Bias Malmquist jest efektem astronomii obserwacyjnej , która prowadzi do preferencyjnego wykrywania wewnętrznie jasnych obiektów. Po raz pierwszy został opisany w 1922 roku przez szwedzkiego astronoma Gunnara Malmquista (1893-1982), który następnie szeroko rozwinął tę pracę w 1925 roku.
W statystykach to odchylenie nazywa się błędem selekcji i wpływa na wyniki badań w ograniczonym badaniu jasności, w którym gwiazdy o pozornej jasności poniżej określonego progu nie są uwzględniane. Ponieważ obserwowane gwiazdy i galaktyki coraz bardziej ciemnieją, mierzona jasność maleje wraz z odległością, aż ich jasność spadnie poniżej progu obserwacji. Jaśniejsze lub z natury jaśniejsze obiekty można obserwować z większej odległości, tworząc fałszywy trend zwiększania wewnętrznej jasności i innych powiązanych jasności wraz z odległością. Efekt ten doprowadził do wielu fałszywych twierdzeń w dziedzinie astronomii. Prawidłowe korygowanie tych efektów stało się przedmiotem szczególnej uwagi.