Bitwa pod Waxhaws

Amerykański dowódca odmówił wstępnej prośby o kapitulację, ale kiedy jego ludzie zostali zaatakowani przez kawalerię Tarletona, wielu z nich rzuciło broń, aby się poddać. Relacje po bitwie różnią się: Buford rzekomo próbował się poddać, ale odmówiono mu. Podobno ludzie Tarletona nadal zabijali Patriotów , w tym tych, którzy nie stawiali oporu.

To właśnie po tej bitwie Patrioci nadali Banastre Tarletonowi przydomek „Rzeźnik” .

Uwagi i odniesienia

(fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu w angielskiej Wikipedii zatytułowanego „ Battle of Waxhaws ” ( zobacz listę autorów ) .

(w) David K Wilson , Strategia południowa: podbój Karoliny Południowej i Georgii w Wielkiej Brytanii, 1775-1780.

Załączniki

Bibliografia

(en) John Buchanan , The Road to Guilford Courthouse: The American Revolution in the Carolinas ,1997( ISBN 978-0-471-32716-5 , OCLC 606154698 )
(en) Michael C. Scoggins , The Day It Rained Militia: Huck's Defeat and the Revolution in the South Carolina Backcountry, maj - lipiec 1780 , Charleston, Karolina Południowa, The History Press,2005, 316 str. ( ISBN 978-1-59629-015-0 , OCLC 60189717 )
(en) David K Wilson , The Southern Strategy: Britain's Conquest of South Carolina and Georgia, 1775–1780 , Columbia, Karolina Południowa, University of South Carolina Press,2005, 341 str. ( ISBN 1-57003-573-3 , OCLC 232001108 )

Linki zewnętrzne

Zwróć uwagę w słowniku lub ogólnej encyklopedii : South Carolina Encyclopedia