Armand Dufrénoy

Armand Dufrénoy Funkcjonować

Dyrektor Narodowej Szkoły Górniczej w Paryżu

Biografia

Narodziny	5 września 1792 r Sevran
Śmierć	20 marca 1857 r.(64 lata) Paryż )
Pogrzeb	Cmentarz Pere Lachaise
Narodowość	Francuski
Trening	École polytechnique École nationale supérieure des mines de Paris
Zajęcia	Geolog , inżynier , profesor,

Inne informacje

Członkiem	Akademia Nauk Towarzystwo Geologiczne Francji Akademii Nauk w Turynie (1839)
Nagrody	Medal dowódcy Legii Honorowej Wollaston (1843)

Widok na grób.

Armand Dufrenoy , którego prawdziwe nazwisko brzmi Bear Pierre Armand Petit-Dufrenoy jest geologiem i mineralogem francuskim urodzonym w Sevran ( Seine-Saint-Denis ) na5 września 1792 r i martwy 20 marca 1857 r.w Paryżu , współautor z 1 st map geologicznych Francja i dyrektor School of Mines w Paryżu przez ponad 20 lat.

Biografia

Jest synem Adélaïde Gillette Dufrénoy i Simona Petit-Dufrenoya , zaufanego człowieka Woltera . Studiował w École Polytechnique (Promocja X 1811), następnie wstąpił do corps des mines . Został profesorem mineralogii w École des mines , a następnie jej dyrektorem (1836-1857). Jest także profesorem w École des Ponts et Chaussées .

Z Jean-Baptiste Élie de Beaumont , w 1841 roku opublikował mapę geologiczną Francji , wynik prawie trzynaście lat pracy ( 1823 - 1836 ). Pięć lat są poświęcone pisaniu tekstu towarzyszącego mapy ( 1836 - 1841 ). Publikacja tekstu, w dwóch tomach, trwa od 1841 do 1848 roku ; trzeci został dodany w 1873 roku . Dwaj autorzy już opublikowane metalurgiczny Voyage w Anglii ( 1827 ), Memoirs służyć geologiczną opis Francji , w czterech tomach ( 1830 - 1838 ), a także wspomnienia o Cantal i Mont-Dore ( 1833 ).

Jest on również autorem konto na żelaznych kopalniach o tym Pirenejach , opublikowanym w 1834 roku , a także traktat trzech tomach z mineralogii w której opisuje właściwości fizyczne i chemiczne różnych minerałów, a także ich relacje geologicznych.. Współpracuje także z Rocznikami Kopalń i innymi publikacjami naukowymi, z których jedną z najciekawszych są tereny wulkaniczne wokół Neapolu . Wraz z André Brochantem de Villiers i Elie de Beaumont udał się do Anglii, aby zwiedzić instalacje metalurgiczne i stosowane procesy. Ich obserwacje są odnotowane w Les Annales des Mines . Wybitny profesor mineralogii, Dufrénoy wrócił do Londynu, aby zdobyć kolekcję minerałów stworzonych przez Abbe Haüy , założyciela krystalografii, i to pod jego kierownictwem, że kolekcja muzeum był w stanie stać się jednym z najbardziej kompletnych na świecie..

Dufrénoy jest członkiem Akademii Nauk i Komendantem Legii Honorowej . Otrzymał medal Wollaston w 1843 roku . Piastował katedrę mineralogii w Narodowym Muzeum Historii Naturalnej od 1847 do 1857 roku .

Zmarł 20 marca 1857 i został pochowany na cmentarzu Pere Lachaise ( 11 th dział).

Opisane gatunki mineralne

confolensite synonim halloisite
żelazo gazowane (synonim chalibitu) mieszanina syderytu i gliny węglowej opisana w 1827 r.
różowy mangan krzemianowy równoznaczny z rodonitem
nussièrite 1835 odtajniony jako synonim fosfohedyfanu .
hureaulit 1829

Ours-Pierre-Armand Dufrénoy jest przedstawicielem gatunku mineralnego, dufrénoysite , siarczku ołowiu i arsenu.

Publikacje

Armand Dufrénoy , Léonce Élie de Beaumont , Auguste Perdonnet i Léon Coste , Metallurgical Journey w Anglii: lub zebranie wspomnień o depozycie, eksploatacji i przetwarzaniu żelaza, cyny, ołowiu, miedzi, cynku oraz o produkcji stali w Wielkiej Brytanii Wielka Brytania , t. 1, Paryż, licencjat,1837, 2 II wyd. , 735 s. ( przeczytaj online )
Armand Dufrénoy , Léonce Élie de Beaumont , Auguste Perdonnet i Léon Coste , Metallurgical Journey w Anglii: lub zebranie wspomnień o depozycie, eksploatacji i przetwarzaniu rud żelaza, cyny, ołowiu, miedzi, cynku oraz o produkcji stali, w Wielka Brytania , t. 2, Paryż, licencjat,1839, 2 II wyd. , 607 s. ( przeczytaj online )
pod redakcją Brochanta de Villiers, Objaśnienie mapy geologicznej Francji , 5 tomów, Paryż, 1841 czytane online z pierwszego tomu
Armand Dufrénoy, Traktat o mineralogii , tom 1 , Carilian-Goeury i Victor Dalmont, Paryż, 1844
Armand Dufrénoy, Traktat o mineralogii , tom 2 , Carilian-Goeury i Victor Dalmont, Paryż, 1845
Armand Dufrénoy, Traktat o mineralogii , tom 2 , Victor Dalmont, wydawnictwo, Paryż, 1856, wydanie drugie, poprawione, poprawione i znacznie powiększone
Armand Dufrénoy, Traktat o mineralogii , tom 3 , Carilian-Goeury i Victor Dalmont, Paryż, 1847
Armand Dufrénoy, Traktat o mineralogii , tom 3 , Victor Dalmont, wydawnictwo, Paryż, 1856, wydanie drugie, poprawione, poprawione i znacznie powiększone
Armand Dufrénoy, Traktat o mineralogii , tom 4 , Dalmont i Dunod, Redakcja, Paryż, 1859, wydanie drugie, poprawione, poprawione i znacznie powiększone

Bibliografia

Jean-Jacques Amigo , „Dufrénoy (Nasi, Pierre, Armand dit Petit-Dufrénoy)” , w New Dictionary of Roussillon biography , vol. 3 Nauki o życiu i ziemi, Perpignan, publikacje o drzewie oliwnym,2017, 915 s. ( ISBN 9782908866506 )

Potomkowie

Ulica w Paryżu nosi jego imię.
Jego popiersia, wykonane przez Josepha Lescorné , zdobią Akademię Nauk (1857) i Ecole des mines de Paris (1859)

Uwagi i referencje

Jean-Jacques Amigo , „Dufrénoy (Nasz, Pierre, Armand dit Petit-Dufrénoy)” , w New Dictionary of Roussillonnaises Biography , tom. 3 Nauki o życiu i ziemi, Perpignan, publikacje o drzewie oliwnym,2017, 915 s. ( ISBN 9782908866506 )
Rejs metalurgiczny do Anglii, Dufrénoy i de Beaumont, Paryż 1827 s. 380
Annales des Mines trzecia seria Tom VIII, Paryż 1835 s. 243

(en) „Armand Dufrénoy”, w Encyclopædia Britannica , 1911 [ Dufrénoy (en) Przeczytaj online na Wikiźródłach ]