Produkcja | Louis Malle |
---|---|
Scenariusz | Roger Nimier i Louis Malle |
Muzyka | Miles Davis |
Główni aktorzy | |
Ojczyźnie | Francja |
Uprzejmy | Dramat |
Wyjście | 1958 |
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Arkusz techniczny i dystrybucja
Windą na szafot jest dramat francuski w czerni i bieli ukazał się w 1958 roku , w reżyserii Louisa Malle i zaczerpnięte z powieści o tym samym tytule Boże Narodzenie Calef wydany w roku 1956. Ten film noir jest uważany za jeden z pierwszych filmów fabularnych do Nowego Wave , a ścieżka dźwiękowa stworzona przez Milesa Davisa odgrywa w niej ważną rolę.
W Paryżu, były spadochroniarz oficer z Legii Cudzoziemskiej , który służył w Indochinach , Julien Tavernier, popełnia przestępstwo doskonałe: on morduje swojego szefa w swoim biurze, wspomagany przez tę ostatnią żoną, Florencja, z którymi jest kochankiem. Chcąc usunąć kompromitującą wskazówkę pozostawioną na miejscu zbrodni, zostaje uwięziony w windzie. Florence szuka go na próżno przez całą noc. W międzyczasie młody bandyta, Louis, ukradł samochód Juliena, aby zaimponować Véronique, jego dziewczynie z kwiaciarni. Nocna wycieczka prowadzi ich do motelu, w którym Louis przyjmuje tożsamość Juliena, ale w panice zabija kilku niemieckich turystów, Benckerów. Tymczasem Julien bezskutecznie próbuje wydostać się z windy. Został zwolniony dopiero we wczesnych godzinach porannych, kiedy przywrócono prąd, ponieważ policja weszła na teren obiektu. Julien zostaje aresztowany za mordercę Niemców. Policja nie chce uwierzyć w jego niesamowitą historię z windy. Ale dzięki filmowi z aparatu Juliena prawda wychodzi na jaw. Louis jest przekonany o morderstwie Benckera. Zbrodniczy współudział Juliena i Florence zostaje zdemaskowany; ich ból będzie ciężki, zwłaszcza dla Florencji.
W Paryżu Florence, żona bogatego przemysłowca Simona Carali, jest zakochana w atrakcyjnym Julien Tavernier. Po walce w Indochinach ten były oficer spadochronowy pracuje jako negocjator handlowy w Carali. Florence i Julien chcą pozbyć się kłopotliwego męża. Pewnego sobotniego wieczoru, pozostając do późna w biurze, Julien wspina się po podłodze z liną wyrzuconą przez okno. Dyskretnie zabija swojego szefa, popełnia samobójstwo, a następnie opuszcza miejsce w tym samym czasie co operator centrali. Ale wychodząc w swoim zaparkowanym w pobliżu Chevrolecie, widzi linę zwisającą z fasady. Natychmiast wraca do budynku, aby usunąć tę kompromitującą wskazówkę. W pośpiechu zostawia kluczyk zapłonu na tarczy i włącza silnik. Dozorczyni wyłącza prąd przed zamknięciem budynku do poniedziałku. Julien utknął w kabinie windy. Jego próby nie pozwolą mu się z tego wydostać.
Tymczasem Louis, młody bandyta, przywłaszcza sobie samochód Juliena. Wychowuje swoją dziewczynę Véronique, sprzedawczynię w kwiaciarni niedaleko biur Carali. Florence czeka na swojego kochanka w kawiarni. Widzi przejeżdżającego Chevroleta i tam Véronique. Przypuszcza, że Julien uciekł z młodą dziewczyną. Zirytowana, ale wciąż zakochana, błąka się całą noc w poszukiwaniu go. Louis i Véronique jadą autostradą. Podczas podróży identyfikują właściciela pojazdu na podstawie jego dokumentów. Zatrzymują się w motelu . Na przyjęciu, aby uniknąć kłopotów Louisa poszukiwanego za drobne wykroczenia, Véronique rejestruje ich parę pod nazwiskiem „Monsieur and Madame Julien Tavernier”. Zapoznają się z Horstem i Fridą Benckerami, zaprzyjaźnionymi niemieckimi turystami, z którymi właśnie ścigali się. Podczas następnego pijackiego wieczoru Frieda robi zdjęcia Louisa i jej męża miniaturowym aparatem Juliena, z których pozostały trzy ujęcia.
Wczesnym rankiem Louis zmartwiony postanawia się wymknąć. Bezskutecznie próbuje uciec Mercedesem Benckera. Ten ostatni pojawia się rozbawiony, a Louis bierze za broń coś, co jest tylko cygarem. Spanikowany Louis strzela do dwóch Niemców z rewolweru Juliena. Młodzi ludzie pędzą z powrotem do Paryża i ukrywają się w domu Véronique. Przekonany, że zostanie im przypisana zbrodnia, przekonuje Louisa do popełnienia z nią samobójstwa, biorąc silną pigułkę nasenną.
Odkryto ciała Benckerów, samochód, broń i płaszcz przeciwdeszczowy Juliena. Ten ostatni staje się głównym podejrzanym o podwójną zbrodnię, a jego portret pojawia się w nagłówkach. Szukająca go policja wtargnęła do biur Carali, gdzie strażnik przywrócił władzę. Winda znów działa, Julien ucieka incognito. Ale siedząc w kawiarni, zostaje rozpoznany i aresztowany. Policja odkrywa ciało Simona Carali i dochodzi do samobójstwa. Ale nie mogąc uwierzyć w jego niewiarygodne uwięzienie w windzie, oskarżają Juliena o zabójstwo Benckerów.
Florence chce udowodnić niewinność swojego kochanka. Po przesłuchaniu kwiaciarni przybywa do mieszkania Véronique. Młodzi ludzie zażyli zbyt wiele tabletek nasennych i ich próba samobójcza zakończyła się niepowodzeniem. Oskarża ich o mordowanie Niemców, zamyka ich i dzwoni na policję. Véronique pamięta kompromitujący film , o którego wykonanie poprosiła. Louis ucieka dzięki zduplikowanemu kluczowi. Jedzie na motocyklu do laboratorium fotograficznego motelu. Florence jedzie tam za nim samochodem. Na miejscu kończymy wywoływanie filmu. Policja rozpoznaje Louisa i aresztuje go. Florence pojawia się na zdjęciach z Julienem: udowodniony jest zbrodniczy współudział dwojga kochanków. Florencja ratuje Juliena przed karą śmierci. Ale według funkcjonariusza policji prowadzącego dochodzenie będzie znacznie cięższy: dziesięć lat, dwadzieścia lat ...
Muzyka Milesa Davisa w dużym stopniu wpływa na klimat filmu. Podczas oglądania filmu improwizował z czterema muzykami i nagrał go podczas jednej sesji w nocy z 4 na 5 grudnia 1957 roku. Od tego czasu ścieżka dźwiękowa była regularnie wznawiana.