Narodziny |
15 września 1927 Montreal , Quebec , Kanada |
---|---|
Śmierć | 19 grudnia 2019 r (w wieku 92 lat) |
Narodowość | Kanada |
Zawód | Fotograf |
Trening | Samouk |
Nagrody |
National Press Photographers 'Association of North America , Canada and New York State Section (1966, 1967 i 1968) Special Mention , World Press Photo Contest (1967) Musée de la photographerie de la ville de Paris (1982) Chevalier de l' Ordre Quebec Narodowy (1990) |
Antoine Desilets (urodzony w Montrealu ,15 września 1927 i martwe 19 grudnia 2019 r) jest fotografem z Quebecu . Jest ojcem członka Bloku w Parlamencie Luc Desilets .
Antoine Desilets urodził się w 1927 roku w Longue-Pointe, ubogiej dzielnicy na wschodzie Montrealu. Jest najmłodszym z rodziny składającej się z 10 dzieci. Jego matka zmarła w 1935 roku, a jego ojciec, Jean-Sévère Desilets, postanowił umieścić sześcioro najmłodszych w sierocińcu Christ-Roi w Nicolet. Jego pradziadek, ojciec Georges Desilets, który uczył fizyki w seminarium Nicolet , zapoznał go z fotografią w wieku 9 lat. Ukończył średnie studia w języku angielskim w liceum w Montrealu, a następnie korespondencyjnie odbył kurs fotografii. Przez pewien czas pracował na Uniwersytecie McGill ze zwierzętami laboratoryjnymi profesora Hansa Selye . W 1945 roku, w wieku 18 lat, wstąpił do Sił Powietrznych ( Królewskie Kanadyjskie Siły Powietrzne ), nie po to, by zostać pilotem, ale po to, by wziąć udział w kursach fotograficznych.
Po studiach w Ottawie od 1946 do 1947 r. Zajął się fotografią: najpierw był „niezależnym pisarzem”, a następnie rozpoczął pracę w Canadair w 1955 r. Jako fotograf przemysłowy. Próbuje dostać się do wszystkich gazet, ale bezskutecznie. W 1957 roku udało mu się zostać zatrudnionym w Studio David Bier , najpierw w ciemni, a następnie jako fotograf do 1961 roku. To studio zajmuje się głównie fotografią mody, ale ma również kontrakt z gazetami Montreal Star i Montreal Matin . Po dniu spędzonym w David Bier Antoine Desilets wieczorami i nocami pracuje na własny rachunek. W 1958 roku zwrócił się do fotografii prasowej. W 1961 r. Kontakt jego ojca z Zakonu Jacques-Cartier , Serge'a Larochelle'a, dyrektora Perspective , kolorowego dodatku La Presse du Samedi, zaproponował mu zastąpienie fotografów tego dodatku w czasie wakacji w ważnym reportażu. Jakość pracy Antoine Desilets zapewnia, że tam zostaje.
Kiedy ta wkładka znika, trafia na okładkę codziennej gazety La Presse, a jego zdjęcia są słabiej podkreślone. Pracował w dzienniku La Presse od 1961 do 1974 roku. Jego praca w gazecie sprawiła, że był znany opinii publicznej w Quebecu, ale zdjęcia, które robił trzy razy / w tygodniu dla Magazine de la Presse w latach 1961-1969, i dla których robi sto zdjęć, ale z których siedem do dziesięciu jest publikowanych za każdym razem, to znacznie mniej. Ta praca jest według historyków sztuki w tradycji fotoreportażu typu amerykańskiego, jak magazyn LIFE . Aby wykonać tę pracę, Desilets podróżuje po Ameryce Północnej, w tym w Stanach Zjednoczonych . Przynosi mnóstwo raportów na niewyobrażalne tematy. W tym okresie dziennik La Presse publikował w weekendy cotygodniowy dodatek (w sobotnim wydaniu dziennika), w którym kilka zdjęć Desilets zajmowało ważne miejsce na ilustracji.
Jako przekonany suwerenista, od 1974 do 1976 r . Dołączył do dziennika Le Jour . Towarzyszy Pierre'owi Bourgault , Lysiane Gagnon , Alice Parizeau i innym znanym reporterom we wszystkich zakątkach kraju. Później pozostaje wolnym strzelcem.
Po opuszczeniu Dnia wyjechał do Afryki, aby uczyć fotografii do 1978 roku. Uczył fotoreportażu w szkole CESTI na Uniwersytecie w Dakarze w Senegalu . Po powrocie do Montrealu w 1978 roku zilustrował 36 wrażliwych strun Quebeców . Następnie przeszedł na wcześniejszą emeryturę, w szczególności dzięki sprzedaży swoich popularnych książek fotograficznych.
W latach 80. współtworzył reklamy wychwalające zalety marki aparatów fotograficznych.
Archiwa Antoine Desilets są przechowywane w centrum archiwów Montrealskich Bibliothèque et Archives nationales du Québec .
Trzy lata z rzędu, w 1966, 1967 i 1968 roku, zdobył prestiżową amerykańską nagrodę National Press Photographers Association na oczach znanych fotografów z głównych gazet w Nowym Jorku i Waszyngtonie.
Oprócz licznych nagród i wyróżnień w Kanadzie, następnie w Ameryce Północnej , w 1982 roku otrzymał pierwszą nagrodę od Muzeum Fotografii w mieście Paryż , w swojej książce (od 1980) odkryć wspaniały świat fotografii .
Został wykonany z Chevalier de l' Ordre National du Quebec w 1990 roku . W 2005 roku Profesjonalna Federacja Dziennikarzy Quebecu (FPJQ) ogłosiła nagrodę Antoine-Desilets za najlepsze zdjęcie prasowe roku w Quebecu.
Wydaje książki, które sprzedano w około 700 000 egzemplarzy w języku francuskim, w sumie w ciągu 18 lat, w tym trzy książki w liczbie ponad 150 000 egzemplarzy, a kilka zostało przetłumaczonych na język angielski i hiszpański.
W 2001 i 2009 r. Złożył pierwsze archiwalne depozyty w funduszu Antoine-Désilets , prowadzonym przez Bibliothèque et Archives nationales du Québec . Desilets ma dość rozwinięte archiwum: wszystkie swoje reportaże fotograficzne trzyma w domu, w swoim domu: klasyfikuje ponad 60 000 odbitek fotograficznych, które zestawia w 12 tematach.
: dokument używany jako źródło tego artykułu: