Przodek jest albo ojciec lub matka , lub rekurencyjnie ojciec lub matka przodka (dziadkowie, pra-dziadka, itp), zazwyczaj wstępni z tego samego klanu lub z rodziną. Tego samego plemienia .
Terminy „dziadek” w rodzaju żeńskim „dziadek” w liczbie mnogiej „przodkowie” oznaczają dziadków; liczba mnoga „przodkowie” oznacza przodków
W pradziadkowie i trisaïeuls to pradziadkowie i pra dziadków odpowiednio.
Niektóre kultury przywiązują wielką wagę do przodków, zmarłych lub żywych. Niektórzy nawet praktykują kult przodków , zabiegając na rzecz żyjących o opatrznościową interwencję zmarłych przodków, często z tego samego klanu lub tego samego plemienia (patrz etnologia ). Związek może mieć charakter biologiczny lub symbolicznej. W niektórych kulturach tradycyjnych przodkowie komunikowali się z żyjącymi poprzez sny .
Teoretycznie można obliczyć liczbę przodków sprzed kilku wieków dla każdego człowieka. Tak więc, dla osoby żyjącej w XX th century, łatwo jest obliczyć liczbę przodków ma ono w czasach Karola Wielkiego : 1200 rok oddzielić Karolińskiej cesarza lub 48 pokoleń od 25 lat, co daje teoretycznie 2,48 przodków lub około 10 14 przodków. Zakładając, że populacja ludzka była wtedy 10 8 jednostek, my teoretycznie wywnioskować, że każdy współczesny Karola wynosi średnio 10 6 razy przodkiem każdej osoby żyjące w XX th century i 10 10 „s przodek wszystkie osoby mieszkające na początku XXI th century. Co więcej, liczba ta jest niedoceniana, ponieważ niektórzy współcześni Karolowi Wielkiemu nie pozostawili żadnych potomków. „Dlatego wszyscy jesteśmy potomkami Karola Wielkiego” . To matematyczne wyliczenie jest teoretyczne, ponieważ odkrywamy, że każdy miałby o wiele więcej przodków w roku 800 za Karola Wielkiego, niż cały świat miał wtedy istoty ludzkie. Ta zaskakująca rozbieżność tłumaczy się zjawiskiem zagubienia i braku mobilności geograficznej populacji w przeszłości: małżeństwa mniej lub bardziej odległych kuzynów oznaczają, że ta sama para przodków może pojawić się kilka razy w tym samym drzewie genealogicznym . Zjawisko to znacznie zmniejsza faktyczną liczbę różnych przodków. Rekord jest niewątpliwie w posiadaniu króla Ludwika XV , który na przykład w dwunastym pokoleniu miał tylko 190 różnych przodków zamiast 2 12, które zapowiadają obliczenia teoretyczne, przez wzajemne oddziaływanie małżeństw pokrewieństwa (zakaz Kościoła zjednoczenia kuzynów) do piątego stopnia, ale bardzo łatwo udzielał dyspens rodzinom królewskim). Biorąc pod uwagę licznych potomków Karola Wielkiego i Świętego Ludwika , genealogowie uważają, że jeden Francuz, mający przynajmniej jedno europejskie pochodzenie, dziś pochodzi z Saint Louis, a dziewięciu na dziesięciu z Karola Wielkiego. Biorąc pod uwagę przeszłe przepływy migracyjne, tendencję do rozmnażania się w obrębie własnej grupy społecznej, a nie przypadkowo wśród wszystkich przedstawicieli gatunku, a także wydarzenia historyczne, teoretyczny model matematyczny przewiduje, że ostatni indywidualny wspólny przodek wszystkich żyjących dziś ludzi miałby żył między 2000 a 5000 lat temu. Inne modele opisane w innym badaniu sugerują, że ostatni przodek wspólny dla mieszkańców Europy Zachodniej żyłby około 1000 roku.