| Armelio Luis García | ||
| Obecna sytuacja | ||
|---|---|---|
| Zespół | Złoty Lew (trener) | |
| Biografia | ||
| Narodowość | kubański | |
| Narodziny | 21 września 1967 | |
| Lokalizacja | Chivirico ( Guamá ), prowincja Santiago de Cuba | |
| Skaleczenie | 1,90 m (6 ′ 3 ″ ) | |
| Poczta | Obrońca, a następnie trener | |
| Ścieżka zawodowa 1 | ||
| Lata | Klub | 0M.0 ( B. ) |
| ?? | FC Santiago de Cuba | |
| Reprezentacje narodowe 2 | ||
| Lata | Zespół | 0M.0 ( B. ) |
| 1995 - 1996 | Kuba | 011 0ust. 1 |
| Wyszkolone zespoły | ||
| Lata | Zespół | Statystyki |
| 2.004 - +2.005 | Kuba | 5v 1n 4d |
| 2006 - 2008 | Haiti | 10v 4n 3d |
| 2009 | Aiglon Lamentina | |
| 2013 | Victory SC | |
| 2013 - 2016 | Aiglon Lamentina | |
| 2017 | Błyskawica | |
| 2017 - | Złoty Lew | |
| 1 Oficjalne zawody krajowe i międzynarodowe. 2 oficjalne mecze (w tym mecze towarzyskie zatwierdzone przez FIFA). Ostatnia aktualizacja: 31 grudnia 2017 r |
||
Armelio Luis García jest piłkarzem, a następnie trenerem , urodzonym w dniu21 września 1967w Chivirico, stolicy gminy Guamá ( Kuba ). W szczególności kierował selekcjami Kuby i Haiti (z którymi zdobył Puchar Narodów Karaibów 2007 ) i brał udział z tymi dwoma narodami w ostatniej fazie Złotego Pucharu .
Armelio Luis García ewoluuje w trakcie swojej kariery grając jako znalazł dla FC Santiago de Cuba . Reprezentant Kuby ma na koncie 11 występów (jeden strzelony gol), w tym 8 meczów eliminacyjnych do Mistrzostw Świata 1998 .
Pierwsze doświadczenie Garcíi jako menadżera sięga grudnia 2004 roku, kiedy został mianowany szefem reprezentacji Kuby , zastępując Peruwiańską Miguel Company, której był zastępcą. Kubańczycy wchodzą następnie do Pucharu Narodów Karaibów i korzystają w pierwszej rundzie kwalifikacyjnej z przegranych trzech przeciwników: Dominikany , Antyli Holenderskich i Gujany . W następnej rundzie znakomicie wyeliminowali Martynikanów (zwycięstwa 2: 0, zarówno tam, jak iz powrotem), zanim pokonali haitańską przeszkodę w ostatniej fazie kwalifikacyjnej (zwycięstwo Kuby 1: 0 w Port-au-Prince, a następnie remis 1: 1 po. dogrywka w Hawanie ). Kurs Kubańczyków w końcowej fazie Pucharu Narodów Karaibów jest prawie doskonały: pierwsze dwa spotkania wygrywają z Barbadosem , krajem gospodarzem, a następnie przed Soca Warriors z Trynidadu i Tobago, zanim przegrają mecz o tytuł , przeciwko Jamajce . Jednak to drugie miejsce w rywalizacji pozwala im awansować do finału Gold Cup 2005 .
Losowanie nie sprzyja selekcji Kuby, która znalazła się w grupie B wraz ze Stanami Zjednoczonymi , Kanadą i Kostaryką . Cud nie zdarza się ludziom Garcíi, ponieważ są pokonani w trzech meczach, w których grają, ledwo udaje im się strzelić gola w każdym meczu. Jedynym występem Kuby było otwarcie wyniku przeciwko Amerykanom, zanim spadła 1: 4. Rekord Luisa Armelio Garcíi jako szefa kubańskiej drużyny piłkarskiej to 10 meczów, 5 zwycięstw, 1 remis i 4 porażki.
Wybór haitańskiPod koniec 2006 roku García został wybrany przez liderów Haiti Federacji do objęcia reprezentacji narodowej , zastępując Carlo Marcelina . Główną misją Kubańczyka jest przywrócenie wizerunku haitańskiego futbolu i zaistnienie w kolejnej edycji Karaibów Pucharu Narodów , zaplanowanej na 2007 rok na Trynidadzie i Tobago . Jego oficjalna prezentacja odbywa się w dniu6 grudnia 2006.
Po kilku rundach eliminacyjnych (w tym pierwszej, w której odchodzą z Jamajczyków , posiadaczy tytułu), Haiti zakwalifikowało się do fazy finałowej, w której przechodzi do grupy A w towarzystwie gospodarza , Martyniki i Francji. Barbados . W Grenadierów zakończyć się w górnej części basenu wtedy Gwadelupa w półfinale , bity 3-1. W finale w Port of Spain García widział, jak jego podopieczni pokonali Trinidadian Soca Warriors dwa gole do jednego. To pierwszy tytuł Haiti w tych rozgrywkach i pierwsze trofeum selekcji od zwycięstwa w Pucharze Narodów Karaibów w 1979 roku . Ten sukces pozwala Haiti zakwalifikować się do ostatniej fazy Gold Cup , organizowanej latem 2007 roku w Stanach Zjednoczonych . Piękna haitańska przygoda zakończyła się jednak pod koniec pierwszej rundy, ponieważ Rouge et Bleus zajęli ostatnie miejsce w swojej grupie, wyprzedzając Kanadę , Kostarykę i Gwadelupę. Po wznowieniu rozgrywki Luis Armelio García, ku zaskoczeniu wszystkich, ogłasza swoją rezygnację w styczniu 2008 roku. Zastąpił go międzynarodowy napastnik Wagneau Eloi , który zajmie bezprecedensową pozycję trenera.
Rekord Armelio Luisa Garcíi na czele haitańskiej selekcji przedstawia się następująco: 17 meczów, 10 zwycięstw, 4 remisy i 3 porażki.
Doświadczenia kluboweNastępnie przejął stery klubu na Martynice , Aiglon du Lamentin , z którym zdobył Puchar Martyniki w 2009 roku.
W styczniu 2013 roku wrócił na Haiti jako trener klubu Victory Sportif , jednego z rezydentów mistrzostw Haiti League . Jednak w czerwcu 2013 roku ogłosił rezygnację.
Plik 24 lutego 2016 r, zrezygnował ze stanowiska trenera Aiglon du Lamentin w pełnym zamieszaniu po dwóch i pół sezonu. Na sezon 2016-2017 zasiadał na ławce Eclaira w R2, która ma na celu awans w R1 .
Plik 29 listopada 2017 rArmelio García dołączył w sezonie do Złotego Lwa Świętego Józefa, zastępując Juliena Certaina .