Bitwa pod La Smalą

Bitwa pod La Smalą Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Uchwycenie szczep Abd El-Kader przez Duke z Aumale ppłk Louis Michel Morris ładowanie w głowicy 4 -tego  pułku myśliwych afrykańskich Ogólne informacje
Przestarzały 16 maja 1843
Lokalizacja Taguine, Algieria
Wynik Decydujące zwycięstwo Francji
Wojujący
 Królestwo Francji Flaga Emiratu Mascara.svg Stan Abdelkader
Dowódcy
Henri d'Orléans Emir Abdelkader
Zaangażowane siły
500 mężczyzn 2000 piechoty
1200 kawalerii
Straty
9 zabitych
12 rannych		 300 zabitych
3000 więźniów

Podbój Algierii przez Francję

Współrzędne 34 ° 53 ′ 36 ″ północ, 2 ° 18 ′ 36 ″ wschód Geolokalizacja na mapie: Algieria
(Zobacz sytuację na mapie: Algieria) Bitwa pod La Smalą

Bitwa Smala lub walczyć z Taguine , który zakończył się zdobyciem smala z Abd el-Kader przez księcia na Aumale16 maja 1843, to ważny epizod w podboju Algierii przez Francję .

Miasto Algier została podjęta na5 lipca 1830przez wojska francuskie. Długa kampania wojskowa (od 1830 do 1857 ) był wówczas konieczne do uspokojenia na Algierię . Ta kampania była naznaczona oporem Abd el-Kadera i Lalli Fatmy N'Soumer .

Okoliczności ataku

Koniec zimy 1843 La smala spędził dwa dni spacerując na południe od Tagdempt . Wiedząc, że ją ścigają, błąkała się przez jakiś czas i 16 maja znalazła się u źródła Taguine. Generalny gubernator Bugeaud został poinformowany o obecności smali wokół Bogharu; ale nie znaliśmy tego miejsca.

Rozkazał generałowi Lamoricière i księciu Aumale ścigać go. Książę wyruszył z Boghar z 1300 piechotą i 600 końmi. Trzy dni później dowiedział się, że smala znajduje się 80 kilometrów na południe od Goudjila. Aby do niego dotrzeć, trzeba było przejść dwadzieścia mil za jednym razem bez kropli wody. Podczas gdy żołnierze szukali źródła Taguine, aby ugasić ich pragnienie, Agha Ahmar ben Ferhat przybył, aby poinformować księcia o nieoczekiwanej obecności smali w tym samym źródle.

Organizacja smala

Abd el-Kader organizował smala zawsze według tej samej zasady: składał się z czterech okrągłych i koncentrycznych obudów, w których każdy douar , każda rodzina, każda osoba miała swoje stałe i oznaczone miejsce, zgodnie ze swoją rangą, użytecznością, funkcjami lub pewność siebie, którą zainspirował. Smala przybył do swojego mieszkania, namiot emira stał pośrodku ziemi, którą obóz miał pokryć.

To znaczy łącznie 368 douarów, od piętnastu do dwudziestu namiotów każdy. Możemy oszacować liczbę mieszkańców tego wędrownego miasta na dwadzieścia tysięcy dusz i na pięć tysięcy żołnierzy uzbrojonych w karabiny, w tym pięćset regularnej piechoty i dwa tysiące kawalerii.

Atak

Abd-el-Kader był nieobecny wraz ze swoimi głównymi porucznikami, ale były tam ich rodziny. 16 maja kawaleria właśnie się pojawiła i została rozstawiona na kamienistym wzgórzu, który dominuje nad źródłem Taguine. Pierwszy szczebel, złożony ze spahi i dziąsła, rusza w kłus; dowodzi nim pułkownik Yousouf (urodzony Joseph Vantini , wcześniej tłumacz wojskowy ). Książę podąża za nim z myśliwymi i żandarmami, z których utworzył swoją rezerwę.

Ale ruch ziemi pozwala im zobaczyć ogrom miasta namiotów i mrowisko ludzi biegnących do broni: żołnierze, przerażeni, rozwiązują się, a książę Aumale obawia się zarazy strachu wśród swoich żołnierzy. Sama śmiałość może zadecydować o sukcesie. Książę jest zatem pochylony w prawo z drugim szczeblem i wychodzi poza pierwszy; funkcjonariusze szkolą ich i wkrótce osiąga douar Abd el-Kadera.

Ale opór się organizuje. Kawaleria Ilachem, wszyscy spokrewnieni z emirem, chciała odebrać Francuzom rodziny i bogactwo. Podczas gdy gwałtowne dromadery odciągają kobiety, a wszystko, co najcenniejsze w ich namiotach, jest usuwane z namiotów, wojownicy chwytają ich karabiny, rzucają się na konie, zbierają się razem i pędzą do bitwy. Książę musi stawić czoła wrogowi, który jest znacznie liczniejszy. Odłącza z lewej pluton dowodzony przez ppor. Delage'a; zostaną otoczeni, gdy wysłany im na pomoc podporucznik Canclaux wyzwoli ich.

Po prawej kapitan d'Espinay ze swoją eskadrą obala wszystko, co ma przed sobą, i zatrzymuje w oddali głowy zbiegów; natomiast podpułkownik Louis-Michel Morris dzięki interwencji z trzema plutonami kawalerii zapewnia zwycięstwo.

Algierczycy zostawili na ziemi prawie trzysta zwłok, a Francuzi tylko dziewięciu zabitych i dwunastu rannych. Łup był ogromny i wzięto ponad 3000 jeńców.

Według Michela Levallois , doktor historii (arabistyka), wojskowy tłumacz Ismaïl Urbain „był odpowiedzialny za schwytanie smali Abd el-Kadera przez księcia Aumale (16 maja 1843 r.), był odpowiedzialny za zatrzymanie emira we Francji, odwiedził go w Amboise , towarzyszył mu w Paryżu podczas jego wizyt w latach 1853 i 1865 ”.

Obraz

Bitwa ta została uwieczniona przez Horace'a Verneta w 1843 roku. Obraz jest główną atrakcją sal Afryki stworzonych przez Ludwika Filipa w Muzeum Historii Francji w Wersalu . Został zinterpretowany na stalorycie przez Augustina Burdeta .

Kultura popularna

Duet komiksowy Pierre Dac i Francis Blanche nawiązał do „epizodu zdobycia Smali Abd el-Kader przez wojska księcia Aumale w 1843 r.” W szkicu Le Sâr Rabindranath Duval .

Tablica „rue Taguin, 1843” nadal istnieje w 2014 roku w Dijon przy drodze niepublicznej.

Uwagi i odniesienia

  1. „  16 maja 1843 - Capture of the smala of Abd el-Kader - Herodote.net  ” , na www.herodote.net (dostęp 3 lipca 2017 )
  2. „  Soleil en Essonne  ” , na bab.el.oueb.free.fr (dostęp 11 stycznia 2017 )
  3. Michel Levallois , „  Arabskie małżeństwo” Ismaÿla Urbaina  , Literaturoznawstwo , t.  33, n o  3,1 st styczeń 2001( ISSN  0014-214X i 1708-9069 , DOI  10.7202 / 501311ar , odczyt online , przegląd 11 stycznia 2017 r. )
  4. Zobacz instrukcje do Imperial Museum of Versailles.

Bibliografia