W muzyce , bas Albertiego jest procesem towarzyszącym melodii , która składa się z powtarzającego się wzoru, niski Uwaga - wysokie Uwaga - pośredni uwaga - duża uwaga każdy o tej samej długości. Na przykład :
Wzór tworzy porozumienie łamane lub arpeggiowane . Na przykład powyższy przykład to bas Albertiego na akordzie C-dur: C, G, E, G (IV-III-V). Bas Albertiego był szczególnie używany w okresie klasycznym – można go nawet uznać za znak rozpoznawczy muzyki tego okresu. Swoją nazwę zawdzięcza Domenico Albertiemu (1710–1740), który jako pierwszy go użył - i który zawdzięcza mu najwięcej rozgłosu.
Pierwszym przykładem jest początek od Mozarta Sonata fortepianowa K.545 , poniżej:
Nuty są tymczasowo wyłączone.Najczęstszym zastosowaniem basu Albertiego są utwory fortepianowe na lewą rękę. Ale można go znaleźć w prawej ręce, np. w Sonacie G-dur na skrzypce i fortepian Mozarta :
Występuje również w innych utworach do treningu instrumentalnego :
Bas Albertiego jest procesem szczątkowym w porównaniu do basu numerycznego z poprzednich epok i kontrapunktu, jaki panował przed jego wynalezieniem. Pełni podwójną funkcję: rytmiczną i harmoniczną. Uświęca prymat pisma harmonicznego .