Bonosus | |
Roman Uzurpator | |
---|---|
Antoninianus z Bonosus | |
Królować | |
vs. 280 / 281 (qqs miesięcy) Kolonia |
|
cesarz | Probus |
Biografia | |
Imię urodzenia | Gallus Quintus Bonosus |
Narodziny | Hispania |
Śmierć | 281 |
Tata | Breton |
Matka | Gauloise |
Potomków | dwoje dzieci |
Roman Uzurpator | |
Bonosus ( Gallus Quintus Bonosus ) to rzymski uzurpator urodzony w Hispania , ogłosił się cesarzem w 280 roku w Kolonii, ale został pokonany przez cesarza Probusa . Jedynie historia Auguste podaje niżej wskazaną biografię, którą skrytykował André Chastagnol .
Syn retora Bonosus służył pod Klaudiuszem , walcząc u boku Gotów . Cesarz Aurelian , następca Klaudiusza, polecił Bonosusowi nawiązać kontakt z Gotami i poinformować go o ich zamiarach. Przy tej okazji poślubił Hunillę, córkę wodza gotyckiego.
Następnie cesarz Aurelian powierzył Bonosusowi dowodzenie flotą reńską (która była odpowiedzialna za zapewnienie bezpieczeństwa morskiego Bretanii ). Jednak pewnej nocy 280 roku Niemcy pojawili się z zaskoczenia i podpalili rzymskie statki.
Bonosus ogłosił się cesarzem, aby uniknąć kary za ten błąd. Probus nakazał dowódcom sąsiednich warowni maszerować przeciwko uzurpatorowi. Bonosus został pokonany i powiesił się w rozpaczy w 281 roku (Probus oszczędził życie swojej żonie i synom).
Według autora Histoire Auguste Bonosus byłby wielkim miłośnikiem wina: „Niezależnie od ilości wypijanego wina był zawsze spokojny, zachowywał cały zdrowy rozsądek, a nawet (...) był wtedy bardziej dalekowzroczny niż na czczo. Zaskakujące było w nim to, że oddawał mocz tyle, ile pił, i że nigdy nie odczuwał bólu żołądka, jelit ani pęcherza ” . „Ten człowiek nie urodził się, aby żyć, ale aby pić”, powiedział nawet cesarz Aurelian.
André Chastagnol , tłumacz i komentator Historii Auguste, uważa za czysty wynalazek wskazania Historii Auguste dotyczące jego małżeństwa z Hunilą oraz cechy pijaka Bonosusa. Chastagnol widzi nawet w tym „trzeźwym odurzeniu” subtelną parodię tematu spopularyzowanego przez chrześcijańskich apologetów, w tym Ambroise z Mediolanu , o trzeźwości mistyków i ich pozornym upojeniu religijnym zapałem.
W Revue numismatique z 1859 roku numizmatyk Jean de Witte przypisał Bonosusowi dwa miliardy monet . Numizmatyk Henri Cohen zwraca uwagę na rzadkość kwestii monetarnych Bonosusa, bierze dwa wyjątkowe medale przyznane przez de Witte i uważa, że poza tymi dwoma kopiami nie ma autentycznej monety. To przypisanie Bonosusowi zostało odtąd obalone, ponieważ de Witte nieco zinterpretował postacie legend walutowych.