Bombardowanie Lisieux | |||
Przestarzały | Z 6 w 7 czerwca 1944 r | ||
---|---|---|---|
Lokalizacja | Lisieux , Francja | ||
Ofiary | Cywile Lisieux | ||
Rodzaj | Bombardowanie z powietrza | ||
Nie żyje | Szacowany 800 | ||
Autorski |
Stany Zjednoczone (USAAF), Wielka Brytania (RAF)
|
||
Wojna | Druga wojna światowa | ||
Informacje kontaktowe | 49 ° 08 ′ 44 ″ na północ, 0 ° 13 ′ 32 ″ na wschód | ||
Geolokalizacja na mapie: Calvados
| |||
Do bombardowania z Lisieux są strategiczne bombardowania antenowe realizowane przez aliantów na Lisieux we Francji podczas II wojny światowej , która odbyła się w dniach6 w 7 czerwca 1944 rniszcząc około 75% miasta.
Zdobycie Lisieux było strategiczną stawką dla aliantów po lądowaniu w Normandii , ponieważ miasto było ważnym węzłem kolejowym i drogowym, pozwalającym jednocześnie łączyć się z Caen , Deauville , Le Havre , Paryżem i Alençon . Jednak Lisieux został wydany dopiero23 sierpnia 1944przez wojska brytyjskie .
Pierwsze bombardowanie Lisieux miało miejsce 6 czerwcao 20 h 30 . Dotyka wschodniej części miasta: dworca , szpitala , szkół Jules Ferry i Michelet, bulwaru Nicolas-Oresme, rue d'Orival, bulwaru Herbet-Fournet. Jest 33 zabitych i dziesiątki rannych.
Drugie bombardowanie miało miejsce w nocy 6 w 7 czerwca, od 1 godz. 20 do 1 godz . 50 . Jest to najbardziej śmiercionośny z zamachów bombowych Lisieux. Celem jest zachodnia część miasta. Zniszczona została część centrum miasta, a także zachodnie dzielnice miasta i wschodnia część Saint-Désir . Są setki zabitych i rannych.
Trzecie bombardowanie miało miejsce o godzinie 14:00 7 czerwca. Ponownie celem jest centrum miasta. Wiele domów z muru pruskiego, z których słynie Lisieux, płonie.
Wiele innych lekkich bombardowań miało miejsce aż do wyzwolenia Lisieux 23 sierpnia 1944.
Bombardowanie Lisieux pochłonęło ponad 800 ofiar , czyli około 5% ówczesnej populacji, która liczyła około 16 000 mieszkańców, 150 zaginionych i 3000 ofiar. Paul Cornu jest jedną z osobowości wśród ofiar. Dwadzieścia zakonnic straciło życie podczas bombardowania klasztoru benedyktynów w Lisieux.
Około 75% budynków miasta jest bezpośrednio niszczonych w wyniku bombardowań lub jest tak zniszczonych, że po wojnie zostają zrównane z ziemią.
Przed 1944 r. Lisieux nazywano „stolicą rzeźbionego drewna”, ponieważ jej wąskie uliczki były wyłożone średniowiecznymi domami z drewnianymi ścianami rzeźbionymi w konsolach i rzeźbionymi fasadami, z wielowiekowymi sklepami.
Rue Pont-Mortain.
Centrum miasta widziane z południa na północ.
Centrum miasta widziane z zachodu na wschód.
Boulevard Pasteur widziany ze wschodu na zachód.
Brzegi Touques.
Rue d'Alençon.
Boulevard Sainte-Anne.
Route de Caen.
Panoramiczny widok na zrujnowane miasto.
Panoramiczny widok na zrujnowane miasto.
Budynki uszkodzone w wyniku bombardowania są uważane za nadające się do naprawy i są przywracane po zakończeniu konfliktu.
Kościół Saint-JacquesBudynki są bezpośrednio niszczone przez bombardowania lub są tak zniszczone, że uważa się je za nieodwracalne i po wojnie zrównane z ziemią.
Dom pod adresem rue de la Paix 40 Dwór SalamandryŚredniowieczny dom "Salamandra's house" lub "home François I st ", położony przy 19 rue the beans, w którym mieściło się Muzeum Starego Lisieux .
Kościół Saint-DésirWbudowany jest kościół w stylu klasycystycznym1758. Znajduje się na rue de Caen, która po zakończeniu drugiej wojny światowej staje się aleją du 6 Juin. Nowy kościół został zbudowany pod kierunkiem Roberta Camelota z1956 w 1962.
Rynek masłaTarg masła odbywał się co tydzień w Lisieux. Targ masła znajdował się obok kościoła Saint-Jacques, na rogu rue Saint-Jacques i rue au Char , na starym cmentarzu Saint-Jacques, obecnym miejscu Boudin-Desvergées. Jego struktura jest metaliczna, a fasada ze szkła i emaliowanej cegły. Zbyt zniszczone, aby można je było odbudować, jego ruiny są zrównane z ziemią.
Marcel Gambier CollegePozostałością po uczelni jest tylko brama wejściowa, znajdująca się przy rue Paul Banaston 32, zwrócona w stronę rue Labbey. Szkoła jest ponownie otwierana w nowych, większych budynkach.
Pod-prefekturaPodrefektura znajdowała się na wysepce pośrodku Touques. Zbyt zniszczone, aby można je było odbudować, jego ruiny są zrównane z ziemią. Sub-prefektury jest zainstalowany w obecnym budynku przy 24 Boulevard Carnot, na rogu rue du General Leclerc, stary dwór zbudowany na początku XIX -go wieku przez rodzinę Cordier.
Opactwo benedyktynów Notre Dame du PréZnajduje się w pobliżu kościoła Saint-Désir. Thérèse Martin była uczennicą1881 w 1886 i złożył swoją pierwszą komunię w kaplicy opactwa dnia 8 maja 1884. Nowe opactwo zostało zbudowane pod kierunkiem Roberta Camelota zCzerwiec 1954 w 1963. W mniszek na stałe pozostawić miejsce dla opactwa Valmont w1994.
„Ruiny nadziei” emitowane w telewizji Lisieux.