Le Vigan (Gard)

Ten artykuł jest projekt dotycząca gminy z Gard .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się w fazie „Dobry start”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł o gminie Francja .

Le Vigan
Le Vigan (Gard)
Ratusz i pomnik Pierre'a Triaire'a .
Herb Le Vigan
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Oksytania
Departament Gard
( podprefektura )
Miasto Le Vigan
( stolica )
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Pays viganais
( siedziba główna )
Mandat burmistrza
 Sylvie Arnal ( DVG )
2020 -2026
Kod pocztowy 30120
Wspólny kod 30350
Demografia
Ludność
miejska 		3785  mieszk. (2018 spadek o 3,44% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 220  mieszkańców/km 2
Populacja
aglomeracji 		7124 mieszk  . (2016)
Geografia
Informacje kontaktowe 43 ° 59 ′ 35 ″ północ, 3 ° 36 ′ 22 ″ wschód
Wysokość Min. Maks. 184  m
640  m²
Powierzchnia 17,24  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Jednostka miejska Le Vigan
( centrum miasta )
Obszar atrakcji Le Vigan
(centrum miasta)
Wybory
Oddziałowy Kanton Vigan
( biuro centralne )
Ustawodawczy piąty okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: region Oksytanietanie
Zobacz na mapie administracyjnej regionu Oksytanie Lokalizator miasta 14.svg Le Vigan
Geolokalizacja na mapie: Gard
Zobacz na mapie topograficznej Gardu Lokalizator miasta 14.svg Le Vigan
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Le Vigan
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Le Vigan
Znajomości
Stronie internetowej www.levigan.fr/

Le Vigan gmina na południu Francji, a sub-prefektury w Gard działu w Occitanie regionu .

Geografia

Lokalizacja

Ta gmina w Parku Narodowym Sewennów znajduje się na południe od Masywu Centralnego, w pobliżu góry Aigoual , w dolinie Arre . Montpellier oddalone jest o 60 km, Nîmes , prefektura departamentu, o 75 km, a Alès o 67 km.

Jest to więc miasto szczególnie śródlądowe w porównaniu z innymi najbliższymi dużymi miastami.

Gminy graniczące z Vigan
Mandagouta Saint-André-de-Majencoules
Aulas Vigan Roquedur
Aveze Jabłonie Saint-Bresson

Geologia i ulga

Na północ od obszaru gminy znajduje się Col des Mourèzes , zdobyty podczas 6. etapu Tour de France w 2020 roku .

Sejsmiczność

Miasto położone jest na obszarze o niskiej sejsmiczności.

Hydrografia i wody gruntowe

Ciek wodny w mieście lub w dole rzeki:

Źródło Izydy zaopatruje miasto w wodę. Jest obfity i stały.

Pogoda

Klimat Vigan jest śródziemnomorski , charakteryzuje się łagodnymi zimami , letnią suszą i obfitymi opadami w czasie równonocy. Jesienne burze z piorunami mogą powodować gwałtowne powodzie podczas tak zwanego epizodu w Cevennes . Te ulewne deszcze, którym towarzyszą bardzo lokalne burze z piorunami, trwają kilka godzin, a nawet kilka dni. Wynikają one głównie ze spotkania zimnego powietrza pochodzącego z Oceanu Atlantyckiego unoszącego się na szczyty Sewennów z gorącym powietrzem napływającym znad Morza Śródziemnego . Ze względu na bliskość Sewennów , w szczególności masywu Aigoual , opady śniegu, czasem znaczne, nie są rzadkie, ale zazwyczaj są krótkotrwałe. W związku z tym uważa się, że miasto jest narażone na naturalne ryzyko powodzi. Był przedmiotem kilku dekretów uznających klęskę żywiołową. Średnie roczne opady wynoszą od 1300 do 1500  mm  ; należy zauważyć, że pod koniec stycznia 1996 r. zarejestrowano już ponad 1000  mm tylko w tym miesiącu. (dane z Météo France Gard)

