Pod tytułem archiwa Abousir zgrupowano wszystkie partie papirusów odkrytych na miejscu królewskiej nekropolii Abousir w Dolnym Egipcie niedaleko Kairu .
Dokumenty te są jedyne w swoim rodzaju ze względu na ich starożytność i zawartość, która dostarcza istotnych elementów do zrozumienia funkcjonowania społeczeństwa starożytnego Egiptu w czasach Starego Państwa .
Pierwsze partie tych papirusów pojawiła się na rynku antyków w Kairze w końcu XIX th wieku i nabyte przez wielkich egiptologów czasu, Flinders Petrie , Naville , Maspero ale nie dokładnie wiedzieć źródła.
Wkrótce ich treść wzbudziła zainteresowanie egiptologów, że dokumenty te ujawniają suwerenne nazwy niewiele wiadomo o Starym Królestwie , te w V XX dynastii . Te pierwsze partie zostaną następnie zakupione przez główne muzea egipskie w Kairze, Londynie lub Paryżu. Dopiero gdy wykopaliska Ludwig Borchardt na miejscu Abousir zobaczyć pojawiają się nowe fragmenty, szczególnie w pogrzebowym kompleksie z neferirkare i w 1903 r.
Trzeciej serii odkryć nie nastąpi aż do roku 1970, w czasie wykopalisk pogrzebu świątyniach Khentkaous II i Neferefre , podejmowanych przez czeskiego misji z Uniwersytetu Karola w Pradze pod kierownictwem Miroslav Verner .
Datowany w przeważającej części z panowania Dżedkare i dla reszty, że od Ounas , tych dokumentów pisanych w hieratycznym należą do trzech różnych typów archiwów:
Teksty wspominają także o świątyniach słonecznych z dynastii, rzucając światło na ich rolę w funkcjonowaniu i organizacji kultu pogrzebowego w tym czasie. Tak więc codzienne ofiary przeznaczone dla kultów królewskich były konsekrowane w tych sanktuariach, zanim zostały ponownie rozprowadzone w różnych świątyniach grobowych nekropolii. Przytacza się to z Niouserrê znalezione w Abu Ghorab , ale także Néferefrê lub Néferirkarê, które nie zostały jeszcze odkryte.
Również cytowanie kompleksu pogrzebowego Neferefrê w tych archiwach postawiło egiptologów na tropie tego efemerycznego faraona i umożliwiło odkrycie jego piramidy niedaleko kompleksu Neferirkarê Kakaï .