Przestarzały | 19 sierpnia 1936 w 5 września 1936 |
---|---|
Lokalizacja | Prowincja Guipuzcoa , północna Hiszpania |
Wynik | Decydujące zwycięstwo frankistów |
Hiszpańska bojówka konfederacyjna CNT / FAI Baskijska milicja |
Nacjonalistyczne milicje karlistów |
Manuel Margarida Valdes Antonio Ortega |
Alfonso Beorlegui Canet |
2000-3000 | 2000 |
nieznany | nieznany |
Walka z Irun był głównym bitwy walczył podczas kampanii Guipuzcoa , podczas hiszpańskiej wojny domowej . Sprzeciwiał się siłom nacjonalistycznym i wojskom republikańskim między19 sierpnia 1936 i 5 września 1936. Zakończyło się zdobyciem miasta przez frankistów pod rozkazami podpułkownika Alfonso Beorlegui .
Bitwa pod Irun wpisuje się w ogólny plan kampanii Guipuzcoa. Stworzony przez generała Emilio Molę , jego celem było przerwanie komunikacji i stosunków między republikańskimi prowincjami północy i Francji , których rząd Frontu Ludowego był podejrzewany o wspieranie Republiki . To generał Alfonso Beorlegui miał za zadanie poprowadzić wojska na Irun. Jego postęp został spowolniony przez zniszczenie mostu Endarlatsa, położonego na drodze do Irun, a następnie przez próbę pomocy rebeliantom San Sebastian, którzy okopali się w koszarach. Ale ponieważ nie udało im się skutecznie pomóc, wojska nacjonalistyczne wznowiły podróż w kierunku Irun.
Miasto było bronione przez 3000 republikanów, w tym anarchistycznych milicjantów z CNT , Asturii, baskijskich nacjonalistów i francuskich ochotników (ogólnie komunistów ).
Siły Beorlegui były mniejsze, ale lepiej wyposażone - artyleria 155 mm , lekkie czołgi i bombowce niemieckie Junkers Ju 52 - i lepiej wyszkolona - grupa 700 żołnierzy Legionu Hiszpańskiego . Aby ich wesprzeć, w zatoce znajdował się krążownik Almirante Cervera i niszczyciel Velsaco , który zaczął bombardować miasto z11 sierpnia.
Główne starcie miało miejsce na grani Puntza, na południe od miasta. Ciężkie walki toczyły się także w klasztorze San Marcial, bronionym przez milicjantów i asturyjskich górników, którzy nie mając amunicji, walczyli rzucając laskami dynamitu i głazami.
Beorlegui po zajęciu miasta skierował swoje wojska w kierunku San Sebastian, które szybko zdobył. Dotarł nawet do granic Biskajskiej, gdzie zaciekły opór sił prowincji, armii republikańskiej i milicji, dodany do zmęczenia żołnierzy, zmusił go do zatrzymania natarcia. Ponadto, ranny w bitwie pod Irun i odmawiając leczenia, zmarł wkrótce po gangrenie .
Zdobycie Irun miało decydujące znaczenie dla kontynuacji walk na froncie północnym. Republikańskie prowincje Guipuzcoa , Biscay, Santander i Asturias zostały całkowicie odcięte od Francji, której granica pozwalała na przejście niezbędnego sprzętu, zmuszając Republikanów do korzystania wyłącznie z morskiego rozwiązania w celu zaopatrzenia.
Z politycznego punktu widzenia bitwa pod Irun służyła również celom propagandy Franco. Rzeczywiście, kiedy Republikanie w końcu opuścili miasto, zniszczyli wszystko, co mogło służyć ich wrogom. W czasie wojny za każdym razem, gdy nacjonaliści wracali do zniszczonego bombardowaniami lub walkami miasta całkowicie zniszczonego, wspominali „przykład Iruna”.