| Członek Rady Pięćset |
|---|
| Narodziny |
31 października 1761 Tulon |
|---|---|
| Śmierć |
3 kwietnia 1836(w wieku 74 lat) Tulon |
| Narodowość | Francuski |
| Czynność | Polityk |
| Członkiem | Rada Pięćset |
|---|
André-Toussaint Marquezy , również pisany jako Marquezi , urodzony dnia31 października 1761w Tulonie , zmarł dnia3 kwietnia 1836w Tulonie jest francuskim rewolucjonistą .
Bogaty właściciel, przyjął zasady rewolucji, a po zorganizowaniu gmin został komisarzem administracji miejskiej Tulonu.
Członek towarzystw patriotycznych, przeciwstawiał się powstaniom federalistycznym , w wyniku których do miasta wkroczyli Anglicy.
Wybrany 23 Germinal Year VI (11 kwietnia 1798) członek Var w Radzie Pięciuset , zasiada w gronie deputowanych zaawansowanej lewicy i tworzy wraz z Antonelle i drukarzem René Vatarem Journal des Hommes Libres , w którym atakuje zarówno rojalistów, jak i Dyrektorium .
Podczas spotkania skrytykował Barrasa za jego obyczaje i życie prywatne , który w odwecie potępił go jako krewnego emigranta i wysłał Toulona, aby szukał dokumentów potwierdzających jego denuncjację, aby to zrobić. Wydalić z kraju. organ ustawodawczy . Ale nie udało mu się, ponieważ Marquezy był stale urzędnikiem publicznym od 1793 do 1798 , co byłoby sprzeczne z prawem IV roku Brumaire'a IV (26 października 1795).
W 1799 roku Marquezy stara się o powołanie komisji odpowiedzialnej za sporządzenie aktu oskarżenia byłego ministra Scherera , krewnego i protegowanego dyrektora Reubella , i zwraca się do tej komisji o ściganie „zdrajców” i „marnotrawców”. , celując w generałów i dyrektorów. Po zamachu stanu 30 Prairial, rok VII (18 czerwca 1799) , potępił zbliżającą się „eksplozję rojalistów” w sierpniu i 26 czerwca powołał komisję odpowiedzialną za przedstawienie raportu o zatrzymanych emigrantach. na terytoriach okupowanych przez Francję. 14 września w obliczu zagrożeń wewnętrznych (na południowym zachodzie i zachodzie) i zewnętrznych , poprosił o ogłoszenie ojczyzny w niebezpieczeństwie.
Wrogi do zamachu stanu 18 Brumaire , przeciwko któremu energicznie protestował podczas nadzwyczajnego spotkania 19 na zamku Saint-Cloud , został aresztowany, wykluczony ze zgromadzenia przez rząd konsularny i umieszczony na liście deportacyjnej, ostatecznie porzucony.
Po ataku na rue Saint-Nicaise zostaje wpisany na listę zakazów 15 Nivôse roku IX (5 stycznia 1801) i skazany na deportację. Jednak ucieka przed oskarżeniem i udaje mu się wyjechać za granicę.
Wrócił do Francji podczas restauracji , nie martwił się i porzucił całe życie publiczne aż do śmierci, w wieku 74 lat.