Informacje pogodowe dla Le Vigan od 2006 do 2009
Miesiąc Jan luty Zniszczyć kwiecień Może Lipiec Lipiec Sierpnia Sep Październik Listopad Grudzień Rok
Minimalne temperatury ( °C ) 1,5 2.2 4,3 7,6 10,8 13,4 15,7 15,0 11,6 8,9 4,3 0,8 8,0
Temperatury maksymalne ( °C ) 11,5 12,7 15,3 19,7 22,2 26,8 30,1 27,1 24,7 19,7 14,6 10,4 19,6
Średnie temperatury ( °C ) 8,0 6,9 7,6 13,6 16,4 19,9 22,8 21,1 17,9 13,7 9,0 4,7 13,5
Opady deszczu ( mm ) 120,3 106,4 26,4 89,9 103,5 56,9 24,5 26,5 110,1 153,9 180,1 94,2 1092,7
Żel ( dzień ) 12 7 2,5 0,7 6,3 15 43,5

W ostatnich latach najniższą temperaturę zanotowano na 18 listopada 2007z -6,9  ° C i najgorętsze włączone4 sierpnia 2018przy 37,9  °C . Najbardziej deszczowym dniem był19 października 2006przy 133  mm deszczu. Najsilniejszy wiatr został zmierzony w dniu24 marca 2009z podmuchem 88,5  km/h . MiesiącListopad 2008był szczególnie deszczowy z ponad 300  mm deszczu.

Trasy komunikacyjne i transport

Miasto Vigan przecina D 999, stara droga królewska z Aix do Montauban .

Le Vigan jest połączone z Nîmes , Montpellier i Ales trzema liniami autobusowymi: linią D40 (Le Vigan-Nîmes), linią 108 (Le Vigan-Montpellier) i linią D42 (Le Vigan-Alès).

Planowanie miasta

Typologia

Le Vigan jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Należy do miejskiej jednostki o Vigan , wewnątrzwspólnotowego departamentami aglomeracji skupiającej 6 gmin i 7,102 mieszkańców w 2017 roku, z którego jest centralnie .

Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Vigan , którego jest centrum miasta. Obszar ten, obejmujący 20 gmin, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Teren miasta, jak wynika z bazy danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i środowiska (73,8% w 2018 r.), co odpowiada mniej więcej tym z 1990 r. ( 74,8%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (71,6%), niejednorodne tereny rolnicze (13,4%), tereny zurbanizowane (11,3%), środowiska z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (2,2%), uprawy trwałe (1,5%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Nazwa miejscowości jest poświadczona formami Avicantus (napis rzymski); Civitas Arisitana w 542; vicus Arisitensis w 653? Locus Vicano w 1050 roku.

Według Alberta Dauzata i Charlesa Rostainga jest to termin prałaciński odczuwany późno jako pochodny od vicus , inicjał a został wzięty za przyimek lub przedimek: Avicantus > * a Vicantus > * a Vicant > le Vigan . Podobno pierwiastek -cantus jest taki sam jak w Cachan (Val-de-Marne, Caticantus 829) i Larchant (Seine-et-Marne, Liricantus około 1040), który również występuje jako pierwszy element w Cantobre (Aveyron ) i Chantôme (Indre, Cantomagus ). Jest to galijskie * cantos (przekazywane na łac. w formie canthus w kwintylii ) „błyskotliwy, wzrost” lub „koło (koła), opasanie”. Jest utrwalona we francuskim śpiewu „z boku” (por ekspresji do śpiew ) i Breton przechyłki „koło” Welsh mogę „krawędź koła”. Poprzedza go element zaciemniający Avi .

Formy typu Arisitana i vicus Arisitensis niewątpliwie nawiązują do Arre , Arisitum , miejsca położonego nad rzeką Arre , wyrażenie vicus Arisitensis prawdopodobnie nawiązuje do Vigana u źródła.

Miasto nazywa się Lo Vigan , ks. [lu βiˈɣon] w języku d'oc .

