Arthfael ap Rhys

Arthfael ap Rhys Funkcje
Co King of Glywysing
Biografia
Czynność Monarcha
Tata Rhys ap Ithael
Dziecko Meurig ap Arthfael

Arthfael ap Rhys King of Glywysing fl. 800 .

Pochodzenie

Arthfael Hen ap Rhys, czyli Stary, jest synem Rhysa ap Ithaela i wnukiem Ithaela ap Morgana, króla Gwent i Glywysing . Jego matką była prawdopodobnie Ceingar ferch Maredudd ap Tewdwr z Dyfed, a jego żona Brawstudd ferch Gloud ap Pasgen Buellt, matka jego syna Rhysa.

Kontekst

W swoim czasie Glywysing został podzielony na kilku braci i kuzynów, którzy „panowali” tylko na terytorium zredukowanym do kilku kantrefów . Chociaż Arthfael jest uważany za przedstawiciela najstarszej linii, nie wydaje się, aby cieszył się jakąkolwiek szczególną władzą nad swoimi braćmi Hywelem i Brocfaelem, jego siostrzeńcami Brochwaelem i Gwriardem, jego kuzynami Tewdr, Gwrgan i Meurig, ani jego wujami Meurigiem i Rhodri, którzy rządzą w w tym samym czasie, co ich kuzyn Arthrwys ap Ffernfael , rządzi sąsiednim królestwem Gwent . Ten wynik Glywysing nadal z synami Meurig i Rhys , który panował w latach 830 - 840 . Dopiero ze swoim krewnym Hywel ap Rhys królestwo Glywysing odzyskało dawny status potęgi regionalnej.

Śmierć

Arthfael zmarł między 815 i 825 w walce z Anglosasi pobliżu Roath kościół na obrzeżach z Cardiff , choć jego wojsko okazało się, że wygrał. Arthfael zostaje następnie pochowany w Roath. Następcą króla Glywysing jest jego syn Rhys ap Arthfael. W 848 roku umiera król Gwinta Ithael ap Arthrwys, który jest jego kuzynem, a jego następcą jest Meurig ap Arthfael i dwaj synowie Arthfaela wspólnie rządzą dwoma królestwami.

Uwagi i odniesienia

  1. (w) Mike Ashley Mammoth Book of British Kings & Queens Robinson (Londyn 1998) ( ISBN  1841190969 ) „Arthfael ap Rhys fl. 800 ” str.  127, Genealogia Tabela 3. Walia: Gwint i Glywysing str.  122
  2. "  The wygrywając Glamorgan: Documents  " , British-history.ac.uk (dostęp 24 kwietnia 2016 )
  3. David Lloyd Issac , Siluriana, Or Contributions Towards Towards the History of Gwent & Glamorgan , W. Christophers Merlin Office,1859, 232  str.

Bibliografia