Archibald Acheson | |
![]() Portret 2 th Earl of Gosford. | |
Funkcje | |
---|---|
Generalny Gubernator Brytyjskiej Ameryki Północnej | |
24 sierpnia 1835 - 30 marca 1838 r. ( 2 lata, 7 miesięcy i 6 dni ) |
|
Monarcha | Wilhelm IV |
Premier | William Baranek |
Poprzednik | Matthew Whitworth-Aylmer |
Następca | John Colborne |
Zastępca bata w Izbie Lordów Kapitan Yeomen of the Guard | |
23 kwietnia 1835 - 5 sierpnia 1835 ( 3 miesiące i 13 dni ) |
|
Monarcha | Wilhelm IV |
Premier | William Baranek |
Poprzednik | James Stopford |
Następca | Henry Fox-Strangways |
16 lipca 1834 r - 29 grudnia 1834 ( 5 miesięcy i 13 dni ) |
|
Monarcha | Wilhelm IV |
Premier |
William Lamb Arthur Wellesley z Wellington |
Poprzednik | Ulick de Burgh |
Następca | James Stopford |
Członek Izby Lordów Lord Temporal | |
13 czerwca 1835 r - 27 marca 1849 r. ( 13 lat, 9 miesięcy i 14 dni ) Parowanie dziedziczne |
|
Poprzednik | Utworzono parostwo |
Następca | Archibald Acheson |
19 sierpnia 1811 r. - 13 czerwca 1835 r ( 23 lata, 9 miesięcy i 25 dni ) Reprezentatywny odpowiednik Irlandii |
|
brytyjski parlamentarzysta | |
22 stycznia 1801 r. - 9 czerwca 1807 r. ( 6 lat, 4 miesiące i 18 dni ) |
|
Okręg wyborczy | Armagh |
Poprzednik | Utworzono okręg wyborczy |
Następca | Kochanie. William Brownlow |
Poseł do parlamentu Irlandii | |
1798 - 31 grudnia 1800 ( 2 lata ) |
|
Okręg wyborczy | Hrabstwo Armagh |
Poprzednik | Kochanie. William Richardson |
Następca | Parlament Wielkiej Brytanii |
członek Tajnej Rady Wielkiej Brytanii | |
Biografia | |
Pełny tytuł | Hrabia Gosford |
Data urodzenia | 1 st August 1.776 |
Miejsce urodzenia | Markethill , Irlandia |
Data śmierci | 27 marca 1849 r. |
Narodowość | brytyjski |
Partia polityczna | Impreza wigów |
Tata | Artur Acheson |
Matka | Millicent Polak |
Małżonka | Marie Moineau |
Dzieci |
Archibald Acheson Lady Mary Acheson Lady Millicent French Acheson |
Zawód | polityk |
Nagrody |
![]() |
Archibald Acheson, 2 th Earl of Gosford , urodzony1 st August 1.776 i martwy 27 marca 1849 r.w Markethill jest brytyjskim politykiem . Pełnił funkcję gubernatora w Dolnej Kanadzie i gubernatora generalnego w brytyjskiej Ameryce Północnej od 1835 do 1838 roku .
Archibald Acheson urodził się w Markethill w hrabstwie Armagh w Irlandii . Od 1798 był członkiem irlandzkiej Izby Gmin , następnie od 1801 do 1807 w Wielkiej Brytanii ; po śmierci ojca w 1807 otrzymał tytuł hrabiego Gosford. Wstąpił do Izby Lordów w 1811, gdzie popierał partię wigów . W 1831 został mianowany lordem porucznikiem hrabstwa Armagh i promował pojednanie z katolikami. Wstąpił do Tajnej Rady w 1834 roku.
W 1835 Gosford został gubernatorem naczelnym brytyjskiej Ameryki Północnej i przewodniczącym Komisji Śledczej ds. Problemów Politycznych Dolnej Kanady . Celem tej komisji jest znalezienie rozwiązania konfliktu między przedstawicielami Korony a reformistami pod przewodnictwem Louisa-Josepha Papineau . Jednak król Wilhelm IV dał Gosfordowi konkretne instrukcje zabraniające mu nawet rozważania wyboru Rady Legislacyjnej , co było jednym z głównych żądań reformistów. Kiedy ta przeszkoda stała się znana na początku 1836 r., spowodowała radykalizację Zgromadzenia Ustawodawczego, które odmówiło uchwalenia kredytów finansowych.
Gosford stara się odgrywać rolę rozjemcy wobec francuskojęzycznych przywódców i tym samym wzbudza wrogość niektórych Brytyjczyków. Na przykład uchwala większość ustaw przedstawionych przez Zgromadzenie i oficjalnie ustanawia diecezję Montrealu , chociaż została utworzona kilka lat wcześniej.
Komisja Gosford przedstawiła swój raport w listopadzie 1836 roku londyński odpowiedź miały formę 10 rozdzielczościach od Pana Russella , lidera Izby Gmin i przyszłego premiera. Propozycje te odrzucają najważniejsze postulaty patriotów. Gosford głosi umiar w obliczu narastającego radykalizmu Louisa-Josepha Papineau .
W 1837 roku , kiedy Papineau zorganizował wiec przeciwko Lordowi Russellowi po tym, jak przywódca wigów odrzucił dziewięćdziesiąt dwie rezolucje , Gosford zakazał publicznych zgromadzeń. W obliczu narastających niepokojów na terenach wiejskich sprowadził posiłki z Nadmorskiego. W sierpniu tego samego roku rozwiązał Zgromadzenie Ustawodawcze, gdy Partia Patriotów odmówiła głosowania nad swoim budżetem.
W listopadzie Gosford zauważył, że bunt w Dolnej Kanadzie jest przygotowywany i aresztował kilku zwolenników Papineau, podczas gdy ci ostatni uciekli do Stanów Zjednoczonych . W następnym miesiącu zaoferował nagrodę za schwytanie Papineau i wprowadził stan wojenny w Dolnej Kanadzie.
Izolowany i cierpiący na podagrę , Gosford zrezygnował w listopadzie 1837 roku , co zostało przyjęte w styczniu następnego roku. Wrócił do Wielkiej Brytanii w marcu 1838 roku. Władzę przejął wówczas generał dywizji John Colborne , dowódca wojsk w Kanadzie. Gosford nadal interesował się Kanadą i sprzeciwiał się projektowi Unii z 1840 r. Zmarł w 1849 r .