Auzon (rzeka Indre)

Auzon
Przykładowe zdjęcie artykułu Auzon (rzeka Indre)
Widok z wiaduktu Auzon w Cluis w 2008 roku.
Przykładowe zdjęcie artykułu Auzon (rzeka Indre)
Oczywiście Auzon.
Charakterystyka
Długość 27,48  km
Basen 65  km 2
Umywalka zbiorcza Dorzecze Loary
Numer Strahlera 2
Dieta Pluwiał
Zajęcia
Źródło Montchevrier
Lokalizacja Montchevrier
· Wysokość 333  m
· Informacje kontaktowe 46 ° 28 ′ 58 ″ N, 1 ° 46 ′ 07 ″ E
Zbieg Bouzanne
Lokalizacja Buxières-d'Aillac
· Wysokość 157  m
· Informacje kontaktowe 46 ° 39 ′ 02 ″ N, 1 ° 47 ′ 03 ″ E
Geografia
Główne dopływy
· Lewy brzeg Nie
· Prawo bankowe L4614800
Kraje skrzyżowane Francja
Podobszar 1 Indre
Regiony skrzyżowane Środkowa Dolina Loary
Główne miejscowości Cluis
Źródła  : „  Sandre  ” , Geoportal i BanqueHYdro

Auzon jest francuski ciek wodny , który płynie w dziale z Indre , w tym regionie Centre-Val de Loire .

Jest to dopływ z Bouzanne , tym samym pod-dopływem Loire pośrednictwem Creuse i Vienne .

Geografia

Zajęcia

Strumień ma długość 27,48  km .

Bierze swoje źródło w departamencie Indre , na wysokości 333  m npm , na terenie gminy Montchevrier , a następnie płynie na północ.

Jej ujście do Bouzanne znajduje się w departamencie Indre , na wysokości 157 m npm, na terenie gminy Buxières-d'Aillac .

Skrzyżowano departamenty i gminy

Auzon przecina cztery miasta: Buxières-d'Aillac , Cluis , gournay i Montchevrier .

Dział wodny

Do basenów hydrograficznych są podzielone w krajowym BD Carthage układu odniesienia do drobniejszych i drobniejsze elementy, zagnieżdżone według czterech poziomach: hydrograficznych regionów, sektorów i podsektorów stref hydrograficznych.

Auzon przecina następujące trzy strefy hydrograficzne:

Auzon przełom jest część o „Auzon i jej dopływów” strefa hydrograficznej w ramach większego basenu DCE „Loara, Wandei i Breton przybrzeżnych rzek”.

Skala dorzecza

We Francji gospodarka wodna, podlegająca ustawodawstwu krajowemu i dyrektywom europejskim, jest podzielona na dorzecze hydrograficzne , których we Francji kontynentalnej jest siedem, a skala jest spójna ekologicznie i dostosowana do zarządzania zasobami wodnymi. Auzon znajduje się na terenie dorzecza Loary-Bretanii, a organem zarządzającym obejmującym dorzecze jest agencja wodna Loara-Bretagne .

Organ zarządzający

Dopływy

Auzon ma siedem dopływów.

Dopływy na lewym brzegu
Nazwy km
L4614400 2
L4614300 2
L4614600 1
L4614100 1
Dopływy na prawym brzegu
Nazwy km
L4614800 3
L4614150 2
L4614200 1

Strahler Rank

Jego ranga Strahlera to trzy.

Hydrologia

Stan zbiorników wodnych i cele

W przypadku cieków wodnych wyznaczanie mas wodnych opiera się głównie na wielkości cieku i pojęciu hydroekoregionu. Te zbiorniki wodne służą zatem jako jednostka do oceny stanu wód w ramach dyrektywy europejskiej.

Auzon jest częścią akwenu oznaczonego FRGR1517 i zwanego „Auzon i jego dopływy od źródła do ujścia do rzeki Bouzanne”.

Plan zagospodarowania i zagospodarowania wody Loire-Bretagne (Sdage) to dokument planistyczny w sektorze wodnym. Określa na okres sześciu lat główne kierunki zrównoważonego zarządzania zasobami wodnymi, a także cele dotyczące jakości i ilości wody, które należy osiągnąć w dorzeczu Loary-Bretanii. Inwentaryzacja z 2013 r. Określona w SDAGE 2016 - 2021 oraz cele do osiągnięcia dla tego akwenu są następujące:

Kod i treść
Kod wodny FRGR1517
Etykieta zbiornika wodnego Auzon i jego dopływy od źródła do ujścia do Bouzanne
Stan ekologiczny rzek w 2013 r
Ekologiczny Organiczny Ogólna chemia fizyczna Specyficzne zanieczyszczenia
Droga X Dobry stan X
2027 goli
Ekologiczny Chemiczny Światowy
Dobry stan Dobry stan Dobry stan

Historia

Nazwa rzeki pochodzi od przedceltyckiego korzenia hydronimicznego (liguryjskiego): Alz- , który stał się Awz- lub Auz- i oznaczającego wodę, źródło lub ciek wodny.

Udogodnienia i ekologia

Działalność gospodarcza

Środowisko naturalne

Ciek wodny należy do drugiej kategorii .

Linki zewnętrzne

Zobacz też

Zasób geograficzny  :

Uwagi i odniesienia

Uwagi

  1. Gminy są wymienione w porządku alfabetycznym.
  2. Na podstawie europejskiej ramowej dyrektywy wodnej (WFD) z dnia23 października 2000podział na części wód pozwala na stosowanie jednego podstawowego układu odniesienia stosowanego przez wszystkie kraje członkowskie Unii Europejskiej. Jednolita część wód powierzchniowych to odrębna i znacząca część wód powierzchniowych, taka jak jezioro, zbiornik, rzeka, strumień lub kanał, część rzeki, rzeki lub kanału, wody przejściowe lub część wód przybrzeżnych.

Bibliografia

  1. Sandre , „  Fiche cours d'eau - L'Auzon (L4614000)  ” (dostęp 11 maja 2020 r . ) .
  2. „  L'Auzon à Montchevrier  ” na Géoportail (dostęp 11 maja 2020) .
  3. „  L'Auzon à Buxières-d'Aillac  ” na Géoportail (dostęp 11 maja 2020) .
  4. „  Repozytorium Sander - hydrographic area definition  ” , w witrynie Sander (dostęp 11 maja 2020 r . ) .
  5. „  Loire-Bretagne Water Agency  ” , na stronie internetowej Loire-Bretagne Water Agency (dostęp 11 maja 2020 ) .
  6. „  The European Water Framework Directive  ” [PDF] , na stronie internetowej Komisji Europejskiej (dostęp 11 maja 2020 ) .
  7. "  Raport 2013 opublikowany w 2015 r. Na temat zbiorników wodnych w dorzeczu Loary-Bretanii utworzony w zastosowaniu ramowej dyrektywy wodnej: podsumowanie  " [PDF] , na stronie internetowej Agencji Wodnej Loary-Bretanii (dostęp 11 maja 2020 ) .
  8. "  Raport 2013 opublikowany w 2015 r. Dotyczący jednolitych części wód w dorzeczu Loary-Bretanii utworzonych w zastosowaniu Ramowej Dyrektywy Wodnej: Pełny raport  " [PDF] , na stronie internetowej Loire-Bretagne Water Agency (dostęp 11 maja 2020 ) .
  9. „  State of rivers 2013: Tables  ” , na stronie internetowej Loire-Bretagne Water Agency (konsultacja z 11 maja 2020 r . ) .
  10. Dekret nr 58-873 z 16 września 1958 r. Określający klasyfikację cieków wodnych na dwie kategorie.