Barbara
| Produkcja | Nils malmros |
|---|---|
| Scenariusz |
Nils Malmros John Mogensen |
| Główni aktorzy |
Anneke von der Lippe |
| Firmy produkcyjne |
Per Holst Filmproduktion Svensk Filmindustri Felicia Film Northern Light Film & TV Produksjon Danmarks Radio |
| Ojczyźnie | Dania |
| Uprzejmy | Dramat |
| Trwanie | 143 minuty |
| Wyjście | 1997 |
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Arkusz techniczny i dystrybucja
Barbara to duński film wyreżyserowany przez Nilsa Malmrosa , wydany w 1997 roku i osadzony na Wyspach Owczych . Opiera się na tytułowej powieści, opublikowanej w 1939 roku przez pisarza z Wysp Owczych Jørgena-Frantza Jacobsena , który sam czerpał inspirację z tradycji otaczających postać Beinta Broberg i jej trzy małżeństwa. W 1998 roku Barbara zdobyła tytuł Roberta , który corocznie nagradza najlepszą duńską produkcję.
Przybywający z Danii szkuner Fortuna o ustalonej nazwie wysiada w Tórshavn, stolicy Wysp Owczych, młody Poul Aggersø (Lars Simonsen). Świeżo po wydziale teologicznym został mianowany proboszczem na wyspie Vágar . Wśród tłumu, który spieszy się, by go powitać, "Mr. Poul" zauważa Barbarę (Anneke von der Lippe), młodą i czujną wdowę po dwóch pastorach, której plotka obwinia ją o śmierć i która ma ponurą reputację ptaka los. Pastor poddał się jej urokowi, pomimo ostrzeżeń, które go otaczano i chociaż on sam mógł dostrzec niestałość Barbary - i wielu innych Wysp Owczych - kiedy trzy francuskie łodzie cumują w porcie. Poul i Barbara jadą do Vágar, gdzie nadal zajmuje plebanię swojego zmarłego męża, a on sam ma oficjalne zakwaterowanie. Kierując się losem, pobierają się, ale ich cielesne szczęście będzie krótkotrwałe: ożywiona ogromną i żarliwą pasją Barbara karmi pragnienia wykraczające poza wątły pastor, który odtąd cierpi i boi się stracić. Podczas wizyty w Tórshavn poddaje się eleganckiemu urokowi Andreasa Heyde, młodego studenta, który przybył na Wyspy Owcze, aby prowadzić badania, ale Poulowi udaje się przekonać ją, by wróciła z nim do Vágara. Zbliżając się do Świąt Bożego Narodzenia, czuje się zobowiązany, aby uszanować obowiązki swojego urzędu, udać się na sąsiednią wyspę Mykines , do której trudno się dostać. Barbara błaga go, aby nic nie robił, ponieważ Andreas wysiadł w Vágar, aby pozostać u pierwszego sędziego w okresie świątecznym. Wbrew obawom pastor słucha tylko głosu swojego obowiązku, nie bez nadziei, że szybko wróci do żony. Jednak zła pogoda i fale zablokują go na jedenaście dni w Mykines. Ma wrażenie, że Barbara go zostawia. Po powrocie rzeczywiście znajduje pustą plebanię: Barbara wyjechała z Andreasem do Tórshavn. Na nieszczęście wyrusza w pościg, zostaje skonfrontowany z Andreasem, traci wszelką godność i trafia do więzienia. Nowy romans Barbary będzie równie krótkotrwały jak poprzedni: Andreas wkrótce traci zainteresowanie nią, a Gabriel, pracownik firmy handlowej, brutalny i torturowany zazdrością, przekonuje go, by zabrał łódź z powrotem do Kopenhagi bez Barbary., Która zrozpaczony spróbuje w śmiesznym wysiłku wznowić wiosło Fortuna, która właśnie zważyła kotwicę.
Główną rolę, w roli pięknej Barbary, gra norweska aktorka Anneke von der Lippe . Inny Norweg, Trond Høvik, gra udręczonego postać Gabriela. Duński aktor Lars Simonsen gra drugoplanową rolę w filmie, pan Poul, młody pastor, który niedawno ukończył studia, a pozostałych bohaterów filmu grają również znani duńscy aktorzy, tacy jak Jesper Christensen , Peter Reichhardt , Jens Okking , Birgitte Federspiel lub Bodil Udsen .
Wielu statystów było rekrutowanych na miejscu na potrzeby kręcenia zdjęć, do tego stopnia, że przez większą część roku 1996 można było spotkać na ulicach Tórshavn wielu farerskich obdarzonych obfitą brodą i długimi włosami. , jak nosili ich przodkowie dwa wieki wcześniej.
W 1961 roku niemiecki reżyser Frank Wisbar dokonał pierwszej , zupełnie darmowej, filmowej adaptacji powieści Jacobsena.
Wielkobudżetowy film historyczny, Duńska Barbara z 1997 roku, to przełom w filmografii Nilsa Malmrosa, który do tej pory kręcił głównie autobiograficzne filmy fabularne z udziałem nastolatków z rodzinnego miasta Aarhus. Reżyser nazwał swój film „melodramatem, przedstawiającym budzące podziw uczucia na tle wysublimowanej natury, a wszystko to opowiedziane ze znakomicie ironicznym wydźwiękiem”.
Akcja filmu rozgrywa się w połowie XVIII wieku, którego ekipie filmowej latem 1996 roku udało się odtworzyć klimat i wystrój wąskich uliczek starej dzielnicy Tórshavn, Tinganes, otoczonej domami torfowe dachy, a także na wielu innych miejscach, takich jak Hoyvík , przedmieście Tórshavn, Saksun , oddalona wioska na północy wyspy Streymoy , a nawet wyspa Koltur . Rozpoczął wCzerwiec 1996 w Sztokholmie zdjęcia wnętrz zakończyły się w Kopenhadze jesienią tego samego roku.
Z budżetem 38 milionów koron duńskich Barbara była najdroższym filmem fabularnym, jaki kiedykolwiek wyprodukowano w Danii. W realizację tego projektu został dołożony kapitał duński, ale także szwedzki i norweski, wyprodukowany przez Pera Holsta, który był również producentem większości filmów Malmros.
To jest 28 września 1997, w Nordic House ( Nordens Hus ) na Wyspach Owczych, gdzie odbyła się premiera filmu, przed 500-osobową widownią z Wysp Owczych i obcokrajowców. Jednak po południu tego samego dnia został on już pokazany 200 dziennikarzom w kinie Havnar Bio, wciąż w Tórshavn. Właściwa premiera filmu fabularnego miała miejsce w dniu3 października. W przedsprzedaży sprzedano już nie mniej niż 7 000 biletów. Dwa tygodnie później około 10 000 Wysp Owczych, czyli ponad 20% populacji archipelagu, widziało pracę. W Danii był wyświetlany jednocześnie w 45 kinach.
W 1998 roku film Barbara otrzymał Robert , najwyższe odznaczenie kina duńskiego. Na liście laureatów tej nagrody, chodzi po Przełamując fale , których autorem jest Lars von Trier (Robert 1997), a przede Festen przez Thomasa Vinterberga (Robert 1999).
We Francji Barbara otrzymała w 1998 roku nagrodę publiczności na festiwalu filmowym w Rouen Nordic. W 1998 roku film został wybrany do reprezentowania Danii do Oscara dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego .