Asesor

Zgodnie z Ancien Régime , asesur był w każdej parafii osobą odpowiedzialną za ustalenie podatku, innymi słowy za określenie jego podstawy , to znaczy za dystrybucję dóbr i dochodów, których wielkość jest „siedząca”, obliczony.

• Kraje „wielkość osobisty”, kolektor-asséeur zapewnił jedynie przyciąć i zebranie, spotkanie dwóch funkcji jest interweniował w końcu XVI -tego  wieku.
• Kraje „pełnowymiarowe”, zbierający nie był asséeur, ponieważ przydział został ustalony przez compoix .

Asséeurs (na ogół było dwóch lub trzech na parafię, więcej w dużych parafiach) byli mieszkańcami wybieranymi na okres jednego roku przez swoich rówieśników spośród ogonów (odpowiedzialnych za przycinanie). Nie mogli odrzucić tego zarzutu, czego obawiano się, ponieważ często wywoływał on wrogość i urazę oraz ponieważ asesorzy-kolekcjonerzy byli odpowiedzialni za własne pieniądze. Po zebraniu recepturę należało zanieść komisarzowi wyborczemu lub jego urzędnikom.

W niektórych starożytnych tekstach termin ten występuje w formie „ seater ” lub „ assoyeur ”; na przykład w Lotaryngii .

• „Rolle wszystkich mieszkańców, którzy tworzą wspólnotę Dombrot byłego Bouzey i którzy są podatnikami za rok 1744, niosąc sumę 1800 funtów ... o, z których ta deklaracja została umieszczone w rękach François Reduit, Dominique Rémy Dorget i Nicolas Chavoy, wszyscy trzej asojerzy wybrani przez wiele głosów, wylosowanych z trzech klas, wysokiej, średniej i niskiej w korpusie społeczności zgodnie z zarządzeniem jego majestatu, aby dokonać podziału między wszystkich podatników, silną pomoc słabi po złożeniu i przyjęciu przysięgi, podobnie jak przysięgi poborcy. "
• W 1781 r. W Villers-aux-Vents , aby zastosować się do zarządzeń nadanych przez „panów, prezesa i doradców Izby Obrachunkowej i Sądu Pomocy Księstwa Adwokackiego” , dwie odrębne role, każda z określonymi fundamentowa stu funtów (ustanowione przez burmistrza) miały być wykorzystywane przez trzech „  siedzącej  ” wybrany i wybrany przez mieszkańców, do dystrybucji.

Zobacz też

Linki wewnętrzne

• Skaleczenie
• Prawo podatkowe we Francji
• Odbiorca

Bibliografia

• „ Słownik świata wiejskiego - słowa z przeszłości ”, Marcel Lachiver (wydanie Fayard, 1997), 1770 stron - ( ISBN  2-213-59587-9 )
• „ Dictionary of the Old Regime ”, pod redakcją Luciena Bély (Presses Universitaires de France, 1996), 1384 strony - ( ISBN  2-13-047731-3 )