Banknot 100 franków Luc Olivier Merson
100 franków Luc Olivier Merson| Oficjalne kraje użytkowników | Francja |
|---|---|
| Wartość | 100 franków |
| Szerokość | 182 mm |
| Wysokość | 112 mm |
| Funkcjonalność związana z bezpieczeństwem |
Z przodu
| Projekt | Alegorie rolnictwa i handlu |
|---|---|
| Twórca | Luc-Olivier Merson , Romagnol |
| Data utworzenia | 2 stycznia 1908 |
Z powrotem
| Projekt | Alegorie pracy i szczęścia, kowal |
|---|---|
| Twórca | Luc-Olivier Merson , Frédéric Florian |
| Data utworzenia | 2 stycznia 1908 |
Chronologia
Do 100 franków Luc Olivier Merson (lub po prostu Merson) to francuski banknot stworzony na2 stycznia 1908wprowadzane do obiegu z 3 stycznia 1910przez Banque de France zamiast 100 niebieskich i różowych franków . Został zastąpiony 100 frankami Sully .
Historia
Bilet ten należy do serii biletów polichromowane wewnętrznych, nie bez trudności, przez Bank Francji pod koniec XIX th wieku udaremnić wieloma próbami podrabiania. Instytut Monetarny zlecił pierwszy projekt w 1891 roku od malarzy Daniela Dupuisa i Georgesa Duvala, utworzony w 1892 roku, ale który nie został zaakceptowany (patrz poniżej). Kolejny projekt został następnie zamówiony w amerykańskiej drukarni, ale również został odrzucony.
Ostatecznie i z opóźnieniem „100 franków Merson” jest pierwszą polichromią , która faktycznie krąży we Francji. Część publiczności ostro ją skrytykowała, ale zrobiła „olśniewającą karierę” w ilości 1 689 725 000 egzemplarzy.
Roczniki wahają się od Styczeń 1908 w Wrzesień 1939a bilet zostaje wycofany z obiegu i pozbawiony statusu prawnego środka płatniczego dnia4 czerwca 1945 r.
Opis
To malarz Luc-Olivier Merson wykonuje rysunki, podczas gdy grawer jest podpisany Romagnol, a znak wodny jest autorstwa Frédérica Floriana . Styl tej francuskiej nuty nawiązuje do późnej secesji .
Dominujące odcienie to niebieski, żółto-pomarańczowy i szary.
Z przodu wszystkie elementy dekoracyjne są połączone z centralną stelą, na której znajdują się wszystkie informacje dotyczące biletu. Przedstawione są dwie kobiety: jedna symbolizująca rolnictwo, a druga symbolizująca handel. Każda kobieta ma w pobliżu nagie dziecko.
Z tyłu widzimy trzy postacie: po lewej siedzący kowal reprezentujący Pracę, po prawej kobietę symbolizującą szczęście i niosącą róg obfitości wypełniony owocami, a obok niej dziecko okrywające jej nagość wieńcem tkane liście.
Każdy znak wodny przedstawia w profilu kilka głów, najpierw Merkurego, a następnie Ceres.
Jego wymiary to 182 mm x 112 mm .
Uwagi do tego postu
- Wybór grawera włoskiego pochodzenia, Cesare A. Romagnoli dit Romagnol , jakkolwiek rekrutowanego przez konkurencję, uderzył we francuski szowinizm. Jednak w 1913 roku Instytut Monetarny skontaktował się z American Banknote Company w sprawie projektu banknotu 100-frankowego, który nie został wyemitowany.
- Względnie nowatorski aspekt notatki zaskakuje, a wybór powodów jest krytykowany przez prasę. Wszystko dobrze, żeby zdyskredytować kompozycję: dla niektórych dziecko ma za krótką nogę (po lewej z przodu); dla innych Fortune (z tyłu) ma zbyt długą nogę; co do wieśniaczki niosącej łopatę (z przodu), pozycja jej prawej ręki „ujawniałaby paraliż łokcia”. Zauważamy również kowala (na plecach), który okazuje dziwny smutek i tajemniczo trzyma lewą rękę. Pewien doktor Durante przeczytał swoje uwagi dla Towarzystwa Medyczno-Historycznego w dniu8 marca 1910i tym samym bez odwołania kończy się jego akt oskarżenia przeciwko tej notce: „Monoplegia lub paraliż łokciowy robotnika, paraliż promieniowy wieśniaczki, depilacja owcy, a zwłaszcza znaczna częściowa mikromelia dziecka, takie są patologiczne wady, które pokazujemy nam, nowy banknot z Banque de France. Dlatego zasługuje na włączenie go do galerii kronik medycznych, do której chciałbym zebrać wiele egzemplarzy, aby móc założyć bogato udokumentowane opracowanie ” .
- Na przodzie napis „Płatne gotówką”, na oczach, na okaziciela znajdującego się pośrodku, pod kwotą, drukowany był nieprzerwanie do 1939 r., Mimo że frank przestał być kilkakrotnie wymienialny na złoto, a banknoty były w obiegu . .
- Wreszcie pełna kwota pojawia się tylko na pierwszej stronie: po złożeniu nuta staje się „cicha”.
- Pierwsza seria drukowana od 2 stycznia 1908 r. Do 10 maja 1909 r. Zawiera w prawym dolnym rogu z przodu wzmiankę „LOM 02”, oznaczającą „Luc Olivier Merson 1902”. Odniesienie to zostało następnie usunięte, decyzja ta była następstwem pozwów wniesionych przez rodzinę Mersonów przeciwko Banque de France. Te banknoty z „podpisem” autora należą do najrzadszych w kolekcji.
Zobacz też
Uwagi
- Te różne daty i kolejne dane pochodzą z oficjalnego kalendarza Banque de France, który określa kreacje, emisje i wypłaty wszystkich francuskich banknotów. Online 15 maja 2012.
- „Dwustulecie Banque de France” przez Alain Weill , w Numismatique & zmian , marzec 2000 - na miejscu Claude'a Fayette, online.
- Anegdotyczny notatnik Banque de France , nr 25, 2006.
- „Pathology of Official Art” G. Durante, w The Book and Image nr 2, Paryż, kwiecień 1910, strony 86-87 - o Gallica.
- „ Spadkobiercy Mersonów przeciwko Banque de France ” , w serwisie Collector's Exchange ,17 kwietnia 2020 r(dostęp 8 grudnia 2020 )
Bibliografia i źródła
- Muzeum Carnavalet: sztuka biletów. Banknoty Banque de France 1800-2000 , Banque de France / Paris-Musées, 2000 - ( ISBN 978-2879004877 )
- Claude Fayette, Banknotes of the Bank of France and the Treasury (1800-2002) , C. Fayette Éd., 2003 - ( ISBN 978-2951634312 )
- Tristan Gaston-Breton: niezbędny bilet. Małe i wielkie historie banknotów we Francji , Le Cherche midi, 2007 - ( ISBN 978-2-7491-0444-7 )
- M. Kolsky, J. Laurent i A. Dailly: Les Billets de France, 1707-2000 , zb . „Historia francuskiego pieniądza papierowego”, Les éditions du Landit, 2009