André Cartapanis

André Cartapanis urodził się w Marsylii dnia14 listopada 1952, jest ekonomistą wykładającym w szczególności w Instytucie Studiów Politycznych w Aix-en-Provence oraz w ramach ISEM w Nicei

Biografia

Ukończył studia średnie w Lycée Saint-Charles w Marsylii. Jest doktorem nauk ekonomicznych po obronie pracy magisterskiej na Uniwersytecie w Aix-Marseille ( 1982 ), laureatem nagrody za pracę dyplomową Francuskiego Towarzystwa Nauk Ekonomicznych (AFSE) ( 1983 ), a także współpracownikiem profesor nauk ekonomicznych ( 1985 ).

W latach 1989-2005 był profesorem na Uniwersytecie Aix-Marsylia . W tym samym roku objął stanowisko profesora makroekonomii w Instytucie Studiów Politycznych w Aix . Prowadzi tam zajęcia dydaktyczne od makroekonomii globalizacji i finansów międzynarodowych, gdzie jest odpowiedzialny za prowadzenie studiów magisterskich na kierunku stosunki międzynarodowe.

Specjalizuje się w międzynarodowej makroekonomii finansowej, w szczególności wypowiada się na temat światowego kryzysu gospodarczego w 2008 roku i latach następnych .

W latach 2009–2010 był prezesem Francuskiego Stowarzyszenia Nauk Ekonomicznych. Jest także członkiem Cercle des Economistes .

Dokumenty przedstawiające stanowisko

Uważa, że ​​myśli Johna Maynarda Keynesa były zbyt często zapominane od lat 80., co pośrednio prowadziło do kryzysu gospodarczego w 2008 r. Wymaga to, jego zdaniem, wznowienia pracy Keynesa.

Bardzo krytyczny wobec polityki prowadzonej przez państwa i banki centralne oraz zauważając utratę wpływów państw narodowych, aktywnie walczy na rzecz nowego międzynarodowego zarządzania gospodarczego w celu ograniczenia niestabilności światowego systemu finansowego, co może powodują bardzo kosztowne kryzysy systemowe pod względem makroekonomicznym.

Podczas wyborów prezydenckich we Francji w 2012 roku podpisał apel ekonomistów popierający kandydata François Hollande'a ze względu na „znaczenie [proponowanych] opcji, w szczególności w odniesieniu do wznowienia wzrostu i zatrudnienia”.

Pracuje

• Transnational Corporations and Endogenous Development , (w zbior.), UNESCO, Paryż, 1982.
• Niestabilność kursów walutowych i nierównowagi międzynarodowe , przypadek francuski, Calmann-Lévy, Paryż, 1984.
• La Méditerranée économique , (w pot.), Economica, Paryż, 1992.
• Turbulencje i spekulacje w gospodarce światowej , (red.), Economica, Paryż, 1996.
• Polityka gospodarcza - podstawy teoretyczne (red. En coll.), Economica, Paryż, 1997.
• Uniwersytet Morza Śródziemnego w obliczu wyzwań trzeciego tysiąclecia (red. En coll.), Economica, Paryż, 1999.
• Integracja krajów Europy Środkowej z Unią Europejską ”, Revue économique , (wyd. En coll.), 1999.
• Euro and the Mediterranean , (red.), Editions de l'Aube, 1999.
• Reconstructing the Architecture of the International Financial System , Economic Review , (wyd. En coll.), 2001.
• Globalne zarządzanie finansami , Revue d'Economie Financière , (Ed. En coll.), 2003.
• Macroeconomics of Exchange Rate Regimes , Revue Economique , (red. In coll.), 2003.
• Międzynarodowe rynki finansowe , Repères Collection, La Découverte, Paryż, 2004.
• Regionalne obszary walutowe w globalizacji finansowej , (red. W zbiorach), Edward Elgar, Cheltenham, 2005.
• The new frontiers of the European Union , Economic Review , (red. W zbiorach), 2006.
• Systemy finansowe, instytucje i wzrost w krajach wschodzących , Revue Economique , (wyd. En coll.), 2008.
• Lekcje dziesięciu lat euro , Revue d'Economie Politique , (red. In coll.), 2010.
• Najnowsze osiągnięcia w ekonomii , Revue Economique , (red.), 2011.
• Relacje między finansami a przemysłem: perspektywa historyczna , Revue d'Economie Financière , (red. En coll.), 2011.

Linki zewnętrzne

• André Cartapanis na stronie internetowej CHERPA
• André Cartapanis na stronie internetowej Kręgu ekonomistów
• Opinia André Cartapanisa w sprawie profesjonalizacji uczelni (prawo LRU)
• Artykuł PDF

Uwagi i odniesienia

1. Imię Nazwisko: André CARTAPANIS i Francja Mieszka w: SAINT CANNAT , "  André CARTAPANIS  " , na Copains d'avant (konsultacja: 22 maja 2020 r. )
2. http://www.univ-cefi.fr/rubrique.php3?id_rubrique=9
3. http://www.univ-cefi.fr/article.php3?id_article=1
4. André Cartapanis , „  Kryzys finansowy i odpowiedzialność ekonomistów  ”, Traces. Journal of Human Sciences , n O  11,1 st grudzień 2011, s.  149-161 ( ISSN  1763-0061 , DOI  10.4000 / traces.5305 , czytaj online , dostęp: 22 maja 2020 )
5. http://www.journeeseconomie.org/index.php?arc=p4&num=83
6. Turbulencje i spekulacje w gospodarce światowej, (red.), Economica, Paryż, 1996
7. Philippe Aghion i in. , „  My, ekonomiści, wspieramy Holandię  ”, Le Monde ,17 kwietnia 2012( czytaj online , sprawdzono 4 maja 2012 )
8. Co stało się z 40 ekonomistami, którzy poparli François Hollande'a, publikując wezwanie na pierwszą stronę World w 2012 roku? , Jean-Marc Sylvestre, atlantico.fr, 8 czerwca 2016 r