Arnould I st Guines | |
Funkcje | |
---|---|
Hrabia Guines | |
Poprzednik | Henri de Bourbourg |
Następca | Baudouin II z Guînes |
Biografia | |
Data śmierci | 1169 |
Miejsce śmierci | Newington |
Tata | Wenemar z Gandawy |
Matka | Gisele |
Małżonka | Mahaud de Saint-Omer |
Dziedzic | Baudouin II z Guînes |
Arnould I st , zmarł w 1169, Pan Tournehem , hrabiego Guines , jest synem Wenemar , Lord of Ghent , Pana i Gisèle Bornhem czy Gilette, siostra Manassesa I st z Guines , Comte de Guines.
Uzurpator hrabstwa Guînes , stał się jego prawowitym spadkobiercą po śmierci Béatrix de Bourbourg .
Arnoul de Gand, najstarszy syn Wenemara, władca Gandawy, bardzo wcześnie zainteresował się hrabstwem Guînes . Jest obecny u swojego wuja Manassesa I st. Guines w Saint-Omer ,14 kwietnia 1127kiedy hrabia Flandrii Guillaume Cliton potwierdza prawa i zwyczaje miasta. Jest nadal obecny w 1136, kiedy Manasses dokonał darowizny na rzecz opactwa Saint-Léonard de Guînes , darowizny dokonanej za zgodą Arnoulda.
Jako najstarszy syn lorda Gandawy mógł zostać następcą tego ostatniego, ale pożąda hrabstwa Guînes, zauważając, że hrabia Manasses starzeje się i jest prawie pozbawiony rodowodu: Manassès nie ma syna, ma jedną córkę i dziedziczka Sybilli Guines , żona pana Bourbourg, Henryka I st Bourbourg ( kastelania Bourbourg , rodzina Bourbourg ), która umrze przy porodzie w 1137 roku przed ojcem, i będzie miał tylko jedną córkę, Beatrix de Bourbourg, w bardzo słabe zdrowie.
Arnould zbiera rycerzy swojej krwi i rodu i przychodzi prosić wuja, aby dał mu lenno, aby utrzymać jego rangę i awansować jego honor. Wydaje się, że Manasses docenił wigor i śmiałość swojego siostrzeńca, który wydawał się przedstawiać postacie niezbędne do zapewnienia przyszłości hrabstwa Guînes, w szczególności z wasalami tak niespokojnymi jak lordowie Ardres , na wypadek gdyby jego córka nie mieć zapewnionego zejścia. Dlatego dał Arnouldowi miasto i zwierzchnictwo Tournehem i tym samym umożliwił mu osiedlenie się w powiecie.
Arnould następnie szukał sojuszników i w tym celu zbliżył się do Guillaume II de Saint-Omer, ( dom Saint-Omer ), bliskiego sąsiada hrabstwa Guînes, z wieloma sojusznikami i krewnymi. Guillaume II , pan Saint-Omer, syn i następca Hoston, poślubił Milesende, córkę Arnoulda, pana Picquigny , vidame z Amiens. Para miała kilku synów, w tym Gautier i Guillaume, przyszłych panów, którzy zabłysną w Ziemi Świętej , oraz Hugo, pana Fauquembergues . Aby wzmocnić sojusz, Arnould poślubił jedną z córek Guillaume II .
Śmierć Manassesa w 1137 dała początek długiej wojnie między Béatrix de Bourbourg, wnuczką i dziedziczką hrabiego Manassesa, żoną angielskiego szlachcica Alberta le Sangliera, a Arnouldem. Interesów Beatrix bronił jego ojciec Henryk I st Bourbourg. Arnoul poparł jego roszczenia wbrew rozkazom hrabiego Thierry'ego z Alzacji , który ukarał go za to konfiskatą po śmierci Wenemara, kasztelanie Gandawy, którą przekazał panu Courtrai. Henri de Bourbourg sprowadza Alberta Dzika, bardzo zajętego świtą króla Anglii Stefana II ( Étienne de Blois ), dzięki czemu przejmuje hrabstwo, wraca, jest uznawany za prawowitego hrabiego. Arnould trwał w swoim przedsięwzięciu. Najechał hrabstwo Guînes, wykorzystując fakt, że Beatrix de Bourbourg została mniej lub bardziej porzucona przez męża, który wrócił do Anglii po tym, jak powierzył swoje interesy w Guînes Arnouldowi de Hamesowi , zwanemu Zjadaczem. Wspierany przez pana Saint-Omer, swojego teścia, przez braci żony, przez Arnoulda , wicehrabiego Marka ( Marck ), przez Baudouina d'Ardres, młodszego syna Arnoulda II d'Ardres, ( panowie d'Ardres 'Ardres ), a przez wielu lordów i baronów z hrabstwa Guînes zdobył Guînes. Arnould Hames przeszedł na emeryturę w Audruicq i jest wspomagany przez Henryka I st Bourbourg. Obaj opierają się atakom Arnoulda z Gandawy, ale muszą ostatecznie wycofać się do Bourbourg. Arnould de Gand pozostaje władcą hrabstwa, z wyjątkiem twierdzy Aumerval, niedaleko Audruicq, w kraju Bredenarde . Arnould zaniedbuje przechwycenie go, myśląc, że to tylko ruiny, ale Henri de Bourbourg kazał go odrestaurować i osiedlił się tam w celu odzyskania kraju Bredenarde. Arnould następnie wzywa baronów hrabstwa do Audruicq i maszeruje na Aumerval. Oblężeni dokonali wypadu, zabili kilku sojuszników Arnoulda, w tym Gossona de Norhout i ranili Baudouina d'Ardres w głowę. Arnould sprowadza Baudouina z powrotem do Ardres, Henri wykorzystuje okazję, aby opuścić Aumerval i wrócić do Bourbourg. Arnould przejmuje Aumerval i tym samym dominuje nad całym hrabstwem Guînes.
