Aleksander Michajłowicz Prochorow

Aleksander Michajłowicz Prochorow Obraz w Infobox. Aleksander Michajłowicz Prochorow Funkcjonować
Redaktor naczelny
Biografia
Narodziny 11 lipca 1916
Atherton
Śmierć 8 stycznia 2002(w wieku 85 lat)
Moskwa
Pogrzeb Cmentarz Nowodziewiczy
Imię w języku ojczystym Александр Прохоров
Narodowości Rosyjski
radziecki
Trening Saint Petersburg State University
Lebedev Institute of Physics
Wydział Fizyki na Saint Petersburg State University ( d ) (do1939)
Zajęcia Fizyk , profesor uniwersytetu , redaktor
Inne informacje
Pracował dla Moskiewski Instytut Fizyki i Technologii , Uniwersytet Moskiewski Państwowej Fizyki Laserowej ( w ) , Lebedev Physical Institute (1946-1982) , SINP MSU ( d ) (1954-1961) , Prochorow Ogólny Instytut Fizyki ( d ) (od1982)
Krzesła Akademik Akademii Nauk ZSRR ( d ) , członek rzeczywisty Rosyjskiej Akademii Nauk ( d ) , profesor ( en ) , członek Akademii Nauk ZSRR ( d ) , 1966 , 1991
Obszary Elektronika fizyczna , kwantowa ( w )
Partia polityczna Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego (od1950)
Członkiem Rosyjska Akademia Nauk Akademia
Leopoldina
Akademia Nauk ZSRR ( fr ) (1960)
Akademia Nauk ZSRR ( fr ) (1966)
American Academy of Arts and Sciences (1972)
Węgierska Akademia Nauk (1976)
NRD Academy of Sciences (1977)
Konflikt Druga wojna światowa
Kierownicy prac dyplomowych Vladimir Migulin ( d ) , Sergei Rytov
Nagrody Nagroda Nobla w dziedzinie fizyki (1964)

Aleksander Michajłowicz Prochorow (po rosyjsku  : Александр Михайлович Прохоров ), ur.11 lipca 1916 i umarł dalej 8 stycznia 2002, jest fizykiem sowieckim / rosyjskim . Wraz z Nikołajem Bassowem jest współzawodnikiem połowy Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki z 1964 roku.

Biografia

Urodził się w Atherton , Australia rodzicom rosyjskich imigrantów. Jego rodzice wrócili do Związku Radzieckiego w 1923 roku. WCzerwiec 1941wstąpił do armii radzieckiej. Był dwukrotnie ranny, a po drugiej kontuzji został zdemobilizowany w 1944 roku.

Prochorow jest profesorem w Moskiewskim Instytucie Fizyki i Technologii oraz na Moskiewskim Uniwersytecie Państwowym .

Wraz z Nikołajem Bassowem jest współzawodnikiem połowy nagrody Nobla z fizyki w 1964 roku (drugą połowę otrzymał Charles Townes ) „za fundamentalną pracę w dziedzinie elektroniki kwantowej , która doprowadziła do budowy oscylatorów i„ wzmacniaczy opartych na maserze - zasada lasera  ” .

W 1969 r. Został redaktorem naczelnym Wielkiej Encyklopedii Radzieckiej .

Uwagi i odniesienia

  1. (en) "  za fundamentalną pracę w dziedzinie elektroniki kwantowej, która doprowadziła do budowy oscylatorów i wzmacniaczy opartych na zasadzie lasera maserowego  " w redakcji "  The Nobel Prize in Physics 1964  ", Nobel Foundation , 2010. Dostęp 17 czerwca 2010

Linki zewnętrzne