| Dyrektor ds. Badań w CNRS |
|---|
| Narodziny |
22 października 1910 Charków |
|---|---|
| Śmierć |
24 kwietnia 1990(79 lat) Paryż |
| Narodowość | Francuski |
| Czynność | Chemik |
Bianca Tchoubar (ur22 października 1910w Charkowie , Ukraina i zmarł24 kwietnia 1990w Paryżu 15 e ) jest chemikiem specjalizującym się w mechanizmach reakcji .
W 1920, Bianca Tchoubar i jej rodzina wyjeżdżają z Ukrainy do Paryża przez Konstantynopol i Budapeszt .
W wieku 14 lat, w 1924 roku, rozpoczęła studia we Francji. W1931uzyskała licencję naukową, aw 1932 r. dyplom ukończenia studiów wyższych, którego narzuciła Badanie molekuł i cząstek naładowanych do swojego nauczyciela, profesora Paula Freundlera.
Została zwerbowana przez Marca Tiffeneau i kiedy utworzono CNRS . W 1937 r. Została stażystą naukową, a w 1945 r. Pracownikiem naukowym.
Dopiero w 1946 roku poparła doktorat, którego tematem był: Wkład w naukę o przedłużeniu cyklu. Dezaminacja azotem 1-aminometylocyklanoli-1 . Przewodniczącym jury jest Edmond Bauer . Wprowadziła nowe idee do chemii reaktywnej, została naukowcem w 1955 roku, aw 1960 opublikowała brewiarz Les Mécanismes Réactions en chimie naturelle , książkę przetłumaczoną na sześć języków.
W 1961 roku został mianowany Bianca Chubar dyrektor badań w CNRS i stał dyrektor Grupy n O 12 (the GR12) w Thiais gdzie skończyła karierę oficjalnie w 1978. Ale w rzeczywistości, to trzyma się w laboratorium i jest podjęcie nowych obszarów badań: wpływ rozpuszczalników na zawody E2 / SN2 oraz reakcje chemii organicznej bez rozpuszczalników.
Wraz z André Loupy pisze książkę na temat skutków soli w chemii organicznej i metaloorganicznej .
Od 1974 roku, a zwłaszcza w okresie emerytury administracyjnej, rozpoczęła nieznaną jej dziedzinę chemii metali przejściowych. Jej badania są prowadzone w ścisłej współpracy z grupą kierowaną przez Aleksandra E. Shilova (we) i sprowadzają ją z powrotem do Rosji.
Zmarła w Paryżu w r 1990.