| Augustin-Charles d'Aviler | |
| Prezentacja | |
|---|---|
| Narodziny |
1653 Paryż , Francja |
| Śmierć |
23 czerwca 1701 Montpellier , Francja |
| Narodowość | Francuski |
| Trening |
Jean-François Blondel Królewska Akademia Malarstwa i Rzeźby Akademia Francji w Rzymie Charles Errard Jules Hardouin-Mansart |
| Grafika | |
| Publikacje | Kurs architektury obejmujący zamówienia Vignole Dictionary architektury cywilnej i hydraulicznej oraz sztuk od niej zależnych |
| Środowisko rodzinne | |
| Rodzina | Wujek Claude-Louis d'Aviler |
Augustin-Charles d'Aviler (lub Daviler) to francuski architekt urodzony w Paryżu w 1653 roku i zmarł dnia23 czerwca 1701w Montpellier . Jest jednym z głównych propagatorów kanonu winietowego , ale nie poprzestając na zadowalaniu się jego publikacją, rozwija go, proponując wariacje wzorów, aby nadać sztywnemu systemowi pięciu porządków większą elastyczność i wyrazistość .
Ze szlachty ubioru był najpierw uczniem Jean-François Blondela (1683-1756), francuskiego architekta i autora Palais des Consuls w Rouen w Królewskiej Akademii Malarstwa i Rzeźby .
Dzięki swoim umiejętnościom architekta otrzymał stypendium w Académie de France w Rzymie . Wyjechał w 1674 roku z Antoine Desgodets , ale łódź, która zabrała go do Włoch, została zaatakowana przez Maurów i był przetrzymywany w niewoli przez 18 miesięcy w Algierze, a następnie w Tunisie . W końcu przybył do Rzymu, gdzie studiował od 1676 do 1679 pod kierunkiem Charlesa Errarda .
Gdy tylko wrócił do domu, zaczął komentować teorię „ 5 rozkazów ” Vignole'a .
Aby zdobyć prawdziwą praktykę, był praktykantem-architektem w latach 1684-1689 pod kierunkiem Julesa Hardouina-Mansarta . Po śmierci Colberta uzyskał ochronę Louvois , co umożliwiło mu opublikowanie pełnego Kursu Architektury ( 1691 ).
Potem osiadł w Montpellier, gdzie polecenia skierowane do niej rosną, w tym łuku triumfalnego z Peyrou i początków rozwoju tej ogromnej promenadzie przypominające plac królewski (The konny pomnik Ludwika XIV tronie w środku). Dostarczy również rysunek boazerii kaplicy Białych Penitentów w tym mieście.
Zbudował także koszary w Nîmes , Lunel , Montpellier (które zniknęły w latach 80. XX wieku), Mèze i Béziers , kościoły Saint-Denis w Montpellier lub Saint-Pierre du Vigan, a nawet ratusz w Nîmes pośrodku wielu innych , osiągnięcia.
Przytłoczony pracą Aviler zostawił tam swoje zdrowie i zmarł przedwcześnie.
Bibliografia na stronie Architectura