Narodziny |
2 stycznia 1932 Nowy Brunszwik |
---|---|
Śmierć |
18 października 2006(w wieku 74 lat) Montreal |
Narodowość | kanadyjski |
Czynność | Muzyk |
Bobby Hachey (urodzony Albert Hachey 2 stycznia 1932 w Atholville , New Brunswick , Kanada, zmarł18 października 2006w Saint-Hyacinthe , Quebec , Kanada ) to piosenkarz, muzyk i prezenter telewizyjny uważany za jednego z pionierów zachodniej muzyki w Quebecu i wyjątkowego gitarzysty country . Najpierw był członkiem orkiestry Kid Bakera , grał z dwoma braćmi, a także był towarzyszem podróży innej legendy gatunku, Williego Lamothe . Bobby Hachey rozpoczął karierę solową w 1979 roku .
Bobby Hachey poznał muzykę w bardzo młodym wieku. Gra na gitarze , mandolinie i skrzypcach . W wieku 14 lat założył westernową grupę ze swoimi braćmi Terry i Curly i opuścił szkołę, aby dołączyć do orkiestry Kid Baker .
Przez 21 lat dołączył do swoich braci Terry'ego i Curly'ego w Montrealu w latach pięćdziesiątych . Bobby i Terry nagrywali z Halem Willisem w 1951 roku pod nazwą Hillbilly Ramblers. Następnie wraz z ich bratem Curly'm w grupie The Sunset Playboys (w skład której wchodzi także, paradoksalnie, muzyk grający na kontrabasie i skrzypcach) regularnie koncertował w programie radiowym „Willie Lamothe et ses Cavaliers des Plaines” na CKVL . Bobby i Terry pojawiają się na okładce albumu „Willie Lamothe et ses Cavaliers des Plaines avec Rita Germain”, płyty wydanej przez londyńską wytwórnię pod koniec dekady.
W latach sześćdziesiątych trzej bracia, którzy zostali braćmi Hachey, podróżowali po Kanadzie i Stanach Zjednoczonych . W Nashville w stanie Tennessee , stolicy muzyki country, Bobby Hachey będzie mógł zmierzyć się z największymi, takimi jak Amerykanin Carl Smith czy Kanadyjczyk Hank Snow .
W 1970 roku w Télé-Métropole wyemitowano popularny program telewizyjny „ Le ranch à Willie ” . To był spektakularny sukces przez sześć sezonów z półtora milionem widzów, aż do 1976 roku . Bobby Hachey pojawia się tam często i zaczyna nagrywać własne płyty, a do tej pory występował na płytach z braćmi lub jako muzyk dla innych artystów. Na swojej pierwszej płycie, w szczególności cover Bucka Owensa i jego Buckaroos , a także Duke'a Ellingtona . Kilka lat później nagra hołd dla Johnny'ego Casha . Wśród jego inspiracji zauważamy również Elvisa Presleya . Pomimo sukcesu mówi, że jest „lekceważony” przez kolonię artystyczną Montrealu .
W 1975 roku Bobby Hachey i Willie Lamothe wyruszyli w trasę po Luizjanie , a następnie w 1976 roku wrócili do Nashville, gdzie nagrali razem „30 years and then Nashville” i wystąpili w Grand Ole Opry . Współpraca między Hachey i Lamothe będzie trwała do 1976 roku . Bobby Hachey rozpoczyna karierę solową, gdy zdrowie Lamothe'a zaczyna się pogarszać. Będzie występował do 2000 roku .
Bobby Hachey pojawił się w Death of a woodcutter of Gilles Carle w 1972 roku i Mustang of Marcel Lefebvre w 1974 roku.
Bobby Hachey zmarł 18 października 2006 w Saint-Hyacinthe w następstwie raka płuc i gardła. Miał 74 lata. Kilka godzin po jego śmierci rząd Quebecu zareagował na tę wiadomość komunikatem prasowym, żałując śmierci gitarzysty.