| Imię urodzenia | Alfonso Fuenmayor Campis |
|---|---|
| Narodziny |
23 marca 1917 Barranquilla ( Kolumbia ) |
| Śmierć |
20 września 1994 Barranquilla ( Kolumbia ) |
| Podstawowa działalność | Pisarz , dziennikarz |
| Język pisania | hiszpański |
|---|
Alfonso Fuenmayor , urodzony dnia23 marca 1917w Barranquilla ( Kolumbia ) i zmarł dnia20 września 1994w tym samym mieście jest kolumbijskim pisarzem i dziennikarzem .
Alfonso Fuenmayor, urodzony dnia 23 marca 1917w Barranquilla ma za ojca pisarza José Félix Fuenmayor . Skąpany w literackiej atmosferze, jego ojciec godzinami rozmawiający w domu z osobistościami takimi jak Porfirio Barba Jacob, Jaime Barrera Parra czy Clemente Manuel Zabala, skomponował swój pierwszy wiersz w wieku 15 lat. Studiował filozofię i literaturę na Javeriana University w Bogocie . Ożenił się z Adelą Rosanía, z którą miał syna Rodrigo i córkę Sonię.
Fuenmayor rozpoczął karierę dziennikarską od pisania artykułu sportowego. Według niego dobre dziennikarstwo należy do literatury, nawet literatura należy do kroniki jako gatunku narracyjnego. Nie jest więc możliwe, aby dobry dziennikarz mógł pracować bez zaplecza literackiego, znajomości prozy i łatwego posługiwania się językiem. Tak więc, kochając literaturę i dziennikarstwo, postanowił nie faworyzować jednej działalności ze szkodą dla drugiej.
W 1949 roku poznał kolumbijskiego pisarza Gabriela Garcíę Márqueza, a następnie został jego najbliższym doradcą literackim i przyjacielem aż do śmierci. Tak więc w Grand Hotel w Sztokholmie , na krótko przed publicznym odczytaniem jego przemówienia o przyznaniu Literackiej Nagrody Nobla zatytułowanego „ La soledad de America latina ”, García Márquez wręcza ją Fuenmayorowi, który przyzna się, że przeszedł od śmiechu do zaabsorbowania. przeczytaj: „Ameryka nie chce i nie ma powodu być szaleńcem bez własnej woli. Nie jest też chimeryczne myślenie, że dążenie do niepodległości powinno stać się aspiracją Zachodu ” .
W latach czterdziestych i pięćdziesiątych dołączył do „ Grupy Barranquilla ”, aby dyskutować o kulturze w kawiarni La Cueva z osobistościami takimi jak Álvaro Cepeda Samudio , Germán Vargas Cantillo , Alejandro Obregón i Gabriel García Márquez. Na prośbę Carmen Balcells, agenta literackiego Garcíi Márqueza, Fuenmayor napisał w 1978 roku książkę Crónicas sobre el Grupo de Barranquilla, w której zebrano anegdoty i przeżycia z tych spotkań. Będzie to również jedyna książka, którą opublikuje w ciągu swojej kariery.