Bafokeng
Flaga narodu Bafokeng
| Okręg Bafokeng | 160 000 (2007) |
|---|---|
| Ogół populacji | 300 000 |
| Regiony pochodzenia | Afryka Południowa |
|---|---|
| Języki | Tswana |
| Religie | chrześcijaństwo |
| Powiązane grupy etniczne | Basotho |
W Bafokengs ( „ ludzie rosy ”) stanowią grupę etniczną w Afryce Południowej , liczące około 300 tysięcy osobników. Większość z nich mieszka w dystrykcie Bafokeng , znanym również jako Królewski Naród Bafokeng , rządzony przez króla Leruo Molotlegi . To terytorium o powierzchni 2000 km 2 jest częścią prowincji północno-zachodniej , a jej stolicą administracyjną jest Phokeng . Ich gospodarka zasadniczo opiera się na eksploatacji platyny , dzięki eksploatacji złoża Merenesky.
Bafokeng są częścią ludów Sotho-Tswana , występujących w większości południowej Afryki. Osiedlili się w swoim obecnym regionie ponad 200 lat temu.
W Burowie zajęli terytorium w połowie XIX -go wieku. Jest zintegrowany z Republiką Południowoafrykańską Transwalu , kierowaną od 1883 do 1902 roku przez Paula Krugera . Doradzał Kgosi Mokgatle, królowi Bafokengów w latach 1834–1891, aby kupił tytuły własności związane z terytorium jego ludu. Król wysłał ludzi do pracy w kopalniach diamentów Kimberley i za odzyskane pieniądze mógł kupić jego ziemię.
W 1913 r. Uchwalono ustawę o ziemi tubylców . To prawo, jeden z założycielskich tekstów apartheidu , zabrania Afrykanom posiadania ziemi poza miejscowymi „rezerwatami” (tylko 7% całkowitej powierzchni Związku Południowej Afryki jest wówczas przydzielane Czarnym). Następnie król powierzył swoją ziemię misjonarzom luterańskim, którzy zarządzali nią do 1989 roku, kiedy to znowu czarni mogli posiadać ziemię.
Gospodarka obraca się zasadniczo wokół produkcji platyny, nawet jeśli dywersyfikacja jest prowadzona od początku XXI wieku.
Jednak bezrobocie dotyka 40% ludności aktywnej zawodowo.