Bagrat IV | |
Moneta Bagrat IV ( 1060 - 1072 ). | |
Tytuł | |
---|---|
Król Gruzji | |
16 sierpnia 1027 - 24 listopada 1072 | |
Poprzednik | Georges, ja er |
Następca | Jerzego II |
Biografia | |
Pełny tytuł | Król Abchazów i Kartvels |
Dynastia | Bagration |
Data urodzenia | 1018 |
Data śmierci | 24 listopada 1072 |
Miejsce śmierci | Marabdani, Samchvilde |
Tata | Gourgen I st |
Matka | Mariam Arçrouni |
Małżonka | Hélène Argyrossa Borena d'Alanie |
Dzieci |
Georges Marthe Marie |
Dziedzic |
Gurandoukht (1027-1054) Giorgi z Gruzji (1054-1072) |
Rezydencja | Kutaisi |
Królowie Gruzji | |
Bagrat IV ( gruziński : ბაგრატ IV; Bagrat IV ; 1018 - 1072 ) to król Gruzji z Bagratid dynastii , który panował od 1027 do 1072 .
Bagrat IV jest synem króla Jerzego I st Gruzji i jego pierwszej żony, księżnej ormiańskiego Mariam , córki króla senekerim-Hovhannes artsruni . Wstąpił na tron w wieku 9 lat, kiedy jego ojciec zmarł w sierpniu 1027 roku . Zgodnie z porozumieniem zawartym podczas upadku ojca, młody król był zakładnikiem w Konstantynopolu od 1022 do 1025 roku .
Po powrocie do kraju Bagrat IV musi przede wszystkim stawić czoła opozycji szlachty, która zażądała interwencji cesarza bizantyjskiego w wewnętrzne sprawy Gruzji. Na ich czele stoi Démétre de Klarjéthie , syn Gourgena (II) , z młodszej gałęzi Bagratidów, wywłaszczonych przez króla Gruzji Bagrata III w 1011 roku .
Druga wojna między Bizancjum a Gruzją kończy się po śmierci cesarza Konstantyna VIII (12 listopada 1028), Gdy Królowa Matka Mariam udał się do Konstantynopola, aby negocjować z nowym Basileus Romain III Argyre w 1030 - 1031 . Bagrat został uznany za króla Gruzji i otrzymał od Bizancjum tytuł kuropalatu , nadany jego przodkom; w 1032 poślubił Hélène, siostrzenicę Romaina III Argyre i córkę Basile Argyre . Grecka księżniczka znika w następnym roku, a Bagrat IV łączy się z Boréną, siostrą króla Osetii Dorghola .
Bizantyńczycy ponownie interweniują w gruzińskiej polityce, wspierając Demetriusza , przyrodniego brata Bagrata, który zbuntował się i schronił w Konstantynopolu wraz ze swoją matką Aldą po dostarczeniu Grekom twierdzy Anakopia (Anacophis) w Abchazji . Chociaż Bagratowi udaje się pokonać Demetriusza, który ogłosił się królem ( 1035 - 1040 ), twierdza pozostaje w rękach Bizantyjczyków.
Król Bagrat IV stara się również odzyskać Tyflis , starożytną stolicę Iberii , która jest w rękach muzułmanów od 645 roku . Jego wasal, książę Liparit IV Orbéliani , nie zdołał tego osiągnąć w 1032 roku . Rzeczywiście schwytał w walce emira Djafar ( Tyflis ) i oczekuje na kapitulację miasta. Bagrat IV, obawiając się, że posiadanie starożytnej stolicy da zbyt wiele władzy jego wasalowi, zmusił go do oddania wolności emirowi. W latach 1038 i 1040 , król Bagrat IV towarzystwie księcia Gagik I st Kachetii sam przychodzi, aby oblegać miasto. Zanim muzułmanie zaakceptują kapitulację, król znosi oblężenie, ponownie bojąc się władzy książąt Orbéliani.
W 1045 roku Bagrat tymczasowo zajął Ani , stolicę Bagratidów z Armenii, na prośbę ludności, która odmówiła aneksji ich kraju przez Cesarstwo Bizantyjskie .
Książę Liparit IV Orbéliani zbuntował się z kolei w 1047 r. , Po wsparciu nowej próby pretendenta Demetriusza z pomocą Bizancjum. Bagrat IV musi powierzyć władzę swojemu młodemu synowi, Jerzemu II Gruzji ( 1054 - 1059 ) i schronić się na Kaukazie, a następnie w Trapezundzie , zanim ostatecznie dotrze do Konstantynopola. Pogodził się z cesarzem Konstantynem X Monomachem i wrócił do swojego kraju. Książę Liparit IV Orbéliani, który był regentem Gruzji na tronie, ze swojej strony otrzymał Meschie (prowincja południowo-zachodniej Gruzji).
Pomimo tej nowej wojny domowej, Bagrat IV był w końcu w stanie sprowadzić emirat Tyflisu do stanu wasala, kiedy Liparit został schwytany, a następnie uwolniony przez Seldżuków w 1048 roku .
Liparit IV Orbéliani wyjechał na wygnanie do Konstantynopola w 1059 , gdzie został mnichem pod imieniem Antoine. Król Bagrat IV, który ostatecznie wyszedł zwycięsko ze wszystkich tych prób, zmarł dalej24 listopada 1072.
Bagrat IV podpisuje sukcesywną umowę z dwoma związkami zawodowymi:
1) w 1033 r. Z Heleną, córką Bazylego Argyrosa i siostrzenicą cesarza bizantyjskiego Romaina III Argyre ;
2) z Boréna d ' Ossétie , z którego: