Biddeford

Biddeford to miasto w południowym stanie Maine ( Stany Zjednoczone ). Znajduje się na prawym brzegu rzeki Saco, która oddziela go od siostrzanego miasta Saco . Oba są częścią obszaru metropolitalnego Portland .

Fabuła

Pierwszym Europejczykiem, który osiedlił się w Biddeford, zimą 1616-1617 był lekarz Richard Vines .

Roger Spencer uzyskał w 1653 roku prawo do budowy pierwszego tartaku. Drewno i ryby stały się głównym towarem eksportowym społeczności. W 1659 major William Phillips z Bostonu zbudował młyn. Podczas wojny króla Filipa w 1675 r. miasto zostało zaatakowane przez Indian. Osadnicy wycofali się do Portu Zimowego dla swojego bezpieczeństwa, a ich domy i fabryki nad wodospadami zostały spalone. W 1693 r. w niewielkiej odległości poniżej wodospadu zbudowano kamienny fort, który został zdobyty przez Indian w 1703 r., kiedy w Kanadzie zginęło 11 osadników, a 24 dostało się do niewoli .

Miasto zostało przemianowane w 1718 roku na Biddeford, od Bideford, miasta w hrabstwie Devon w Anglii , z którego wyemigrowali niektórzy osadnicy. Po upadku Quebecu w 1759 r. zaprzestano działań wojennych z tubylcami.

W 1762 roku północno-wschodnia część rzeki została nazwana Pepperellborough, którą w 1805 roku przemianowano na Saco. Pierwszy most w Saco wybudowano w 1767 roku. Rzeka dzieli się na dwa 12- metrowe wodospady  , które zasilają fabryki. Powstały fabryki produkujące buty i buty. W mieście znajdują się kamieniołomy i cegielnie granitu, tartaki i silosy zbożowe. Główne zakłady produkujące tekstylia zostały zbudowane wzdłuż brzegów rzeki, takie jak Laconia Company w 1845 roku i Pepperell Company w 1850 roku. Biddeford zostało włączone jako miasto w 1855 roku.

Wielu imigrantów, głównie Kanadyjczycy z Quebecu, pracował w swoich fabrykach, zatrudniających do 12 000 osób na koniec XIX th  wieku. Dziś miasto ma tylko jedną fabrykę.

Młyny przyciągnęły fale imigrantów, w tym Irlandczyków , Albańczyków i francuskojęzycznych Kanadyjczyków z prowincji Quebec. W czasach, gdy fabryki tekstylne zatrudniały nawet 12 000 osób, ale gdy produkcja przesunęła się gdzie indziej, sektor wszedł w długi okres upadku. W 2009 roku ostatnią firmą tekstylną pozostałą w mieście był West Point Home, który został zamknięty. Nieruchomość zajmuje młyn został sprzedany i jest przebudowywany na mieszkania i nowe firmy.

Demografia

Linki zewnętrzne

• Zasoby geograficzne  :
  • System informacji o nazwach geograficznych
• (pl)  Oficjalna strona internetowa

Uwagi i referencje

Linki zewnętrzne

• Zasoby geograficzne  :
  • System informacji o nazwach geograficznych
• (pl)  Oficjalna strona internetowa