Historia

Le Vigan mogło siedziba diecezji z Arisitum . Ponownie zjednoczony w diecezji Nîmes około 798 , został arcykapłanem, który przez całe średniowiecze nosił imię archipresbiteratus Arisdii. Ten arcykapłan zostanie odłączony od diecezji Nîmes w 1694 roku , aby przyczynić się do powstania diecezji Alais.

Około 1050 r. powstał tam przeorat pod tytułem Saint-Pierre, który nadano mnichom z opactwa Saint-Victor w Marsylii .

W średniowieczu i do 1790 r. Vigan było stolicą viguerie , która składała się z 29 gmin w 1384 r., 33 w 1435 r. i 37 w 1582 r. Miasto Vigan miało w 1384 r. 37 pożarów, a w 1789 r. 685 pożary.

Vigan był XVII th i XVIII th  stulecia rezydencją subdelegowanej z Intendant a rządem Langwedocji dla wszystkich Cevennes. Siedziba Subdelegacji znajdowała się w Hôtel de La Condamine . Podobnie gubernator miast Meyrueis , Sumène i Le Vigan został ustanowiony w Hôtel de Ginestous. Miasto było stolicą administracyjną Zachodnich Sewennów, ważną ze względu na swoje główne targi i rolę jako punkt postojowy dla wojsk w ruchu. Miasto i otaczający go region zostały stosunkowo oszczędzone od walk i pożarów podczas wojny w Sewennach w latach 1702-1704, ale Jacques Daudé, sędzia i burmistrz Vigan oraz subdelegat gubernatora Langwedocji Bâville , został mimo wszystko zamordowany w pobliżu swojego domu5 czerwca 1704 rprzez trzech ludzi, podczas gdy Cavalier , watażka Camisard, negocjował z marszałkiem Villarsem kapitulację .

Wielkie bogactwo kupców z Vigan pochodziło z pracy wełnianej i hodowli serów, która umożliwiła dzianie jedwabnych pończoch eksportowanych do całej Europy. Obecność szlachty wyniesionej z idei Filozofów i Encyklopedii sprawia, że ​​małe miasteczko staje się enklawą przejętą przez ruch kulturalny Oświecenia między Larzac a równiną Langwedocji.

W 1790 r. miasteczko stało się stolicą jednego z ośmiu powiatów departamentu Gard. Okręg ten obejmował osiem kantonów: Alzon , Aulas , Dourbie , Saint-André-de-Valborgne , Saint-Laurent-le-Minier , Sumène , Valleraugue i Vigan. Kanton Vigan składał się z trzech gmin: Avèze , Mandagout i Le Vigan.

W 1860 r. gmina wchłonęła sąsiednią gminę Paroisse-du-Vigan , zamieszkiwaną w spisie z 1856 r. na 641 mieszkańców i która prowizorycznie nosiła w czasie rewolucji francuskiej nazwy Commune-des-Monts i de Monts .

Pod koniec XIX -go  wieku, Vigan znalazł się połączony koleją do Nîmes i Tournemire . Stacja Vigan znajdowała się na granicach dwóch spółek kolejowych, linia Nîmes była obsługiwana przez PLM, a linia Tournemire przez Compagnie des Chemins de fer du Midi . Ta ostatnia doświadczyła jedynie słabego ruchu i została w dużej mierze zamknięta w latach pięćdziesiątych i całkowicie pod koniec lat siedemdziesiątych . Część do Nîmes utrzymała ruch pasażerski do 1968 r., a towarowy do 1987 r. Dziś z tej kolejowej przeszłości pozostała tylko stacja i kilka budowli po obu stronach Le Vigan.

Miasto położone jest na trasie Chemin de Saint-Guilhem-le-Désert , część Chemin de Saint Jacques d' Arles w Compostela .

Polityka i administracja

Administracja

Le Vigan jest stolicą okręgu Vigan w Gardzie .

