Narodziny |
W kierunku 1478 Lucca |
---|---|
Śmierć |
1517 Londyn |
Czynność | Kanon |
Andrea Ammonio ( Lucca , ok. 1478 - Londyn , 1517), pod pseudonimem Ammonius , był prywatnym sekretarzem lorda Montjoy'a . Erazm darzył go wielkim szacunkiem i zapewniał im korespondencję. Wysłany do Anglii przez Papieża, pracował w Kancelarii Henryka VII Anglii i był przedbendarnym kanonikiem Salisbury.
Pochodzący z jednej z najstarszych rodzin w Lukce (rodziny de Herena lub czasem della Rena ), zhellenizował swoje imię jako „Ammonios”. Studiował od 1494 do 1498 pod kierunkiem Oliveriusa Jontusa z Monte Gallorum (Ispra) na Uniwersytecie Bolońskim, a następnie wyjechał do Rzymu. W 1506 r. Towarzyszył do Anglii wysłannikowi papieża Juliusza II , Silvestro Gigli, mianowanemu biskupem Worcester. W 1509 r. Został prywatnym sekretarzem ważnego dworzanina lorda Mountjoy'a, a od 1511 r. Zwerbowany do kancelarii Henryka VIII. W tym samym roku w Paryżu Erazm przedstawił lordowi Blountowi rękopis z autografem wierszy Amoniusza; ten ostatni uznał poświęcenie za nadmierne i zażądał jego sprostowania; w ten sposób Erasmus podjął się wydania drukowanego.
Plik 3 lutego 1512, otrzymał prebendy w katedrze św. Szczepana w Westminster, a następnie został mianowany kanonikiem Worcester. Później tego roku towarzyszył angielskim siłom ekspedycyjnym do Francji i był świadkiem bitwy pod Spurs . Otrzymał obywatelstwo angielskie dnia12 kwietnia 1514aw 1515 r. papież Leon X mianował go współodbierającym dziesięcinę w Anglii (Amoniusz konkurował o to stanowisko z Polidorosem Wergiliuszem ). Amoniusz nie miał jeszcze czterdziestu lat, kiedy zmarł podczas epidemii pocenia się w 1517 roku.
Wiersze Amoniusza zostały ponownie opublikowane przez Clemente Pizzi w 1958 roku.