Blau-Weiss („niebiesko-biały”) to najstarsza z młodzieżowych organizacji syjonistycznych . Ruch ten, założony w 1912 roku w Niemczech , wywarł istotny wpływ na historię syjonizmu .
Blau-Weiss jest jednym z najstarszych, jeśli nie najstarszym, młodzieżowym ruchem syjonistycznym . Powstał w 1912 r. W obliczu odmowy przyjmowania Żydów przez niemieckie organizacje młodzieżowe . Cechą charakterystyczną jest podwójne przywiązanie do żydowskości i germańskiej ojczyzny: ruch interesuje się językiem hebrajskim , tradycjami żydowskimi, folklorem jidysz , celebruje przy tym naturę, ciało ludzkie i męskość na wzór Jugendbewegung .
Ruch osiągnął swój szczyt we wczesnych latach dwudziestych XX wieku , kiedy liczył 3000 członków. Oficjalnie przyłączył się do syjonizmu w 1922 roku i opowiadał się za żydowską imigracją do Mandatu Palestyny, a także za pionierskim duchem i osadami wiejskimi, ale także precyzyjną pracą i inżynierią. Członkowie Blau-Weiss później dołączyli do kibuców .
Ruch został rozwiązany w 1929 roku. Od tego czasu byli członkowie znajdowali się w wiedeńskiej żydowskiej grupie Kadimah .
Blau-Weiss jest również obecny w innych krajach. W Czechosłowacji organizacja wybrała w 1919 r. Nazwę Tekhelet-Lavan (dosłowne tłumaczenie jej nazwy na hebrajski ) i działała przez lata 30. XX wieku . Jednym z głównych przywódców jest czeski działacz syjonistyczny Franz Kahn ; założył sekcję pilzneńską z Willym Hofferem w 1913 roku.