Trendy i wyniki polityczne

Lista burmistrzów


Lista burmistrzów od wyzwolenia
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
sierpień 1944 1949 Jules Bessieres   Radny generalny kantonu Vigan (1945-1949)
1949 1952 Ismaël Dupont    
1952 1969 André Bastide płyta DVD Radny generalny kantonu Vigan (1955-1973)
1969 1977 René Boissiere   Nauczyciel w lycée du Vigan
Marzec 1977 1999 Alain Journet PS Surveyor
Zastępca 5 th  dzielnicy Gard (1981/93),
General Counsel w kantonie Vigan (1973-2004)
Prezesa Rady Ogólnej Gard (1994-2001)
Senator Gard (1998-2008)
1999 Marzec 2008 Thierry burrie PS Przewodniczący Wspólnoty Gmin Pays Viganais (do 2008 r.)
Marzec 2008 maj 2020 Eric Doulcier aplikacja. EELV Księgarz
Radny Generalny kantonu Vigan (2011-2015)
maj 2020 W trakcie Sylvie Arnal aplikacja. DVG
Asystent Tradera (2008-2014), Pierwszy Asystent (2014-2020),

Pierwsza kobieta wybrana na burmistrza Vigan

Polityka zrównoważonego rozwoju

Gmina rozpoczęła politykę zrównoważonego rozwoju , uruchamiając w 2009 r. inicjatywę Agendy 21 .

Bliźniacze

Lokalizacja miast partnerskich z Le Vignan. Lokalizacja miasta Le Vigan Lokalizacja miasta Cisano sul Neva Lokalizacja miasta Bigastro

Miasto Vigan jest miastem partnerskim:

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są corocznie publikowane przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich są szacowane przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2008 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 3785 mieszkańców, co oznacza spadek o 3,44% w porównaniu do 2013 r. ( Gard  : + 1,67%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
3 852 3834 3 983 4303 4909 5049 4 938 5 128 4993
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
4656 5 376 5 104 5024 5 389 5268 5 353 5 374 5199
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
5,126 4595 4 744 4 221 4 274 4 278 3704 3676 3867
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
4111 4207 4293 4517 4523 4429 4059 4011 3 964
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2013 2018 - - - - - - -
3 920 3 785 - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Edukacja

W mieście szkolnym znajduje się połączony kampus.

W miejscowym szpitalu znajduje się asystent pielęgniarski i szkoła pielęgniarska.

Festiwale i coroczne wydarzenia

Zdrowie

Sporty

Miasto Vigan posiada wiele obiektów sportowych:

Miasto Vigan posiada również wiele klubów sportowych:

Głoska bezdźwięczna

Kulty

Kult katolicki: kompleks parafialny w Vigan (kościół Saint-Pierre)

Kult protestancki:

Kult muzułmański: sala modlitewna (avenue de la Grave).

Gospodarka

Podobnie jak wiele miast w Sewennach , dużą część swojego prosperity zawdzięcza przemysłowi pończoszniczemu (przędzanie jedwabiu i dzianie pończoch).
W dalszym ciągu znajduje się tam siedziba Fabryki Tekstyliów WELL SA (dawniej Cogetex ).
Cotygodniowy targ w sobotę rano jest bardzo aktywny, podobnie jak letni targ we wtorek rano.

Główni dostawcy pracy w gminie:

Pays Viganais znajduje się również w strefie zwiększonej PAT (pomoc inwestycyjna publiczna) w ZRR (koszty podatkowe i socjalne) oraz w strefie Celu 2 (pomoc europejska) w celu ułatwienia zakładania nowych firm.

Inwentaryzacja dziedzictwa przemysłowego:

Dane społeczno-ekonomiczne

Wyznania Le Vigan Francja
Stopa bezrobocia 19,4% 9%
Średni dochód na gospodarstwo domowe 13 952 euro / rok 20 363 euro / rok
Cena nieruchomości (sprzedaż) Nieznane dane 3197  euro / m 2
Cena nieruchomości (wynajem) Nieznane dane 12,22  euro / m 2 / miesiąc
Rolnicy 0,9% 2,4%
Rzemieślnicy, handlowcy i liderzy biznesu 7,7% 6,4%
Menedżerowie i wyższe zawody intelektualne 6,1% 12,1%
Zawody średniozaawansowane 21,1% 22,1%
Pracowników 29,5% 29,9%
Pracownicy 34,7% 27,1%
Emeryci 24,2% 18,2%