Pojawiła się wtedy nowa trudność: za radą opata La Capelle Baudouin d'Ardres wyprowadził się. Henri de Bourbourg udał się na spotkanie z Baudouinem i uczynił go sojusznikiem, zmuszając go do małżeństwa z Beatrix, którą Henri oddzielił od swojego pierwszego męża. Baudouin d'Ardres oficjalnie staje się hrabią Guînes w wyniku tego małżeństwa. Ale Beatrix umiera, Baudouin d'Ardres nie ma jej spadkobiercy i traci wszelką legitymację do ubiegania się o hrabstwo, Arnould de Gand staje się prawowitym spadkobiercą, a tym samym po pięciu latach walk pozostaje właścicielem hrabstwa Guînes w 1142 roku.
Miał też zawodnik, Geoffrey V , Pan Semur en Brionnais, który twierdził, że powiat jako syn Alix, starsza siostra z Manassesa I st z Guines, w tym Gisele czy Gilette, matki Arnould, n 'było to, że młodsza siostra. Ale Alix już dawno nie żyła, podczas gdy matka Arnoulda wciąż żyła; co wykluczyło Geofroi, spektakl nie odbywający się w kraju. Geofroi nie nalega.
Arnould następnie porzuca nazwę Gandawa, a następnie chwyci za broń i imię Gunes.
Kilka miesięcy później, jeszcze w 1142 roku, w akcie wydanym przez Thierry d'Alsace sformalizowano nowy status Arnoulda, nazwano go hrabią Guînes w obecności głównych lordów kraju, hrabiego Soissons i jego brata, Gislebert lord Bergues, William lord Saint-Omer, Michael dziedzic Cassel, lordowie Ypres, Lille, Brugii, Bailleul... i Henryk I st Bourbourg jako lord Bourbourg, który może się tylko kłaniać.
Arnould I st of Guines jest częścią dworu hrabiego Flandrii, jest wymieniany kilkakrotnie w różnych statutach w latach 1150, 1151 i następnych latach dla Thérouanne , opactwa św. Bertyna , opactwa Clairmarais .
On sam wydaje różne statuty, w których odnotowuje się jego wielkość, moc, a także pobożność i oddanie.
Jest dobroczyńcą wielu kościołów, udzielając im darów. W 1145 Arnould, jego żona Matylda i ich syn Baudouin przekazali opactwu Clairmarais wszystko, co mieli w Niwerlede (niewątpliwie Nieurlet ) na mocy koncesji Thierry d'Alsace, jak również inne dobra; Karta zawiera również przepisy dotyczące kopania rowów. Amortyzuje grunty i bagna podarowane opactwu przez Gauchera de Seltun i jego synów Henryka i Manassesa. Około 1150 r. dał pełną wolność ludziom z opactwa Saint-Bertin mieszkającym w Scales (prawdopodobnie Escalles ). Zwalnia ich od wszelkich egzekucji, w zamian za zapłatę dwóch sous i sześciu denarów pro fressenge. W tym samym czasie Arnould, jego żona Matylda i ich synowie Baudouin i Guillaume, zwolnieni z tonlieu (podatku od towarów) pobieranego za przejazd w Anglii do opactw Clairvaux , Clairmarais, opactwa Saint-Pierre Gandawa, a także do wszystkich klasztorów tego samego zakonu, co ten w Clairvaux. Opactwo Saint-Bertin i opactwo Blandin (opactwo Saint-Pierre w Gandawie ) korzystają z tego samego przywileju: przywilej dotyczący Saint-Bertin jest wydawany na prośbę Hostona, rycerza świątyni i szwagra Arnould, który podpisuje go jako świadek, podobnie jak Gautier châtelain de Saint-Omer i inni lordowie. Arnould usuwa opłaty i podatki od podróżnych z tych kościołów przechodzących przez jego ziemię.
W 1160 Arnould uczestniczył w odkryciu ciała św. Rotrudy w opactwie Saint-Médard d'Andres , które Milon, biskup Thérouanne, pokazał ludziom. Kilka lat później staje po stronie Pierre'a, opata Andres, przeciwko Baudouin de Campagne, Lord of Hams ( Hames-Boucres ) i uzyskuje powrót Pierre'a, zmuszony przez Baudouina do wycofania się do Poitou.
Następnie udał się do Anglii, aby odwiedzić towary otrzymane od Emmy d'Arques lub Tancarville, żony Manassesa. Cierpiał na chorobę w Newington, gdzie zmarł w 1169 roku . Jego ciało zostało przewiezione z powrotem do szpitala w Saint-Inglevert , gdzie wybrał miejsce pochówku i któremu przekazał swoją broń, konie, psy i ptaki myśliwskie.
Lambert d'Ardres opisuje go jako „bardzo dzielnego rycerza wśród wszystkich rycerzy swojego stulecia”.
Ożenił się z Mahaud de Saint-Omer ( ° v. 1115 ) lub Matyldą, córką Guillaume II de Saint-Omer i Mélisende de Picquigny. Arnould przypisuje dower gruntów Tournehem, gdzie leży para przed śmiercią Manassesa I st z Guines. Mają dla dzieci: