Artysta | Anonimowi artyści |
---|---|
Przestarzały | ok. 1250-1275 |
Techniczny | iluminacje na pergaminie |
Wymiary (wys. × szer.) | 31,1 × 20,3 cm |
Format | 63 oprawione folio |
Kolekcja | Bodleian Library |
Numer inwentarzowy | Słodki 180 |
Lokalizacja | Bodleian Library , Oxford ( Wielka Brytania ) |
Apokalipsa nazywa Słodki jest rękopis Apokalipsie Jana oświetlony , pochodzący z trzeciej ćwierci XIII -go wieku , zachowane w Bodleian Library w boku Słodka 180. Rękopis zawiera 97 figurek.
Manuskrypt zawiera w swojej pierwszej historioryzowanej liście początkowej dwie postacie, rycerza i kobietę klęczącą w modlitwie przed Trójcą Świętą i noszących ramiona dwóch sponsorów rękopisu: Edwarda, księcia Walii i przyszłego Edwarda I z Anglii i jego żony Éléonore de Castille . Prace prowadzono w kolejnych etapach, od 1254 r., Daty zawarcia związku małżeńskiego, do 1272 r. I wstąpienia księcia na tron.
Następnie właściciel nie identyfikuje się przed XIX -tego wieku . Został wystawiony na sprzedaż w Christie's przez Williama Wilsona w 1833 roku. Został nabyty w tym samym roku przez Francisa Douce'a, który przekazał swoją kolekcję bibliotece Bodleian na Uniwersytecie Oksfordzkim po swojej śmierci w 1834 roku .
Manuskrypt składa się z dwóch części. Pierwsza (f. 1-12) zawiera niekompletny tekst apokalipsy w języku starofrancuskim, w tym anonimowe komentarze bez miniatury i dużą historyczną literę początkową. Drugi (od 13r.-61r.) Zawiera ten sam tekst w języku łacińskim, a także komentarze zaczerpnięte z tych, które tradycyjnie przypisywano Berengaudusowi . Ta ostatnia część zawiera 97 miniatur, z których każda zajmuje pół strony. Pozostaje niedokończony, niektóre miniatury są jeszcze w wersji roboczej. Styl miniatur jest bezpośrednio inspirowany stylem używanym w czasach Saint Louis w Paryżu. Mógł zostać wykonany w tym samym warsztacie, co rękopis Apokalipsy BNF Lat. 10474. Być może został wykonany w Palace of Westminster School w Londynie .
Siedem Kościołów, s. 2
Szósta pieczęć: trzęsienie ziemi, s. 18
Adoracja Baranka na górze Syjon, s. 53
Otwarcie Tabernakulum, s. 60