Zatoka Kikendatch
| Zatoka Kikendatch | ||||
| Ludzka Geografia | ||||
|---|---|---|---|---|
| Kraje przybrzeżne | Kanada | |||
| Województwo | Quebec | |||
| Region | Mauricie | |||
| MRC | The Tuque | |||
| Geografia fizyczna | ||||
| Rodzaj | Zatoka | |||
| Informacje kontaktowe | 48 ° 22 ′ 17 ″ północ, 74 ° 10 ′ 10 ″ zachód | |||
| Długość | 13,4 km | |||
| Szerokość | ||||
| Maksymalny | 4,2 km | |||
| Minimum | 0,6 km | |||
Geolokalizacja na mapie: Kanada
| ||||
Kikendatch Bay jest słodkowodne jezioro prowadzi do emisariusz Gouin Reservoir , w terenie aglomeracji La Tuque , w Haute-Mauricie , w regionie administracyjnym Mauricie , w prowincji of Quebec , w Kanadzie .
Zatoka ta znajduje się głównie w kantonie Levasseur, z wyjątkiem wejścia (od strony zachodniej) do zatoki znajdującej się w kantonie Aubin. Po wybudowaniu tamy Gouin w 1948 r. „Zatoka Kikendatch” stała się przedłużeniem jeziora Brochu położonego dalej na północny zachód, czyli na daleki wschód od zbiornika Gouin .
Działalność związana z turystyką rekreacyjną stanowi główną działalność gospodarczą sektora. Leśnictwo jest na drugim miejscu. Na szczycie tamy Gouin utworzono cywilną bazę wodnosamolotów .
Droga 400 łącząca zaporę Gouin w wiosce Parent , obsługuje południową część zatoki Kikendatch i doliny rzeczne Jean-Pierre i Leblanc ; droga ta służy również półwyspowi, który rozciąga się na północ do zbiornika Gouin na długości 30,1 km . W pobliżu znajduje się kilka drugorzędnych dróg leśnych wykorzystywanych do celów związanych z leśnictwem i turystyką rekreacyjną.
Powierzchnia zatoki Kikendatch jest zwykle zamarznięta od połowy listopada do końca kwietnia, jednak bezpieczny ruch na lodzie trwa generalnie od początku grudnia do końca marca. Gospodarka wodna na zaporze Gouin może prowadzić do znacznych wahań poziomu wody, szczególnie pod koniec zimy, kiedy woda jest obniżana w oczekiwaniu na wiosenne topnienie.
Geografia
Od wschodu odgrodzona przez zbiornik Gouin zatoka ta ma długość 13,4 km w kierunku wschód-zachód, przypominając przedramię, którego ręka jest skierowana na wschód i ściska górę, której szczyt znajduje się na wysokości 577 m . Gouin zapora znajduje się między innymi tej górze i na szczyt (611 m ) znajduje się naprzeciwko 2,8 km dalej na południe-zachód. Po wybudowaniu zbiornika Gouin w 1948 r. Zatoka ta ma 36 wysp, z których największa ma 2,4 km długości .
W północno-wschodniej części zatoki Kikendatch znajduje się zatoka Petit Vison o dość złożonym kształcie oraz trzy duże wyspy zagradzające jej wejście. Ta zatoka jest zamknięta między górami.
Tak więc zatoka Kikendatch jest utworzona przez zaporę Gouin, która znajduje się w:
- 4,4 km na zachód od ujścia rzeki Wabano (ujście do rzeki Saint-Maurice );
- 71,0 km na południowy wschód od centrum wioski Obedjiwan położonej na półwyspie na północnym brzegu zbiornika Gouin ;
- 55,3 km na północny zachód od centrum miejscowości Wemotaci (północny brzeg rzeki Saint-Maurice);
- 142 km na północny zachód od centrum La Tuque ;
- 252 km na północny zachód od ujścia rzeki Saint-Maurice (ujście rzeki Saint-Laurent w Trois-Rivières).
Sąsiadujące stoki hydrograficzne "Kikendatch Bay" to:
- Strona północna: rzeka Mink , rzeka West Mink , zatoka Mink , jezioro Berlinguet , Little Creek;
- bok: Wabano rzekę , Little Rock River , St. Maurice rzeki ;
- strona południowa: rzeka Jean-Pierre , strumień Noran;
- strona zachodnia: zatoka Jean-Pierre , jezioro Brochu , zbiornik Gouin , zatoka Bouzanquet .
Z tej tamy nurt płynie rzeką Saint-Maurice do Trois-Rivières .
Toponimia
Ten hydronim identyfikujący tę zatokę pod specyficznym „Kikendatch” (pisownia „Kirkendatch” użyta we wstępie do Opisu badanych miasteczek… (1889)) pochodzi z przeniesienia nazwy targowiska założonego o godzinie 20 km na północny zachód od tamy Gouin.
W 1832 r. Mapa Arrowsmitha (zatytułowana Brytyjska Ameryka Północna) zidentyfikowała ten post jako „ośrodek misyjny Haut-Saint-Maurice” proboszcza Yamachiche , Sévère-Nicolas Dumoulin (1793–1853), pierwszego misjonarza w 1837 r. odwiedzić ludność Attikamek od czasu podróży ojca Jacquesa Buteux w 1651 roku.
W swoim dzienniku z 1806 roku Jean-Baptiste Perrault mówi o Kikèndâche. Jeden z jego szkiców przedstawia jezioro Kikèndàtche. Według ojca Georgesa Lemoine, ten toponim jest pochodzenia Algonquin i oznacza miejsce, w którym znajduje się kocioł, i oznacza miejsce na brzegu, w którym wykopana jest skała w kształcie kotła. Wariant: Baie Martel.
Toponim Kikendatch Bay został sformalizowany na5 grudnia 1968przez Commission de toponymie du Québec , czyli kiedy została utworzona.
Uwagi i odniesienia
- Odległości mierzone na podstawie Atlasu Kanady (opublikowanego w Internecie) wydanego przez Ministerstwo Zasobów Naturalnych Kanady.
- "Nazwy i miejsca Quebecu", opublikowane przez Commission de toponymie du Québec w 1994 i 1996 r. W formie drukowanego, ilustrowanego słownika oraz na płycie CD-ROM wyprodukowanej przez firmę Micro-Intel w 1997 r. Pod adresem z tego słownika.
- Commission de toponymie du Québec - Bank nazw miejsc - Toponym: „Baie Kikendatch”.