Benedykt z Polski
Benedykt z Polski| Narodziny | 1200 |
|---|---|
| Śmierć | 1280 |
| Zajęcia | Explorer , tłumacz |
| Religia | Kościół katolicki |
|---|---|
| Zakon religijny | Zakon Braci Mniejszych |
Tablica pamiątkowa we Wrocławiu
Benedykt Polski (łac. Benedictus Polonus, pol. Benedykt Polak) (ok. 1200 - ok. 1280) był polskim franciszkaninem, podróżnikiem.
Towarzyszył Jean de Plan Carpin w jego podróży jako delegat papieża Innocentego IV do Wielkiego Chana Imperium Mongolskiego w latach 1245-1247.
Niewiele wiadomo o życiu Benoît poza relacją z podróży. Klasztor franciszkański we Wrocławiu, w którym mieszkał, był pierwszym ważnym przystankiem misji Jeana de Plan Carpina po jego wyjeździe z Lyonu wKwiecień 1245. Benedykt, który mówił po starosłowiańsku, został wybrany na tłumacza, który miał towarzyszyć misji.
Jest autorem pamiętnika De Itinere Fratrum Minorum ad Tartaros (W podróży braci franciszkanów do Tatarów), wydanego po łacinie przez Marie-Armand d'Avezac w 1838 r. Jako załącznik do wydania Relation des Mongools ou Tartares autorstwa brata Jean du Plan de Carpin . Wydanie łacińskie