W architekturze , A tłumienie jest element dekoracyjny umieszczony w górnej części wysokości ( szczyt , szczytową , lampy , piramidy , na dachu dwuspadowym ), aby zaznaczyć zakończenie pionowej osi kompozycji architektonicznej .
Co za tym idzie, amortyzacja może odnosić się do małej dekoracji na końcu niektórych rodzajów mebli (karnisz, fotel, łóżko, pamiątkowy ogon od łyżki, maszt flagowy itp.).
Tłumienie należy odróżnić od zwieńczenia ; dwie kategorie, które jednak nie wykluczają się wzajemnie, w szczególności dla rozważań obliczeń konstrukcji statycznej. Pierwszym z nich jest ornament lub dzieło rzeźbiarskie o czystej dekoracji, które wznosząc się i opadając od podstawy, jest tłumione w górnej części ciała, które kończy. Drugi to członek lub zespół pracy, który niekoniecznie jest umieszczony na szczycie budynku i który ma zastosowanie do istotnych i strukturalnych części tego budynku.
Istotną funkcją tłumienia jest estetyka, aby wizualnie zaznaczyć zakończenie elementu pionowego. Jest jednak bardzo prawdopodobne, że tłumienie na dachach wynika z przebłagalnego sygnału , mającego na celu odegnanie z domu złych duchów, diabłów i wiedźm, jak to ma miejsce w większości tradycyjnych architektur w różnych formach: kawałek dachówki, ostry kamień itp. . W Hiszpanii kamienie te, często umieszczane nad kominami , nazywane są espantabrujas ("strach na wróble").
Fleuron na ratuszu w Aachen .
Ilustracja deprecjacji przez Viollet-le-Duca (1856).
Tłumienie kopuły w kształcie ananasa.
Amortyzacja stelaży do łóżka.
Gąsior tłumiący dach w Ségur-le-Château .