Lokalna kultura i dziedzictwo

Zabytki i miejsca historyczne

średniowiecze
  • Stary klasztor benedyktynów. Założona w 1053. Została zastąpiona w 1700 przez Halles, w której dziś mieści się Biuro Turystyczne Cévennes Méridionales oraz Izba Handlowo-Przemysłowa.
  • La Promenade des Châtaigniers ( XIV th  wieku). Miejsce, gdzie w średniowieczu odbywały się jarmarki. Wpisany jako zabytek historyczny .
Od wojen religijnych do oświecenia
  • Kościół św Piotra (1686-1704) pod względem Augustin-Charles Aviler  ; przebudowany na początku XX XX  wieku; wieża zwieńczona dzwon z połowy XVIII -tego  wieku.
  • Klasztor Kapucynów ( XVII th - XVIII th  century). Budynek został przekształcony sądowego XIX -tego  wieku. Mieściła się w nim biblioteka miejska, a dziś mieści salę widowiskową i pomieszczenia stowarzyszenia, a także przestrzeń Lucie-Aubrac. Wewnętrzny dziedziniec jest otwarty.
  • Kapucynów kaplica ( XVIII th  century). Obecna świątynia Zjednoczonego Kościoła Protestanckiego we Francji .
  • Hotel de la Condamine ( XVII th - XIX th  century). Siedziba Subdelegatu Intendenta Langwedocji w ramach Ancien Regime. Miejsce urodzenia Ojca Emmanuela d'Alzon . Siedziba lokalnego towarzystwa naukowego: Académie des Hauts Cantons .
  • Hotel Ginestous ( XVII th - XVIII th  century). Rezydencja gubernatora Vigan pod Ancien Regime. Własność Caisse d'Épargne.
  • Hotel Esterházy ( XVII th - XVIII th  century).
  • Hotel Barral Arenas ( XVII th - XVIII th  century). Dziś podprefektura Vigan.
  • Hotelu Bonald ( XVIII th  century). Plebania katolicka od 1864 roku.
  • Hotel Vissec własność Montfaucon XVII th  wieku i La Tour du Pin w XVIII -tego  wieku.
  • Hotel d'Assas Mercou ( XVII th  -  XVIII th  century). Miejsce urodzenia słynnego kawalera d'Assas . Dom przylega do starych baraków. Zestaw jest przekształcany w spoczynku home run przez Siostry Miłosierdzia św Wincentego a Paulo w XIX th  wieku.
  • Zamek od Assas stary hotel Faventines ( XVIII th  wieku). Niezwykły budynek w stylu Ludwika XV z dużym parkiem. Obecnie mediateka międzygminna. Wpisany jako zabytek historyczny .
  • Zamek Mareilles ( XVIII th  wieku, przebudowany w 1922 roku). Własność prywatna, nie można zwiedzać.
  • Zamek Tessan ( XVII th i XVIII th  stulecia). Własność prywatna, nie można zwiedzać.
  • Akwedukt La Croix ( XVIII th  wieku). Wpisany zabytek historyczny .
  • Akwedukt Valletta ( XVIII th  century). W dzielnicy Arennes.
XIX th  century
  • Kaplica Saint-Alexis . Zbudowany na początku XIX -go  wieku dzięki ofiarności hrabiego Alexis de Calviere . Budynek wpisany do rejestru zabytków . Jest umieszczany w starym hospicjum.
  • Ratusz. Budynek w stylu Karola X wybudowany w 1830 roku.
  • Stare rzeźnie wybudowano w 1849 roku. Została ona Międzygminną Szkołą Muzyczną.
  • Stacja wybudowana przez firmę PLM i oddana do użytku w 1874 roku.
  • Szkoły publiczne, zbudowane w 1885 roku.
  • Wesley Hall , dawna kaplica metodystów, obecnie miejsce kultu dla EPUdF.
  • Kaplica kościoła ewangelicko-reformowanego, dawna kaplica hinszystów.
XX th  century
  • Dawne ogólnodostępne łaźnie i prysznice. Zadziwiający budynek w stylu mauretańskim lub mozarabskim z łukami podkowiastymi zbudowany w 1911 roku.
Posągi i pomniki

