Zadaszona aleja Île-Grande
| Zadaszona aleja Île Grande | ||
 Ogólny widok | ||
| Prezentacja | ||
|---|---|---|
| Nazwa lokalna | Ty-Lia, Ty-ar-C'horrandoned | |
| Rodzaj | Kryty korytarz | |
| Kropka | neolityczny | |
| Facje kulturowe | Megalityzm | |
| Szukaj | 1866, 1868, 1909, 1910 | |
| Ochrona |
 Sklasyfikowane MH ( 1956 )
|
|
| Wizyta | własność prywatna (pole dostępne z drogi) | |
| Charakterystyka | ||
| Wymiary | 8,5 m x 1,6 m | |
| Geografia | ||
| Informacje kontaktowe | 48 ° 48 ′ 11 ″ północ, 3 ° 34 ′ 19 ″ zachód | |
| Kraj | Francja | |
| Region | Bretania | |
| Departament | Côtes-d'Armor | |
| Gmina | Pleumeur-Bodou | |
Geolokalizacja na mapie: Côtes-d'Armor
| ||
Zadaszony nawie Île-Grande (zwane również Ty-Lia lub Ty-ar-C'horrandoned ) znajduje się w centrum miasta Île-Grande w mieście Pleumeur-Bodou , w francuskim departamencie Côtes- z Armor .
Ochrona
Pomnik został sklasyfikowany jako zabytek historyczny od23 stycznia 1956.
Opis
Zadaszonym przejściem stoi wschód-zachód. Mierzy 8,50 m długości i 1,60 m szerokości. Komorę ograniczają cztery ortostaty po stronie północnej i pięć po stronie południowej, o wysokości wahającej się od 1 m do 1,40 m . Przedsionek, opisany przez Jeana L'Helgouacha, ale który nie jest już widoczny, przedłużał północną ścianę. Miał dwie płyty i filar, który zwężał przejście do 1 m szerokości. Wejście zagrodziło poprzeczny próg.
Całość pokrywają dwa duże stoły krycia: jeden o długości 4,50 m, o szerokości 2,50 mi grubości 0,50 m , o długości 3,50 m o szerokości 2,50 m io grubości 0,25 m dla drugiego. Bardzo wysokie płyty bardzo blisko otaczają zadaszoną aleję, mogą to być pozostałości perystallitu lub stara konstrukcja wewnętrzna w obrębie kopca, przeznaczona do lepszego rozłożenia nacisków.
Cały materiał archeologiczny odkryty podczas wykopalisk w 1866, 1868, 1909 i 1910 roku zaginął. Składał się z czterech wypolerowanych toporów, odłamków krzemienia, odłamków czarnej ceramiki, tarczy z brązu i żelaznego przedmiotu.
Folklor
Według legendy ta zadaszona aleja jest domem krasnoludów z C'horrandon. W noce pełni księżyca tańczyli z przechodniami i przepowiadali kobietom w ciąży, czy będą mieli chłopca czy dziewczynkę i czy poród będzie łatwy czy trudny. Jeśli pogoda nie pozwala na tańce, krasnale zmuszają przechodniów do bardzo szybkiej recytacji każdego dnia tygodnia, ale nie wolno wymawiać niedzieli, w przeciwnym razie krasnale sprawią, że nieostrożni znikną.
Uwagi i odniesienia
- " Objęte aleja, znany jako Ty-Lia czy Ty-ar-C'Horrandened " , zawiadomienie n o PA00089436, podstawy Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury
- Marchat i Le Brożec 1991
- Guénin 1995
Załączniki
Bibliografia
: dokument używany jako źródło tego artykułu.
- Étienne Patte, „ Zakryta aleja Ile Grande (Côtes-du-Nord) ”, Biuletyn Towarzystwa Prehistorycznego Francji , t. 15 N O 10,1918, s. 540-546 ( czytaj online )
-
Anne Marchat i Michelle Le Brozec, Megaliths of the district of Lannion , Rennes, Institut Culturel de Bretagne,1991, 102 str. ( ISBN 2-86822-039-8 ) , str. 15
-
Georges Guénin, Legendarny prehistoria Bretanii: megality, tradycje i legendy , Rennes, La Découvrance,1995, 263 str. , s. 83.