczem w Grantham; w 1902 roku był także asystentem nauczyciela w The King School, Grantham , z zajmowanym stanowiskiem aż do roku 1910. Od 1908 do 1910 był rektorem od Wyville . W 1910 roku został dyrektorem The King's School w Grantham , ale w tym okresie do 1917 roku nie piastował żadnego urzędu. Po opuszczeniu Grantham został rektorem Clayhidon , które pełnił aż do śmierci w 1939 roku.
Nicholl po raz pierwszy grał w rugby podczas studiów w Llandovery College. Uczelnia ujawniła już młode talenty, takie jak Charles Lewis, który doświadczył walijskich czapek podczas gry w Llandovery. Nicholl dołączył do University of Cambridge, aw 1890 roku został wybrany do reprezentowania uniwersytetu w drużynie rugby. Jest opisywany jako „dynamiczny” napastnik drużyny Cambridge i przez cztery lata grał w szkolnej drużynie, będąc nawet kapitanem w sezonie 1892-1893.
Będąc w Cambridge, przed rozpoczęciem międzynarodowej kariery, Nicholl został jednym z członków założycieli klubu na zaproszenie Barbarzyńców . I chociaż Nicholl nie gra w pierwszym meczu Barbarzyńców, jest on częścią pierwszej trasy, służy jako członek komitetu w klubie.
Po dwóch porażkach w pierwszych dwóch meczach brytyjskiego turnieju 1891 , walijski komitet selekcyjny dokonał czterech zmian w walijskiej paczce dla przeciwnika przeciwko Irlandii na7 marca 1891. Trzech z czterech nowoprzybyłych, Tom Deacon , John i David Samuel , jest członkami klubu Swansea RFC ; Nicholl jest również wybrany, a następnie honoruje swoją pierwszą międzynarodową pelerynę . Mecz odbywa się w Stradey Park , decyzja zależy od transformacji Billy'ego Bancrofta , dając zwycięstwo Walii i drewnianą łyżkę Irlandczykowi. Od tego spotkania Nicholl narzucił się jako posiadacz walijskiej paczki.
Turniej w 1892 roku okazał się trudny dla Walijczyków z trzema porażkami, co było smutnym pierwszym dla tego narodu. A porażki są jasne: 17-0 (cztery próby do niczego) z Anglią, 7-2 (dwie próby do jednego) ze Szkocją i 9-0 (trzy próby do niczego) z Irlandią.
1893 brytyjski Tournament jest w jaskrawym przeciwieństwie do poprzedniej edycji, jak gracze Thistle XV wygrać mistrzostwa po raz pierwszy, a także osiągnięcia potrójną koronę .
Boomer Nicholl zbiera 15 z 16 możliwych występów, biorąc udział w sześciu turniejach w Wielkiej Brytanii .
Podczas turnieju brytyjskiego 1894 Nicholl rozegrał dwa pierwsze mecze z Anglią i Szkocją , zanim został zastąpiony przeciwko Irlandii , a jego miejsce zajął gracz Neath Fred Hutchinson . Nicholl gra we wszystkich trzech turniejach brytyjskich z 1895 roku . W 1896 roku jego ostatni mecz dla reprezentacji narodowej był bardzo ciężką porażką z Anglią, która zaliczyła siedem prób na końcowy wynik 25-0. Ta ucieczka jest częściowo spowodowana pechem, ponieważ Owen Badger złamał obojczyk i opuścił kolegów z drużyny w pierwszym kwadransie, pozostawiając ich do zakończenia meczu o czternastu; hodowcy zmieniają wielu napastników, np. Wallace Watts i Arthur Boucher . Boomer Nicholl również zostaje zastąpiony i nie ma już możliwości gry w reprezentacji.
Boomer Nicholl rozegrał piętnaście meczów dla Walii . Brał udział w pierwszym brytyjskim turnieju wygranym przez Walię zdobywając potrójną koronę .
Rok | Konkurencja | mecze | Zwrotnica | Testowanie |
1891 | Turniej brytyjski | 1 | - | - |
1892 | Turniej brytyjski | 3 | - | - |
1893 | Turniej brytyjski | 3 | - | - |
1894 | Turniej brytyjski | 2 | - | - |
1895 | Turniej brytyjski | 3 | - | - |
1896 | Turniej brytyjski | 3 | - | - |
Całkowity | 15 | - | - |
: dokument użyty jako źródło tego artykułu. * (en) John M. Jenkins , Timothy Auty i Duncan Pierce , Who's Who of Welsh International Rugby Players , Bridge Books,3 października 1991, 191 s. , miękka ( ISBN 978-1-872424-10-1 )