Antonio Ibáñez Freire

Antonio Ibáñez Freire Obraz w Infobox. Funkcje
Członek Franco Cortes ( d )
6 listopada 1967 -12 listopada 1971
Członek Franco Cortes ( d )
3 lipca 1964 -27 grudnia 1966
Tomas Garicano Goñi ( we )
Członek Franco Cortes ( d )
31 maja 1961 -6 czerwca 1964
Matías Vega Guerra ( d ) Guillermo Candón Calatayud ( d )
Członek Franco Cortes ( d )
18 kwietnia 1961
José Macián Pérez ( d )
Gubernator prowincji Barcelona ( d )
Minister Spraw Wewnętrznych
Cywilny gubernator prowincji Vizcaya ( d )
Gubernator prowincji Santander ( d )
Dyrektor generalny Guardia Civil
Q50413926
Biografia
Narodziny 25 września 1913
Vitoria-Gasteiz
Śmierć 9 maja 2003(89 lat)
Madryt
Narodowość hiszpański
Zajęcia Wojsko, polityk
Inne informacje
Partia polityczna Falange Española Tradicionalista y de las Juntas de Ofensiva Nacional Sindicalista
Stopień wojskowy Generał
Konflikty Hiszpańska
wojna domowa II wojna światowa
Nagrody

Antonio Ibáñez Freire , urodzony dnia25 września 1913w Vitorii i zmarł dalej9 maja 2003w Madrycie jest hiszpańskim wojskowym i politykiem .

Biografia

Po przejściu przez Akademii Wojskowej w Saragossie Antonio Ibáñez Freire został mianowany porucznikiem z piechoty i aktywnie bierze udział w hiszpańskiej wojnie domowej do nacjonalistycznej stronie (Franco) podniesionych przeciwko Rzeczypospolitej . Następnie był członkiem Division Azul i dlatego wziął udział w II wojnie światowej , która przyniosła mu otrzymywać Żelazny Krzyż z nazistowskich Niemiec .

W 1978 roku został awansowany do stopnia generała porucznika i został kapitanem ogóle z IV -tego Regionu Wojskowego ( kapitan General Katalonii ).

Działalność polityczna

Zaczęło się w 1958 r. , Kiedy Antonio Ibáñez Freire został mianowany członkiem ( prokuratorem ) Kortezów Generalnych na radnego krajowego prowincji Alava . Zachowuje swoją siedzibę do 1971 roku . W tym samym czasie i od 1960 został gubernatorem cywilnym , najpierw prowincji Santander , potem Biskajskiej ( 1961 ), a na końcu Barcelony ( 1963 ).

Był wówczas delegatem rządu na kanale Isabelle II, następnie podsekretarzem w Ministerstwie Pracy. Plik6 kwietnia 1979Został mianowany ministrem spraw wewnętrznych w drugim rządzie z Adolfo Suárez , który wyjechał3 maja 1980.