Ambactos to galijskie określenieoznaczające „tego, który jest wokół”, „tego, który krąży wokół” ( * ambi-actos de * amb (i) „dookoła” i * aĝ- „iść, prowadzić”). Odpowiada formie zależności człowieka, który był pierwotnie wolny, a więc uzbrojony, który angażuje się w ważną postać i podąża za nim w szczególności na wojnę.
Termin ten dał francuskiej „ ambasadzie ”, zapożyczonej z prowansalskiej ambaissady , ambayssada poprzez włoską ambasciata , ze średniowiecznej łaciny pochodzenia germańskiego ambactia (por. German Amt ). Stary Francuz miał również ambasadę , ambasadę (-y) , przekazaną do ambasady angielskiej .
Jej celtyckimi korespondentami są walijscy amathowie „kultywujący”, ze względu na specjalizację znaczenia, oraz stary bretoński ambaith , wspomniany w kartografii Redona .
Cezar uważał, że Ambacti są własnością osoby, ale tak nie jest, nawet jeśli, według V. Krutasa, znajdowali się w sytuacji bliskiej pańszczyzny. Blisko tylko dlatego, że ambactos był wojownikiem, uzbrojonym człowiekiem, a zatem wolnym człowiekiem.
W rzeczywistości zrzekali się swojej osobowości prawnej na rzecz wpływowej postaci w zamian za dług lub zemstę. Postać miała ich reprezentować we wszystkich sprawach prawnych. W zamian wojownik Ambactos miał mu towarzyszyć na wojnie.
W czasie pokoju ambaktos żył jak jego „obrońca”, to znaczy ładnie. W czasie wojny, jeśli umarła wpływowa postać, musieli umrzeć również ambaktowie.
Na przykład na monetach Mediomatrics i Lexovians znajdujemy słowo „ambacti” , nie wiedząc, czy jest to funkcja, czy antroponim .