Kodowanie Podstawowe reguły kodowania (podstawowych reguł kodowania), którego akronimem jest BER , jest jednym z formatów kodowania zdefiniowanych w standardzie ASN.1 .
BER jest jedną z pierwszych reguł wydanych przez standard ASN.1 dla kodowania abstrakcyjnych informacji w strumieniu danych. Reguły, znane w żargonie ASN.1 jako składnia przesyłania , podają dokładne sekwencje bajtów, które są używane do kodowania danych. Ta składnia definiuje następujące elementy: reprezentację podstawowych typów danych, sposób konstruowania złożonych lub złożonych elementów z bardziej podstawowych elementów. Składnia kodowania BER, jak również jego regulaminu kanoniczna kodowania (CER) i wyróżniającą Reguły kodowania (DER) podzestawy są definiowane w X.690 (EN) w ITU-T , które same są częścią ASN. 1 seria dokumentów.
Format BER zapewnia format do kodowania struktur danych ASN.1, który sam opisuje i rozgranicza. Każdy element jest zakodowany typem, długością, wartościami i, jeśli to konieczne, znacznikiem końcowym. Ten typ kodowania jest powszechnie określany jako typ-długość-wartość (en ) lub po prostu kodowanie TLV. Ten format umożliwia odbiorcy wiadomości dekodowanie danych w formacie ASN.1, nawet jeśli strumień jest niekompletny i bez wcześniejszej wiedzy na temat rozmiaru, zawartości i semantyki danych.
Kluczową różnicą między formatem BER (a także CER i DER) jest elastyczność zapewniana przez jego składnię. Jak mówi standard X.690: „ Alternatywne kodowanie jest dozwolone przez BER jako opcja nadajnika. Odbiorcy twierdzący, że są zgodni z BER, powinni zaakceptować wszystkie alternatywy ”. Na przykład podczas kodowania wartości złożonej (to znaczy wartości składającej się z kilku mniejszych, już zakodowanych wartości), nadawca może użyć jednego z trzech formularzy, aby wskazać długość danych. Odbiornik musi być w stanie zaakceptować wszystkie zgodne kodowania, aby można było powiedzieć, że są zgodne z kodowaniem BER. Z drugiej strony kodowania CER i DER sprawiają, że długość jest opcjonalną specyfikacją.
Powszechnym pomysłem na temat BER jest to, że byłby on „nieefektywny” w porównaniu z innymi regułami kodowania. Zwolennicy BER argumentowali, że wrażenie to wynikało głównie z nieudanych wdrożeń, a nie ze słabości reguł kodowania. Te implementacje opierają się na elastyczności BER, aby używać logiki kodowania, która jest łatwiejsza do kodowania, ale generuje większe dane niż to konieczne. Te niedociągnięcia są prawdziwe lub nie, doprowadziło to do wielu alternatywnych metod kodowania, których Packed Encoding Rules (in) ma na celu poprawę wydajności i rozmiaru BER.
Nadal opracowywane są alternatywy zapewniające elastyczność BER, ale wykorzystujące inne kodowania. Najpopularniejsze są oparte na XML , takie jak XML Encoding Rules (in) i ASN.1 SOAP . Ponadto istnieje standard konwersji schematów XML do schematów ASN.1, które same mogą być kodowane za pomocą BER.
BER nadal pozostaje popularnym formatem przesyłania danych między systemami o różnych natywnych kodowaniach:
(fr) Ten artykuł zawiera fragmenty z Free On-line Dictionary of Computing, który zezwala na korzystanie z jego treści na podstawie licencji GFDL .