Arnaud de La Grange

Arnaud de La Grange Biografia
Narodziny 1965
Narodowość Francuski
Trening National Military Prytaneum (1982-1985)
Zajęcia Dziennikarz , pisarz
Inne informacje
Pracował dla Le Figaro (od1995)
Nagrody Nagroda Rogera-Nimiera (2019)
Nagroda Literacka Wojska - Erwan Bergot (2019)
Podstawowe prace
Ósmy wieczór ( d )

Arnaud de La Grange, urodzony w 1965 roku, jest francuskim dziennikarzem, reporterem i pisarzem, zastępcą redaktora naczelnego (służba zagraniczna) dziennika Le Figaro . Otrzymał nagrodę Rogera-Nimiera w 2019 roku.

Biografia

Zainteresowany początkowo karierą oficera armii, Arnaud de La Grange wstąpił w 1982 r. Do hypokhâgne , wojskowego Prytanee of La Flèche (Sarthe), gdzie spędził trzy lata, przygotowując się do egzaminu konkursowego. specjalna szkoła wojskowa w Saint-Cyr . Z trasy wojskowej zrezygnował jednak po tym, jak padł ofiarą poważnego wypadku samochodowego spowodowanego przez pijanego kierowcę.

W trakcie studiów uniwersyteckich, które pozwolą mu uzyskać tytuł magistra historii i DEA, Arnaud de La Grange pełni służbę w Marynarce Wojennej jako oficer i wchodzi na statek Ouragan, którym podróżuje po całym świecie.

Od 1991 r. Kontynuował karierę przez cztery lata jako kierownik projektów w SGDN, Generalnym Sekretariacie Obrony Narodowej , zajmującym się sprawami związanymi z terroryzmem i handlem narkotykami.

W 1995 roku Arnaud de La Grange rozpoczął współpracę z gazetą Le Figaro w ramach służby zagranicznej, zajmując się przez długi czas konfliktami (Kongo, Liberia, Irak, Afganistan itp.). W tym samym czasie w 1996 roku był współautorem Mondes rebelles , encyklopedii konfliktów zbrojnych na świecie, która miała dwie inne edycje w 1999 i 2001 roku, następnie w Les Nouveaux Mondes w 2005 roku, a następnie przez Les Guerres Bâtardes .

Następnie był korespondentem Le Figaro w Pekinie w latach 2008-2013, gdzie zajmował się Chinami i częścią Azji.

Następnie został zastępcą redaktora naczelnego odpowiedzialnym za sprawy międzynarodowe w Le Figaro .

Jego pierwsza powieść, Czarny Wiatr , została opublikowana w 2017 roku i znajduje się w Azji, między Chin i Syberii na początku XX -go  wieku.

Jego druga powieść, Le Huitième Soir , ukazała się w 2019 roku, a jej bohaterem jest młody oficer spadochronowy podczas ostatnich dni bitwy pod Dien Bien Phu . Ta powieść otrzymała nagrodę Rogera-Nimiera, a także nagrodę Erwana-Bergota w 2019 roku.

Pracuje

Bibliografia

  1. "  " Utknąłem cenne więzi przyjaźni w Prytaneum  ", Le Maine libre ,29 czerwca 2019 r( czytaj online )
  2. „  Arnaud de La Grange  ”, Punkt widzenia ,11 października 2017 r
  3. „  About Arnaud de La Grange  ” , na lefigaro.fr
  4. Philippe Leymarie , „  «Mondes rebelles». Encyklopedia zbuntowanego człowieka  ” , w Le Monde diplomatique ,Luty 1997(dostęp 16 grudnia 2019 )
  5. Dominique Vidal , „  Rebel Worlds. Wojny domowe i przemoc polityczna  ” , w Le Monde diplomatique ,Marzec 1999(dostęp 16 grudnia 2019 )
  6. Chrystelle Barbier , „  Rebel Worlds. Partyzanci, milicje, grupy terrorystyczne  ” , w Le Monde diplomatique ,Marzec 2002(dostęp 16 grudnia 2019 )
  7. Vincent Hugeux , „  Podręcznik chaosu  ” w L'Express ,7 marca 2005(dostępny 1 st lipca 2019 )
  8. Thierry Jobard , „Aby  odbudować wojnę?  » , Nauki o człowieku ,październik 2008(dostęp 16 grudnia 2019 )
  9. Isabelle Mity , „  The Black Winds  ” , w Historii ,25 października 2017 r(dostęp 16 grudnia 2019 )
  10. Pascale Mottura, „  Podróż do końca życia  ”, Nieaktualne ,1 st lipca 2019( czytaj online )
  11. Francine de Martinoir , „  Le Huitième Soir  ” na La Croix ,18 kwietnia 2019 r(dostęp 11 grudnia 2019 )
  12. Bruno Corty , „  Arnaud de La Grange wygrywa nagrodę Rogera-Nimiera  ” w Le Figaro ,23 maja 2019 roku(dostępny 1 st lipca 2019 )
  13. Isabel Contreras , „  Arnaud de La Grange, zdobywca nagrody Rogera Nimiera 2019  ” , na Livres Hebdo ,21 maja 2019 roku(dostęp 11 grudnia 2019 )
  14. „  3 pytania do Arnauda de La Grange, zdobywcy nagrody Erwana Bergota 2019  ” , na www.defense.gouv.fr (dostęp 18 grudnia 2019 )

Linki zewnętrzne