Możesz dzielić się swoją wiedzą doskonaląc ją ( jak? ) Zgodnie z zaleceniami odpowiednich projektów .
Antoine Plamondon Autoportret.Narodziny |
29 lutego 1804 Quebec |
---|---|
Śmierć |
4 września 1895 r(w 91), Neuville |
Narodowość | kanadyjski |
Czynność | Malarz |
Mistrzowie | Joseph Legare , Paulin Guérin |
Miejsce pracy | Quebec |
Pokrewieństwo | Ignace Plamondon ( d ) (kuzyn) |
Antoine Plamondon (ur.29 lutego 1804w L'Ancienne-Lorette , zmarł dnia4 września 1895 rw Neuville ) jest malarzem Quebecu.
Antoine Plamondon, pochodzący z L'Ancienne-Lorette , niedaleko Quebecu , jest synem rodziny rolniczej. Jego studia finansował lord Charles-Joseph Brassard Deschenaux.
Zostaje uczniem malarza Josepha Légaré i przystępuje do restauracji dzieł Philippe-Jean-Louis Desjardins .
Wraz ze swoim kuzynem Plamondon opuścił Dolną Kanadę w 1826 r. i udał się do Paryża na polecenie Louisa-Josepha Desjardinsa . Studiował u Jean-Baptiste Paulin Guérin i wrócił do Kanady po Trois Glorieuses .
Po powrocie do domu w 1830 roku został portrecistą i kopistą , naśladującym Przemienienie Rafaela. Uczy malarzy Théophile'a Hamela i François Matte'a, którzy będą mu asystować przy realizacji w latach 1836-1839 Drogi Krzyżowej w Bazylice Notre-Dame w Montrealu , której jednak odrzucą Sulpicians z Notre-Dame. Do dziś zachowało się tylko sześć obrazów z tej serii.
Plamondon otrzymuje pochlebne recenzje w Le Canadien . Został współpracownikiem Journal de Québec i Le Canadien . Ma za wielbiciela dziennikarza Josepha-Édouarda Cauchona i rywala Victora Ernette. W 1841 utworzył instytut ku czci Nicolasa-Marie-Alexandre Vattemare . Jego obrazy uległy zniszczeniu w pożarze wStyczeń 1845. Zrujnowany musiał sprzedać kilka swoich obrazów.
W 1849 musiał odpowiedzieć na krytykę Napoleona Aubina , redaktora Fantasque , który zarzucił mu zbyt ambitny lub zbyt rygorystyczny charakter. Przeniósł się na stałe do Pointe-aux-Trembles (obecnie Neuville) w 1851 roku, gdzie posiadał 134 arpenty ziemi.
W latach 60. XIX wieku zmierzył się z konkurencją ze strony fotografii i otrzymywał zlecenia od senatu kanadyjskiego . Krytykował twórczość nowych malarzy włoskich w latach 70. XIX w. Pisał także w Le Courrier du Canada . Jego parafia docenia jego duże obrazy, które przekazuje Plamondon.
Przestał malować w 1882 roku. Zmarł w 1895 roku w Neuville w wieku 91 lat.
Kilka jego prac można znaleźć w Pavillon Claire i Marc Bourgie w Muzeum Sztuk Pięknych w Montrealu oraz w Musée National des Beaux-Arts du Québec .