Prezydent Francuskiej Unii Kolonialnej | |
---|---|
1932-1938 | |
Prezydent Armateurs de France | |
1903-1909 | |
Minister kolonii | |
26 kwietnia 1896 -26 czerwca 1898 | |
Minister Handlu, Przemysłu, Poczty i Telegrafów ( d ) | |
26 stycznia -1 st listopad 1895 | |
Victor Lourties Gustave Measurer | |
Zastępca Deux-Sèvres | |
20 sierpnia 1893 -31 maja 1898 |
Narodziny |
26 sierpnia 1859 Dieppe |
---|---|
Śmierć |
17 lutego 1938 Paryż |
Pogrzeb | Clairefontaine-en-Yvelines |
Narodowość | Francja |
Zajęcia | Polityk , nauczyciel , biznesmen |
Małżonka | Zinka Paleologus ( d ) |
Dziecko | Pierre Lebon |
Właściciel | Przeorat Bois-d'Allonne ( d ) |
---|---|
Członkiem | Overseas Academy of Sciences |
Różnica | Wielki Oficer Legii Honorowej |
André Lebon , urodzony w Dieppe dnia26 sierpnia 1859i zmarł w Paryżu dnia17 lutego 1938, był znanym w swoim czasie profesorem historii i nauk politycznych, a następnie politykiem francuskim, zanim zrobił karierę w biznesie. Znany jest również pod pseudonimem André Daniel .
André Lebon był pierwszym profesorem w Wolnej Szkole Nauk Politycznych .
Ten patriota, który był gorącym zwolennikiem zemsty, był także republikaninem, został zastępcą Deux-Sèvres (od 1893 do 1898)
Minister kolonii w latach 1896-1898 i pierwszy, który złożył tam wizytę, ten żarliwy republikanin, który osiedlił się w Afryce równikowej , wbrew radom swojego odkrywcy Brazzy , reżimowi koncesyjnemu, który okazał się surowy, zrywający z francuską tradycją administracji , bezpośredni .
Ten nacjonalista, blisko świata biznesu, porzucił karierę polityczną, aby objąć szefa różnych dużych francuskich firm. Stając się jednym z pierwszych liderów francuskiego kapitalizmu, wykorzystuje swoje poczucie organizacji i relacji do rozszerzania i rozwijania wpływów firm, którymi kieruje.
W poście od 29 kwietnia 1896 w 28 czerwca 1898, tuż przed sprawą Fachody , ten minister, który był jednym z najmłodszych w III RP w 1897 r., powierzył około czterdziestu koncesjonowanym przedsiębiorstwom ekonomiczną eksploatację 650 000 km 2 „ francuskiego Konga ”, obejmującego Gabon , Kongo i Ubangi. Rydwany, w tym eksploracja i podbój, zostały właśnie zakończone.
Brazza sprzeciwia się swojej decyzji, obawiając się konsekwencji dla ludności i inStyczeń 1898André Lebon odrzuca ją, umieszczając ją „w sytuacji dostępności”, ale to, co następuje, udowodni rację odkrywcy: działanie firm, które dzielą terytorium, zdziesiątkuje ludność, poddawaną tragarzom i przymusowej pracy, ofiary przemocy rekwizycje i odwet za najmniejsze nieposłuszeństwo.
Podczas gdy francuska Afryka Zachodnia podlega bezpośredniej administracji oficjalnych władz francuskich, decyzja André Lebona zainaugurowała system koncesji dla francuskiej Afryki Równikowej , podobny do obowiązującego w sąsiednim Kongu Belgijskim . Zaspokojone apetyty społeczeństw kapitalistycznych, prawdziwych panów tych terytoriów, regiony te i ich ludność doświadczą zaciekłego wyzysku, którego pierwsze nadużycia zostaną potępione wkrótce po jego odejściu z ministerstwa .
W Lipiec 1898, to także André Lebon rozpoczyna misję " Misja Środkowa Afryka-Czad ", powierzona kapitanom Paulowi Vouletowi i Julienowi Chanoine ( misja Voulet-Chanoine ), której tragiczny dryf, aż do 1899 r. , kiedy Francja zwielokrotniła podboje kolonialne, spowodował jeden z pierwsze skandale kolonialne.
W czasie swojej posługi znajduje się na przedzie sceny i staje się celem dreyfusardów, którzy zarzucają mu bycie „katem” Dreyfusa przez kolejne wzmocnienia reżimu stosowane wobec jego najsłynniejszego więźnia (palisada, wbijanie kajdan , zatrzymanie korespondencji itp.).
André Lebon rozpoczął wówczas nową karierę jako administrator różnych ważnych firm, stając się jednym z pierwszych polityków inwestujących w świat prywatnych przedsiębiorstw i jednym z głównych liderów francuskiego kapitalizmu.
Członek zarządu Crédit foncier de France , Messageries maritimes (prezes od 1902 do 1914), Crédit foncier d'Algérie et de Tunisie (któremu przewodniczył przez ponad trzydzieści lat), Crédit foncier d'Orient , Crédit foncier de Syria (prezes), Banque française de Syria (wiceprezes), Compagnie du canal de Suez , Air France , Compagnie Générale des Colonies, Compagnie du PLM i właściciel własności L 'Industrial, zawsze przejmuje się interesami gospodarczymi swojego kraju , tym razem pracuje nad zwiększeniem jej wpływów, w szczególności w rejonie Morza Śródziemnego.
André Lebon jest prekursorem związkowego związku pracodawców: w 1903 roku założył Federację Francuskich Przemysłowców i Handlowców , pierwszą instytucję, której celem jest zrzeszenie wszystkich francuskich pracodawców.
Mason André Lebon należał do loży „Kosmos” w Paryżu.
Był właścicielem domeny opactwa Bois d'Allonne w Deux-Sèvres .
André Lebon zostaje pochowany na cmentarzu Clairefontaine-en-Yvelines wraz z żoną, z domu Zinka Paléologue (1857-1924), siostrą ambasadora Maurice'a Paléologue .
Muzeum Turpin w Parthenay posiada brązową reprodukcję słynnej rzeźbiarskiej grupy Gloria Victis autorstwa Antonina Mercié , która została ofiarowana Libonowi „przez jego republikańskich przyjaciół” .