Osobowości związane z gminą

Heraldyka

Prezentacja herbu
Herb miasta fr Le Vigan (Gard) .svg

Ramiona Vigana są ozdobione następująco:

Lazur z dwiema wielkimi literami V Argent, z których jedna jest odwrócona i spleciona z drugą, w towarzystwie trzech gwiazd na czele i półksiężyca u podstawy, całość Or .

Zobacz również

Bibliografia

  • Tabliczki wojskowe z okręgu Vigan, departament Gard, Alexandre Arman, Nîmes, Gaude Fils, 1814
  • Statystyczna i medyczna topografia Vigan, Alexandre Rouger, 1819.
  • Słownik geograficzny departamentu Gard , Eugène Germer-Durand, Imprimerie Impériale, 1860.
  • Inwentarz zbiorczy Archiwum Miejskiego w Vigan , Ferdinand Teisssier, Nîmes, Imprimerie Roger et Laporte, 1890.
    • Konsulat i administracja miejska Vigan w XVII i XVIII wieku, Emmanuel Gay, Paryż, Auguste Picard, 1913.
  • Le Vigan przez wieki , Pierre Gorlier, Montpellier, La Licorne, 1955.
  • Le Vigan, studium socjologiczne, Suzanne Frère, 1967.
  • Le Vigan, miasto Sewennów w epoce oświecenia , Romain Daudé (komunikat z7 grudnia 2007 r., Académie des Hauts Cantons ).
  • Jean Valat, Pamiętniki protestanta z Vigan. Des dragonnades au Refuge (1683-1686) , prezentacja i uwagi: Eckart Birnstiel, Véronique Chanson; przedmowa: Patrick Cabanel, Paryż, Les Éditions de Paris, 2011 ( ISBN  978-2-84621-152-9 )
  • Wnęki podziemne

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  • Uwagi
  1. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  2. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  3. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  • Karty
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 13 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. Informacje o głównych zagrożeniach naturalnych i technologicznych
  2. Dokument informacyjny o populacji gminnej dotyczący głównych zagrożeń ( DICRIM )
  3. Woda w mieście
  4. (fr) strona internetowa INSEE
  5. Portal Prim.net do zapobiegania poważnym zagrożeniom
  6. Stacja pogodowa kompleksu szkolnego André-Chamson w Vigan
  7. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 13 lipca 2021 r . ) .
  8. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany 26 marca 2021 ) .
  9. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  10. „  Le Vigan Urban Unit 2020  ” , na https://www.insee.fr/ (dostęp 26 marca 2021 ) .
  11. "  Baza jednostek miejskich 2020  " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  12. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  13. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  14. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  15. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 13 kwietnia 2021 )
  16. Paul Fabre , Słownik nazw miejscowości Sewennów , Paryż, Christine Bonneton,2009, 160  pkt. ( EAN  978-2-86253-450-3 ) , s .  21b - 155a.
  17. Albert Dauzat i Charles Rostaing , Słownik etymologiczny nazw miejscowości we Francji , Paryż, Librairie Guénégaud,1979( ISBN  2-85023-076-6 ).
  18. Xavier Delamarre, Słownika języka galijskiej , edycje Errance 2003. str. 104.
  19. Jean-Paul Chabrol, Anduze, niedziela 23 listopada 1692, wiara, krew i zapomnienie ( oprawa miękka), Nîmes, Éditions Alcide,2011, 132  s. , 17  cm ( ISBN  978-2-917743-23-2 , prezentacja online ) , s.  116-117 (dostęp 23 sierpnia 2017)
  20. ze wsi Cassini do gmin dzisiaj na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  21. Od wiosek Cassini po dzisiejsze gminy , „  Notice communale: Paroisse-du-Vigan  ” , na ehess.fr , École des Hautes Etudes en Sciences Sociales (konsultacja 27 czerwca 2021 r . ) .
  22. chemin-st-guilhem.fr
  23. ARKUSZ | Agenda 21 Territoires - Le Taillan-Vigan , konsultowana 30 października 2017 r.
  24. Organizacja spisu na insee.fr .
  25. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  26. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  27. Placówki edukacyjne
  28. ”  mieszana uczelnia Vigan; Cité scolaire André Chamson  ” , zawiadomienie n o,  EA30000029, bazowy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  29. Placówki zdrowia
  30. Dziekanat: Causse - Aigoual . Diecezja: Nîmes - Uzès - Alès
  31. „  Ricard jedwab przędzenia i młyn  ” , zawiadomienie n o  IA00128780, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  32. „  jedwab młyn znany jako FILATURE Journet  ” , uprzedzenia n o  IA00128777, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  33. "  jedwab przędzalnia znany jako FILATURE Félix-Brouilhet 2, to Laporte  " , uprzedzenia n o  IA00128773, podstawy Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  34. „  Daude-d'Alzon jedwab młyn  ” , zawiadomienie n o  IA00128774, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  35. "  Tessan Silk Floss spinning, następnie Laporte  " , zawiadomienie n o  IA00128783, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  36. „  Bouniol ojciec przędzalni jedwabiu  ” , zawiadomienie n o  IA00128769, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  37. „  Bouniol Fils przędzalni jedwabiu  ” , zawiadomienie n o  IA00128770, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  38. „  Fulcrand jedwab młyn  ” , zawiadomienie n o  IA00128776, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  39. "  Spinning (odpadów jedwabiu Peignery) znany jako Peignerie de Saint-Euzéby  " , zawiadomienie n o  IA00128782, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  40. „  Laporte jedwab przędzenia i młyn  ” , zawiadomienie n o  IA00128779, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  41. „  Lapeirouse jedwab młyn  ” , zawiadomienie n o  IA00128778, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  42. "  Cotton fabryka wyrobów pończoszniczych, Guillaume Annat Silk Floss przędzenia  " , zawiadomienie n o  IA00128767, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  43. „  Bresson fabryczne wyroby pończosznicze  ” , zawiadomienie n o  IA00128771, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  44. "  młyn, rzeźnia, fabryka wyrobów pończoszniczych Benjamin Annat, następnie Brun d'Arre, następnie Coste  " , zawiadomienie n o  IA00128766, podstawy Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  45. "  Moulinerie (jedwab Młyn), znany jako FILATURE Felix-Brouilhet 1  " , uwagach n o  IA00128772, podstawy Mérimée , francuskie Ministerstwo Kultury .
  46. „  kopalnia mispickel i instalacja do wytwarzania produktów mineralnych (stężenie rudy) z FRAISSINET  ” , powiadomienia n O  IA00128775, podstawy Mérimée , francuskie Ministerstwo Kultury .
  47. „  Vieux Pont  ” , zawiadomienie n o  PA00103301, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  48. Kościół Saint-Pierre du Vigan
  49. Le Vigan: świątynia
  50. Wejście na dziedziniec znajduje się na rue des casernes, a fasada od strony ogrodu otwiera się na promenadę des Châtaigniers
  51. "  dawnego hotelu z Faventines nazywa Château d'Assas  " , zawiadomienie n o  PA00103300, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  52. "  Château de Mareilles  " , zawiadomienie n o  PA30000120, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  53. pięciu obrazach w kaplicy widnieje również inskrypcja MH.
  54. "  Były hospicjum  " , zawiadomienie n o  PA00125487, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  55. Le Vigan, kościół reformowany
  56. Rycerz Assasa
  57. Sierżant Triaire w Vigan
  58. [PDF] Le Vigan, miasto Sewennów w epoce oświecenia , strona 8 z 19, z sesji z 7 grudnia 2007 r., Romain Daudé, na stronie Académie des Hauts Cantons (dostęp 29 kwietnia 2018)