| Narodziny |
12 grudnia 1837 Peronne |
|---|---|
| Śmierć |
26 lipca 1887 Péronne |
| Narodowość | Francja |
| Zawód | osoba otrzymująca emeryturę |
| Podstawowa działalność | wielki podróżnik i kolekcjoner |
| Nagrody | burmistrz Péronne |
Charles-Alfred Danicourt (urodzony w Péronne dnia12 grudnia 1837 i zmarł w tym samym mieście dnia 26 lipca 1887) jest politykiem, kolekcjonerem i dobroczyńcą miasta Péronne.
Pochodził z zamożnego pochodzenia, był synem prawnika i wnukiem prawnika. Objął także karierę biznesową, stając się poborcą dożywotnim największych rodzin w gminie. Ta pozycja pośrednika między notablami a ich pieniędzmi przyniosła mu fortunę, a także pozwoliła mu nawiązać konstruktywne relacje z władzami.
Alfred Danicourt po raz pierwszy wchodzi do rady miejskiej Péronne w Kwiecień 1871. Siedział tam przez 16 lat, z czego sześć jako burmistrz: mianowany dekretem Mac-Mahona w 1874 r. , Ponownie w 1881 r. , Ponownie dekretem , odzyskał stanowisko głównego sędziego . Energicznie inwestuje w swoje zadania i walczył o odzyskanie Péronne po zniszczeniach spowodowanych oblężeniem miasta przez Prusaków zimą 1870-1871.
Jako wielki podróżnik jeździł czternaście razy do Włoch , ale także do Hiszpanii czy Algierii , skąd zawsze wracał z nowymi skarbami. Bardzo blisko paryskich archeologów i antykwariuszy odwiedzał francuskie i zagraniczne domy aukcyjne, a dużą część swojego majątku poświęcił na zakup rzadkich eksponatów, które umieścił w muzeum po jego inauguracji w 1877 roku.
To właśnie podczas swojej pierwszej kadencji na czele ratusza wpadł na pomysł stworzenia muzeum w Péronne, następnie w dużym stopniu uczestniczył w jego finansowaniu i ukonstytuowaniu jego zbiorów. Ponieważ Alfred Danicourt jest zapalonym kolekcjonerem . Jego powiązania z wielodzietnymi rodzinami pozwalają muzeum czerpać korzyści z dużych datków.
Zmarł w 1887 roku w wieku 49 lat, w testamencie nie zapomniał o swoim mieście:
Ale ten człowiek nie powinien być postrzegany jako niejasny i dyskretny kolekcjoner. Alfred Danicourt był określany przez współczesnych mu jako osoba bardzo kulturalna, ale też bardzo czujna, pełna ducha i entuzjazmu, nie wahająca się nadawać nastroju na przyjęciach i bankietach. Do dziś pozostaje głównym dobroczyńcą miasta Péronne.