Artemis (skrót pochodzi od zaawansowanego Relay i misji Technologii , „Mission Relay i zaawansowanej technologii”) to satelita o telekomunikacji eksperymentalnej Europejskiej Agencji Kosmicznej zaprojektowany we współpracy z Japonią i uruchomiony w roku 2001. Jest on wyłączony w 2017 roku.
Artemis to demonstrator zbudowany przez włoską Alenia Spazio (która w 2005 roku połączyła się z Alcatel Space w firmie mającej od 2007 roku nazwę Thales Alenia Space ), która musi przetestować kilka nowych technologii:
Podczas startu satelity przez Ariane 5 rakiety 12 lipca 2001, silnik najwyższego stopnia wyrzutni uległ awarii. Satelita jest umieszczony na orbicie na wysokości 17 000 km zamiast planowanych 36 000 km . Według Europejskiej Agencji Kosmicznej misja została wówczas prawie utracona.
Następnie zastosowano silniki jonowe satelity, przeznaczone wyłącznie do korekcji pozycji, aby umożliwić mu osiągnięcie planowanej orbity. Silniki te oferują bardzo mały ciąg, ale mają tę zaletę, że mogą pracować przez bardzo długi czas.
Początkowo konwencjonalne silniki satelity były używane przez serię pożarów w celu wydobycia Artemidy z orbity w ciągu dziesięciu dni i odsunięcia go od pasa Van Allena, który nie zawiódłby. intensywne promieniowanie.
W ten sposób satelita był w stanie dotrzeć do perygeum na 31 000 km , a następnie do tymczasowej orbity kołowej na tej samej wysokości. W tym czasie intensywne prace nad rozwojem i testowaniem nowej konfiguracji oprogramowania i sprzętu oraz nowe procedury umożliwiły zdefiniowanie modalności umożliwiających Artemis dotarcie na żądaną orbitę. Przeprogramowanie oprogramowania lotu jest zatem najważniejszym, jakie kiedykolwiek przeprowadzono na satelicie telekomunikacyjnym. Ukończono wgrudzień 2001, umożliwiło rozpoczęcie akcji ratowniczej w r Luty 2002 za pomocą silników jonowych.
W tym czasie wszystkie systemy satelitarne zostały przetestowane w celu sprawdzenia, czy zachowały cały swój operacyjny charakter. Podczas tych testów30 listopada 2001Artemis wszedł w połączenie z SPOT 4 iw ten sposób po raz pierwszy przeprowadzono transmisję laserową obrazów ziemi wykonanych przez satelitę na małej wysokości do innego satelity, który sam zwrócił je do centrum przetwarzania danych. .
W ten sposób silniki jonowe umożliwiły Artemidzie podniesienie po spiralnej trajektorii do 5000 km, które wciąż brakuje, z prędkością jednego kilometra na godzinę. Europejska Agencja Kosmiczna porównuje ten manewr „do pilotowania statku liniowego z silnikiem zaburtowym” . Od początku manewru operatorzy zostali skonfrontowani z nowymi sytuacjami, które musiały zostać rozwiązane w czasie rzeczywistym, o ile niczego nie można było z wyprzedzeniem przetestować na stanowisku testowym. Operacja polegała więc na prawdziwym pilotowaniu, godzina po godzinie, przez wiele miesięcy, aż satelita w końcu osiągnął żądaną pozycję31 stycznia 2003.
Uratowanie Artemidy to najdłuższa droga, jaką satelita może dotrzeć na ostatnią orbitę.
ESA przenosi własność na 1 st styczeń +2.014brytyjski operator Avanti Communications (en) . Plik29 stycznia 2015 rArtemis oficjalnie kończy swoją pierwotną misję. Umieszczony na orbicie odpadowej został dezaktywowany w listopadzie 2017 r.
Satelita Artemis zostaje zastąpiony przez konstelację europejskich satelitów European Data Relay Satellite System (EDRS): dwa satelity przenoszące ładunek EDRS zostały rozmieszczone w 2016 i 2019 r., A trzeci ma nadejść. Uzupełnij zasięg później.