Anadasmos

W anadasmos (lub Ges anadasmos  : redystrybucji ziemi) było w starożytnej Grecji , a reformy polegające na podzieleniu ziemie wśród chłopów , tak aby znieść dominacji wielkich właścicieli ziemskich .

Historia

Jeśli termin anadasmos jest używany w całej starożytnej Grecji, wydaje się, że jego konotacja ewoluowała w czasie. Najwcześniejsze komentarze dotyczące archaicznych dystrybucji, które śledziliśmy, ustanawiają bezpośredni związek między tyranią a dystrybucją. Wydaje się, że ustawodawca Solon kojarzył tyranię i redystrybucję ziemi, a zatem przeszedł przez manipulację nieruchomościami, aby doprowadzić do konsolidacji małej własności. Aristodemus z Cumae prawdopodobnie ustanowiła podział na koniec VI XX wieku. Jednym z pierwszych, którzy go praktykowali, był Kleistenes z Sicyonu , w VI wieku pne, około -507 roku.

Alain Bresson zauważa, że ​​źródła greckiej starożytności zwykle pokazują, że perspektywa anadasmosa , „nowego podziału podważającego ustalony porządek, była widmem, który nawiedzał wielkich właścicieli ziemskich” . Twierdzili o tym ludność podczas rewolucyjnych niepokojów. W kilku miastach uchwalono prawo zakazujące anadasmos i grożące śmiercią jego prostej propozycji.

Jednak zeznania pokazują, że anadasmoi miały miejsce w niektórych greckich miastach, w szczególności podczas rewolucji lub przejęć przez mocarstwo kolonizujące. W jego polityce , Arystoteles odnosi się do wiersza Tyrtée który wspomina wolę an anadasmos ze strony mieszkańców Sparty .

Ponad trzy wieki później Gracchi z kolei zaproponowali anadasmos, aby położyć kres monopolizacji ager publicus przez najbogatszych.

Możemy to porównać z tym, co Lenin obiecał rosyjskim chłopom w swoich kwietniowych tezach .

Uwagi i odniesienia

  1. J. Alonso-Nunez , „  M.-M. Mactoux, E. Geny (red.): Melanges Pierre Leveque. 8. Religia, antropologia i społeczeństwo. (Annales Litteraires z Uniwersytetu w Besancon, 499). Paryż: Les Belles Lettres, 1994  ”, The Classical Review , t.  46, n o  1,1 st styczeń 1996, s.  193–194 ( ISSN  0009-840X i 1464-3561 , DOI  10.1093 / cr / 46.1.193 , czytaj online , dostęp: 4 września 2020 )
  2. Zurbach, Julien, „ „ The learning  of Greek cities. Statuty, klasy i systemy ziemskie ”  ”, Annales. Historia, nauki społeczne ,2013, s. 957-998
  3. Alain Bresson , Mythe et contradiction: Analyze de la VIIe Olympique de Pindare , Presses Univ. Franche-Comté1979( czytaj online )
  4. Edouard Will , Historica graeco-hellenistica: wybór pism 1953-1993 , De Boccard,1998, 893  s. ( ISBN  978-2-7018-0113-1 , czytaj online )
  5. (w) Ineke Sluiter i Ralph Rosen , Free Speech in Classical Antiquity , BRILL,30 sierpnia 2004, 462  str. ( ISBN  978-90-474-0568-9 , czytaj online )
  6. (w) Pierre Brule , Pierre Brule and Laurent Piolot , Spartan Society , Classical Press of Wales,2004, 389  pkt. ( ISBN  978-0-9543845-7-9 , czytaj online )
  7. LM L'Homme-Wéry , Eleuzyjska perspektywa w polityce Solona , Librairie Droz ,1996, 410  s. ( ISBN  978-2-87019-268-9 , czytaj online )
  8. Claude Moss'e i Claude Mossé , Antiquity in the French Revolution , Albin Michel ,1989, 169  pkt. ( ISBN  978-2-226-03616-2 , czytaj online )