Biologii uczestnicząca odnosi się do podejścia do biologii przyczyniające się, samodzielnie lub wspólnie z laboratoriów naukowe i przemysłowe. Są to osoby fizyczne (neofici, amatorzy lub doświadczeni), stowarzyszenia lub małe firmy, których cele są często non-profit, w podejściu otwartej nauki lub edukacji lub lukratywne.
Termin bio-haker ( neologizm zbudowany ze słów biologia i haker ) jest czasami używany w odniesieniu do osoby doświadczającej, np. Powszechnie stosowanych, właściwości DNA i innych aspektów genetyki , w związku lub poza akademickimi, rządowymi lub komercyjnymi ramy . Do bio-hakerzy są porównywalne do hakerów komputerowych w ich otwartym podejściem do swojej dziedzinie studiów.
Biohacking jest jednym z wiodących praktyk biologii uczestniczącej od początku lat 1990. Jest to wspólne praktyki wspierane przez filozofię libertarianin , które można podsumować :
Jednym z tekstów założycielskich biologii partycypacyjnej jest Manifest Biopunk napisany przez Meredith L. Patterson (en) i ogłoszony na29 stycznia 2010na University of California Los Angeles Center for Society and Genetics Symposium zatytułowanym „Outlaw Biology? Udział społeczeństwa w erze Big Bio ”. Ten manifest, a jego autor roszczenie przynależność A Cypherpunk Manifestu przez Eric Hughes (1993). Obecny Biopunk był już wtedy ruchem literackim od lat 90.
Nauka Obywatelska pojawiają się na początku XX th wieku, zwłaszcza o liczbie ptaków. Zostaną one zinstytucjonalizowane we Francji w 1989 r. Wraz z pierwszym obserwatorium koordynowanym przez Narodowe Muzeum Historii Naturalnej (MNHN).
Termin „ biohacking ” i pojęcie biologii dla siebie ( „ biologia zrób to sam ” ) pojawiły się w 1988 roku
Według socjologa Everetta Rogersa : „Ludzie stali się czujni. Były filmy o hakerach. Może za kilka lat pojawią się filmy o [bio-hakerach] tworzących potwory Frankensteina. „ Przepowiednia Everetta Rogersa została sformalizowana i rozpowszechniona w filmie Gattaca wydanym w 1997 roku. Rola biologii w science fiction jest szeroko rozszerzona od co najmniej 1932 roku .
W 2008 roku Jason Bobe i Mackenzie Cowell założyli organizację DIYbio (in) . Jest to nieformalna struktura dla ludzi i grup lokalnych działających w dziedzinie biologii uczestniczącej.
„Około 2009 roku pierwsze naukowe„ majsterkowanie ”prowadzone przez hakerów i indywidualne„ producentów ”szybko przekształciło się w ruchy określane w literaturze jako DIYbio, biologia otwarta, biologia garażowa, biologia marginalna, biohacking, nauki podstawowe itp. (Seyfried, Pei i Schmidt 2014; Kuznetsov i in. 2012; Kera 2014a; Landrain i in. 2013; Vaage 2017; Wolinsky and Wolinsky 2009; Ledford 2010). Praktyki takie jak fermentacja, budowy otwarta materiałów naukowych (mikroskopy PCR , mikroprzepływowe płyty) lub zastosowania biologii syntetycznej i późniejszych CRISPR zestawów stały się powszechne w miejscach produkcji, a komputerowe włamania przestrzeni. Na całym świecie. Te zajęcia naukowe zrób to sam zrodziły pomysł stworzenia niezależnych laboratoriów naukowych dla obywateli i społeczności poświęconych wyłącznie tym działaniom. "
Laboratorium biologii partycypacyjnej Genspace (in) , z myślą o organizacji non-profit , zostało założone w 2009 roku na Brooklynie w Nowym Jorku .
Biologia partycypacyjna jest powiązana z tak zwanymi praktykami „ biohackingu ”, „biologii garażowej”, „ bio-projektowania ”, „ bio-sztuki ”, a także z pewnymi praktykami naukowymi opartymi na uczestnictwie , takimi jak BioBlitz . Ten zbiór nazw związanych z różnymi praktykami nauki i techniki jest zakotwiczony w jednostkach sytuacyjnych przez które biologia partycypacyjna konstytuuje się jako przestrzeń zajmowania stanowisk politycznych . Stanowisko to ilustruje między innymi zawartość strony internetowej BiOS ( Biological Open Source ).
Ruch ten wyraźnie zmierza do odwrócenia przyjętego z góry przekonania, że tylko wysoki poziom uniwersytecki może wnieść znaczący wkład w społeczność biologów i nauk ścisłych. Takie podejście do wnoszenia wkładu w wiedzę wymaga akceptacji dostępu do informacji i wiedzy jako niezbywalnego prawa. Meredith L. Patterson (w) podkreśla: „Potwierdzamy, że prawo do wolności prowadzenia dochodzeń, prowadzenia badań naukowych i dążenia do porozumienia pod jego kierunkiem jest prawem równie podstawowym, jak wolność wypowiedzi czy wolność wyznania. "
Uczestnicząca biologia ruch dąży do wzmocnienia i wyposażyć dużej liczby osób, z małych organizacji, do udziału w badaniach i rozwoju , twierdząc, że rozpowszechnianie wiedzy jest ważniejsza niż realizacji korzyści finansowych. Jednym z przykładów jest projekt OpenWetWare (in) , założony w 2005 roku. Obniżenie kosztów ekonomicznych dostępu do wszelkiego rodzaju sprzętu (informatycznego, mechanicznego, biologicznego itp.) Jest postulatem stawianym przez partycypacyjne społeczności biologiczne. Staje się to również kwestią rozpowszechniania i udostępniania tych materiałów. Meredith L. Patterson mówi: „Jako inżynierowie opracowujemy niedrogi sprzęt laboratoryjny i standardowe protokoły dostępne dla przeciętnego obywatela. „ Tworzenie i wykorzystywanie darmowej lub otwartej licencji jest w szczególności zachęcane przez uczestniczące społeczności biologiczne, te zajmujące się produkcją, danymi i publikacjami.
Integracja i różnorodność ludzi w tych społecznościach, obrona podstawowych praw i wolności, dbałość o dostępność tych praw i wolności to punkty regularnie podnoszone i częste działania w społecznościach praktykujących biologię uczestniczącą. Według Meredith L. Patterson „Ciekawość nie zna granic etnicznych, płciowych, wiekowych czy społeczno-ekonomicznych, ale możliwość zaspokojenia tej ciekawości zbyt często zamienia się w możliwości ekonomiczne i chcemy przełamać tę barierę. Trzynastoletni dzieciak z południowo-środkowego Los Angeles ma takie samo prawo do badania świata jak profesor w college'u. "
„ W artykule Forgotten Histories of DIYbio, Open, and Citizen Science: Sci-ence of the People, by the People, for the People? bada historię nauki obywatelskiej; jej aspekty moralne, estetyczne i naturalne. Ostrzega nas również przed ekscesami antyelitarystycznych ruchów populistycznych, które nadużywają i wzywają naukę do zaspokajania potrzeb świeckich, jak na przykład Jacobin z końca XVIII wieku apeluje o naukę patriotyczną. Kera zachęca nas do ponownego przemyślenia wartości wiedzy i jej krytycznego wykorzystania we wzmacnianiu pozycji ludzi. "